کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
# آزاد شده از [[تسلط]] [[جباران]]. از [[امام پنجم]]{{ع}} سؤال شد که معنی عتیق کدام است؟ حضرت فرمود: این خانه، آزاد است و احدی مالک آن نیست. | # آزاد شده از [[تسلط]] [[جباران]]. از [[امام پنجم]]{{ع}} سؤال شد که معنی عتیق کدام است؟ حضرت فرمود: این خانه، آزاد است و احدی مالک آن نیست. | ||
#به معنی کهنه و قدیم. [[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: امام پنجم{{ع}} در [[مسجد الحرام]] نشسته بود، پرسیدم چرا این خانه را [[خدای تعالی]]، عتیق نامیده است؟ فرمود: خداوند آن را پیش از آفریده‌ها [[آفریده]] است و سپس [[زمین]] را آفرید و از زیر آن، زمین را گسترش داد<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، پاورقی، ص۱۵۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۲۱۰.</ref> | #به معنی کهنه و قدیم. [[ابو حمزه ثمالی]] می‌گوید: امام پنجم{{ع}} در [[مسجد الحرام]] نشسته بود، پرسیدم چرا این خانه را [[خدای تعالی]]، عتیق نامیده است؟ فرمود: خداوند آن را پیش از آفریده‌ها [[آفریده]] است و سپس [[زمین]] را آفرید و از زیر آن، زمین را گسترش داد<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، پاورقی، ص۱۵۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۲۱۰.</ref> | ||
==[[پرده کعبه]]== | |||
[[پوشش]] قسمت خارجی [[کعبه]] را گویند و از آن به «[[حجاب]] البیت»، «کسوة الکعبه»، «[[جامه]] کعبه» و «پیراهن کعبه» هم یاد می‌کنند. اولین کسی که [[خانه خدا]] را جامه پوشاند، [[آدم]]{{ع}} بود که آن را با پیراهن موئی پوشانید. بعد [[حضرت ابراهیم]] و اسماعیل{{عم}} با لیف خرما و بافته‌های [[همسر]] اسماعیل و [[قبیله]] او، سپس تبع با پیراهن پوستی، بعد از او جانشین‌اش [[ابوبکر]] [[اسعد]] با پارچه‌هایی که با سیم‌های [[نقره]] بافته می‌شد پوشانید. سلیمان با پارچه [[قبطی]] کعبه را پوشانید و از آن پس تاکنون [[رجال]] وقت، در هر [[زمان]] به گرانبهاترین جامه، این [[خانه]] را پوشانده‌اند. | |||
نقل شده که قبل از [[اسلام]] برای این که این [[افتخار]] نصیب همه شود، در هر سالی یک قبیله از [[مردم]] [[مکه]] با عباهای مختلف و رنگارنگ، اقدام به این کار می‌کردند و [[پس از ظهور اسلام]] و [[فتح مکه]]، نخستین کسی که کعبه را با قماش [[یمانی]] پوشاند، [[پیامبر]]{{صل}} بود. علی{{ع}} نیز در دوران [[خلافت]] خود، از [[عراق]] هر ساله جامه‌ای برای کعبه می‌فرستاد. | |||
در [[تاریخ]] است که جامه خانه را در قدیم الایام، [[ایرانیان]] تقدیم می‌کردند. [[ابن بطوطه]] در سفرنامه خود (رحلة) می‌نویسد: پیراهن کعبه را در [[شوشتر]] [[خوزستان]] از یک نوع دیبا می‌بافتند. | |||
نقل کرده‌اند: وقتی [[مهدی عباسی]] به خلافت رسید و به مکه رفت، [[مسئولان]] [[خانه کعبه]] از تراکم پیراهن‌ها بر سطح خانه [[شکایت]] کردند و گفتند: از سنگینی این پیراهن‌ها که از طرف [[قبائل]] مختلف پوشانده می‌شود ممکن است سقف کعبه فرود آید. مهدی عباسی دستور داد جامه‌های گوناگون را بردارند و به صورت جامه واحد درآورند و تاکنون این روال مرسوم است. | |||
علت این که جامه کعبه در [[ایران]] تهیه می‌شد این بود که مهدی عباسی دوران [[ولایتعهدی]] خود را در ایران - [[ری]] - گذرانده بود و علت [[انتخاب]] شوشتر این بوده که در این شهرستان پارچه نفیسی به نام [[دیباج]] وجود داشته است. | |||
