←واژه‌شناسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = امت| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == واژه‌شناسی == امت مسلمه ترکیبی است از دو کلمه امت و مسلمه. واژه امت به معنای گروهی است که به لحاظ جهتی مشترک نظیر دین یا زبان یا مکان واحد به صورت اختیاری یا غیر اخ...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== واژه‌شناسی == | == واژه‌شناسی == | ||
[[امت]] [[مسلمه]] ترکیبی است از دو کلمه امت و مسلمه. واژه امت به معنای گروهی است که به لحاظ جهتی مشترک نظیر [[دین]] یا زبان یا مکان واحد به صورت اختیاری یا غیر اختیاری گرد هم جمع شده‌اند.<ref>مفردات، ص۸۶.، «امّ».</ref> این واژه به معانی دین،<ref>مقاییس اللغه، ج ۱، ص۲۱، «ام».</ref>[[انسان]] جامع صفات و [[افعال]] [[نیک]] [[امام]] <ref>بصائر ذوی التمییز، ج ۲، ص۷۹.</ref> و به معنای حین <ref>مفردات، ص۸۶، «ام»؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص۱۰۷، «امم».</ref> آمده است که با واژه امت مسلمه ارتباطی ندارد. | [[امت]] [[مسلمه]] ترکیبی است از دو کلمه امت و مسلمه. | ||
واژه امت به معنای گروهی است که به لحاظ جهتی مشترک نظیر [[دین]] یا زبان یا مکان واحد به صورت اختیاری یا غیر اختیاری گرد هم جمع شده‌اند.<ref>مفردات، ص۸۶.، «امّ».</ref> این واژه به معانی دین،<ref>مقاییس اللغه، ج ۱، ص۲۱، «ام».</ref>[[انسان]] جامع صفات و [[افعال]] [[نیک]] [[امام]] <ref>بصائر ذوی التمییز، ج ۲، ص۷۹.</ref> و به معنای حین <ref>مفردات، ص۸۶، «ام»؛ مجمع‌البحرین، ج ۱، ص۱۰۷، «امم».</ref> آمده است که با واژه امت مسلمه ارتباطی ندارد. | |||
واژه مسلمه از مصدر [[اسلام]] به معنای [[انقیاد]] و [[تسلیم محض]] <ref>تفسیر ماوردی، ج۱، ص۳۷۹ ـ ۳۸۰؛ مجمع‌البحرین، ج ۲، ص۴۰۷، «سلم».</ref> اشتقاق یافته و به شخص یا گروهی که در برابر فرمانها منقاد و [[تسلیم]] محض‌اند اطلاق می‌گردد. به [[عقیده]] برخی، مُسلم کسی یا گروهی است که کار خود را به صورت کامل به [[خدا]] واگذار کرده است؛ زیرا واژه اسلام در [[زبان عربی]] به معنای تبرئه شدن و خلاص گردیدن از بار [[مسئولیت]] است <ref>الفصل فی الملل، ج ۲، ص۲۲۶.</ref> (اسلام)، بنابراین، امت مسلمه به معنای گروهی است که در برابر [[دستورات]] تسلیم محض بوده و کار خود را به صورت کامل به خدا واگذار می‌کنند.<ref>[[حسین دیبا|دیبا، حسین]]، [[امت مسلمه (مقاله)|مقاله «امت مسلمه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص۲۸۱.</ref> | واژه مسلمه از مصدر [[اسلام]] به معنای [[انقیاد]] و [[تسلیم محض]] <ref>تفسیر ماوردی، ج۱، ص۳۷۹ ـ ۳۸۰؛ مجمع‌البحرین، ج ۲، ص۴۰۷، «سلم».</ref> اشتقاق یافته و به شخص یا گروهی که در برابر فرمانها منقاد و [[تسلیم]] محض‌اند اطلاق می‌گردد. به [[عقیده]] برخی، مُسلم کسی یا گروهی است که کار خود را به صورت کامل به [[خدا]] واگذار کرده است؛ زیرا واژه اسلام در [[زبان عربی]] به معنای تبرئه شدن و خلاص گردیدن از بار [[مسئولیت]] است <ref>الفصل فی الملل، ج ۲، ص۲۲۶.</ref> (اسلام)، بنابراین، امت مسلمه به معنای گروهی است که در برابر [[دستورات]] تسلیم محض بوده و کار خود را به صورت کامل به خدا واگذار می‌کنند.<ref>[[حسین دیبا|دیبا، حسین]]، [[امت مسلمه (مقاله)|مقاله «امت مسلمه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص۲۸۱.</ref> | ||