زندان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دیگر مسائل [[تهدید]] آمیز حیات پیامبر که در دوران [[دعوت]] اتفاق افتاده و به آن خبر می‌دهد، [[توطئه]] زندانی کردن حضرت در [[شهر مکه]] است. سران [[مشرکان]] نقشه کشیدند که اگر نمی‌توانند او را بکشند، زندانی کنند. {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ می‌باختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ می‌باختند و خداوند تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> در [[تفسیر]] کلمه {{متن قرآن|لِيُثْبِتُوكَ}} از [[ابن عباس]] و [[حسن]] و [[مجاهد]] و قتاده [[نقل]] شده که گویند: یعنی می‌خواستند ترا به بند بکشند. عطا و سدی گویند: یعنی می‌خواستند ترا زندانی کنند<ref>[[مجمع البیان]] ج ۱۰ ص ۲۰۴.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص ۶۷۰.</ref>