قبل از [[تسلط]] [[وهابیان]] و [[آل سعود]] بر [[مکه معظمه]]، چون [[حجاز]] زیر [[سلطه]] [[آل]] [[عثمان]] و [[دولت]] [[مصر]] قرار گرفت؛ لذا [[افتخار]] [[پوشش]] [[کعبه]] نصیب [[کشور]] مصر بود. آنها هر سال پارچه گرانبها و نفیسی از [[ابریشم]] مشکی تهیه و به وسیله عده‌ای از سران رسمی و مذهبی کشور مصر، با تشریفات خاصی به [[مکه]] می‌آوردند و [[صبح]] [[روز عید قربان]]، با حضور [[پادشاه]] [[عربستان]] و [[نمایندگان]] رسمی [[ملل]] [[اسلامی]] که در هر سال برای [[حج]] شرکت می‌کردند، [[جامه]] کعبه را تعویض نموده و پوشش قبلی را قطعه قطعه ساخته و هر پاره آن را به عنوان [[تیمن]] و [[تبرک]] به یکی از سران عالم [[اسلام]] [[هدیه]] می‌کردند<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. | |||
پوشش کعبه از پارچه ابریشمی ضخیم و مشکی است که قسمت بالای آن با [[آیات قرآنی]] و عبارت {{متن حدیث|اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ}}، {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}}} بافته شده، و در وسط آن کمربندی است که [[آیات قرآن]] نیز روی آن بافته و ملیله دوزی شده و همه ساله این روپوش را که «کسوه» می‌نامند، تعویض می‌شود. | |||
می‌گویند: اولین کسی که بر کعبه دیبا پوشاند، [[یزید بن معاویه]] بود و برخی می‌گویند [[ابن زبیر]] یا [[عبدالملک مروان]] بود<ref>حج و عمره در قرآن و حدیث، محمدی ری شهری، ص۱۷۷.</ref>. | |||
در [[دوران عمر]]، چون نزد او سخن از آرایش‌ها و پوشش‌های کعبه و فراوانی آن گفته شد، گروهی گفتند: کاش آنها را برگیری و [[سپاه مسلمانان]] را [[تجهیز]] کنی که [[پاداش]] آن بیشتر است. کعبه، [[آرایش]] برای چه می‌خواهد! [[عمر]] تصمیم به این کار گرفت و از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در این باره پرسید: حضرت فرمود: وقتی این [[قرآن]] بر [[پیامبر]]{{صل}} نازل شد، [[اموال]] چهار بخش بود، [[اموال مسلمانان]] که آن را طبق سهم معین میان [[وارثان]] تقسیم کرد و [[غنائم]] که آن را بر مستحقان آن تقسیم کرد، [[خمس]] که [[خدا]] آن را در جایی خاص قرار داد و [[صدقات]] ([[زکات]]) که آن را هم [[خداوند]] تعیین کرد. آن [[روز]]، پوشش‌ها و زیورهای [[کعبه]] هم بر کعبه بود. خداوند بر همان [[حال]] واگذاشت و از روی [[فراموشی]] نبود که آن را واگذاشت و جایی هم از او پنهان نماند. پس بگذار همان جا که خداوند و رسولش قرار داده، باقی بماند. [[عمر]] گفت: اگر تو نبودی [[رسوا]] شده بودیم و پوشش‌ها را به همان حال گذاشت<ref>حج و عمره در قرآن و حدیث، محمدی ری شهری، ص۱۷۹.</ref>. | |||
برخی از [[پوشش]] کعبه [[تبرک]] می‌جویند. از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدند: آن چه از پوشش کعبه به دستمان می‌رسد، آیا می‌توانیم بخشی از آن را بپوشیم؟ فرمود: می‌توان برای [[کودکان]]، قرآنها و بالش‌ها از آن استفاده کرد و به خواست [[خدا]] بدین وسیله [[برکت]] جست. امام صادق{{ع}} نیز فرمودند: اشکالی ندارد که از دیبای کعبه برگرفته و آن را روکش [[قرآن]] یا جانماز ساخت که روی آن [[نماز]] خواند<ref>حج و عمره در قرآن و حدیث، محمدی ری شهری، ص۱۸۱.</ref>. | |||
