تمسک به قرآن در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[قرآن]]، [[حجّت مستقل الهی]] و [[مرجع]] سایر امور است و همه | [[قرآن]]، [[حجّت مستقل الهی]] و [[مرجع]] سایر امور است و همه احکام عملی و نظری [[شرع مقدس]] و نیازهای [[امّت اسلام]] تا [[روز قیامت]] در آن موجود است: {{متن قرآن|وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ}}<ref> «و بر تو این کتاب را فرو فرستادیم که بیانگر هر چیز و رهنمود و بخشایش و نویدبخشی برای مسلمانان است» سوره نحل، آیه ۸۹.</ref>؛ و نیز: {{متن قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُون}}<ref>«و تو را جز مژده‌بخش و بیم‌دهنده برای همه مردم نفرستاده‌ایم اما بیشتر مردم نمی‌دانند» سوره سبأ، آیه ۲۸.</ref>. امّا این کتاب ارجمند، به [[دلایل]] زیر نمی‌تواند به تنهایی و بدون مبیّن، [[حافظ شریعت]] از [[تحریف]] و نیز [[مبین شریعت|مبیّن]] آن باشد؛ زیرا: | ||
# کلیّات امور در آن ذکر شده، ولی تفاصیل [[احکام دین]] در آن نیست. [[قرآن]] از این جهت مانند [[قانون]] اساسی است که بر اساس آن، می‌باید در | # کلیّات امور در آن ذکر شده، ولی تفاصیل [[احکام دین]] در آن نیست. [[قرآن]] از این جهت مانند [[قانون]] اساسی است که بر اساس آن، می‌باید در قوه مقنّنه [[احکام]] جزئیات مطرح گردد. لذا هرچند [[قرآن]] تبیان همه امور است، ولی به این شرط که مبیّنی [[الهی]] و [[معصوم]] در کنار آن قرار گیرد و از گنج‌های آن، گوهرهای ناب استخراج کند؛ وگرنه [[قرآن]] کتاب صامتی است که هرکس می‌تواند در جهت اغراض خود از آن [[سوء]] استفاده کند. | ||
# هرچند [[قرآن]] قطعی الصّدور است، ولی چون دردلالت بر مطالب خود، احتمالات گوناگون از آن [[استنباط]] می‌شود و مانند [[اخبار]] صادره از [[رسول خدا]] {{صل}} ظنّی الدّلاله است، هر اشکالی در دلالت بر [[سنّت]] وارد گردد، عیناً به [[استنباط از قرآن]] نیز وارد است. | # هرچند [[قرآن]] قطعی الصّدور است، ولی چون دردلالت بر مطالب خود، احتمالات گوناگون از آن [[استنباط]] می‌شود و مانند [[اخبار]] صادره از [[رسول خدا]] {{صل}} ظنّی الدّلاله است، هر اشکالی در دلالت بر [[سنّت]] وارد گردد، عیناً به [[استنباط از قرآن]] نیز وارد است. | ||
# چون [[قرآن]] [[حجّت]] [[صامت]] است، خود نیز مانند سایر حجّت‌های [[صامت]]، در معرض [[تحریف]] و تدسیس قرار دارد. اصولاً [[تحریف]] هر [[آیین آسمانی]]، با [[تحریف]] درکتاب [[دینی]] آن آغاز شد و سپس به همه [[ارکان دین]] سرایت کرد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱]]، ص۴۱۳.</ref>. | # چون [[قرآن]] [[حجّت]] [[صامت]] است، خود نیز مانند سایر حجّت‌های [[صامت]]، در معرض [[تحریف]] و تدسیس قرار دارد. اصولاً [[تحریف]] هر [[آیین آسمانی]]، با [[تحریف]] درکتاب [[دینی]] آن آغاز شد و سپس به همه [[ارکان دین]] سرایت کرد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱]]، ص۴۱۳.</ref>. | ||