[[پرده کعبه]] در قرون اخیر به رنگ مشکی بوده که نوشته‌های آن به صورت طلایی بافته می‌شد، اما در برخی موارد از رنگ‌های دیگری هم استفاده شده است. برای نمونه [[زمان]] ملکشاه سلجوقی، پرده‌ای که از زمان [[سلطان]] محمود غزنوی برای کعبه آماده شد و به رنگ زرد بود، برای کعبه ارسال گردید. در زمان [[الناصر]] [[عباسی]]، ابتدا پرده‌ای به رنگ سبز برای کعبه آماده شد و پس از آن، از اواخر [[خلافت]] وی، به رنگ مشکی تهیه گردید که گویا از آن پس همین رنگ [[حفظ]] شده است. گفتنی است کعبه، پرده‌ای نیز در داخل دارد که هر چند سال یک بار تعویض می‌شود؛ دلیلش نیز آن است که این پرده به دلیل این که در برابر [[آفتاب]] نیست و فرسایش ناشی از دست مالیدن را هم ندارد، به [[سادگی]] دچار فرسودگی نمی‌شود. زمانی که [[دولت]] سعودی قوام یافت، کوشید تا این اقدام را خودش انجام دهد و به این وسیله، [[نفوذ]] سایر [[دولت‌ها]] را در زمینه [[امور دینی]] [[حج]] قطع کند<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص۸۵.</ref>. | |||
زمانی که [[عبدالعزیز]] در سال ۱۳۴۳ ق. (۱۹۲۴م). زمام امور [[حجاز]] را به دست گرفت، در سال نخست حکومتش بر حجاز؛ یعنی سال ۱۳۴۴ق، پرده‌ای از [[مصر]] همراه با محمل [[مصری]] برای [[کعبه]] فرستاده شد که روی کعبه انداختند. روشن بود که سعودی‌ها نمی‌توانستند این وضع را [[تحمل]] کنند. از این رو عبدالعزیز در سال ۱۳۴۶ق. (۱۹۲۷م) [[فرمان]] داد کارگاه بافت ویژه‌ای برای تهیه و بافت [[جامه]] کعبه احداث گردد و بی‌درنگ کار احداث آن در [[ماه محرم]] همان سال آغاز و در [[ماه رجب]] پایان یافت. در این کارگاه جامه کعبه تهیه گردید. این جامه که از [[ابریشم]] طبیعی و [[خالص]] بود، به وسیله سعودی‌ها و هندی‌ها بافته شد. کارگاه مزبور به همین منوال همه ساله پوششی را برای کعبه تهیه می‌کرد تا این که سال ۱۳۵۲/۱۹۳۲ فرا رسید. در این سال نخستین جامه کعبه، به وسیله خود [[عربستان سعودی]] تهیه شد. | |||
در سال ۱۹۵۸م. بار دیگر مصر به تهیه جامه کعبه [[رغبت]] نشان داد و پس از [[اصرار]] مصر، [[ملک]] عبدالعزیز موافقت کرد تا مصر به تهیه جامه کعبه بپردازد. اما در سال ۱۳۸۱/۱۹۶۱، مصر روی علل [[سیاسی]] خاصی از آماده کردن پرده، [[امتناع]] ورزید و آنگاه ملک عبدالعزیز تصمیم گرفت تا کارگاه [[بافندگی]] جامه کعبه را بار دیگر راه اندازی کند. کارگاه مزبور از سال ۱۳۸۴ق. کار خود را آغاز کرد که تا امروز ادامه دارد. | |||
عربستان سعودی در سال ۱۳۵۷ق. ۱۹۳۸م. کارگاه [[تولید]] و [[آماده‌سازی]] [[پرده کعبه]] را در مساحت ۱۵۰۰ متر احداث کرد. ابتدا کلیه سامان و ابزار آن دستی و معمولی بود، اما در سال ۱۳۹۲/۱۹۷۲ دستور داده شد تا کارگاه جدید در مساحت صد هزار متر مربع احداث گردد، ملک فهد که در آن وقت [[پست]] معاون دوم [[رئیس]] شورای [[وزیران]] و [[وزیر]] [[کشور]] را عهده‌دار بود، سنگ بنای آن را گذاشت و در سال ۱۳۹۵/۱۹۷۵ هنگامی که ولی [[عهد]] [[کشور]] بود، آن کارگاه را افتتاح کرد. محل این کارگاه در جاده قدیم [[جده]] واقع است که در نزدیکی آن موزه [[حرم]] نیز قرار گرفته است. | |||
کارگاه جدید شامل دو بخش است: در بخش نخست آن، [[پوشش]] داخلی [[کعبه]] و پرده و کمربند آن بافته می‌شود و روی آن به رشته‌های نقره‌ای طلافام، [[تزیین]] می‌گردد؛ و در بخش دوم که به ابزارهای مدرن مجهز است، [[جامه]] خارجی کعبه مشرفه را می‌بافند. | |||
بخش‌های دیگر این کارگاه عبارتند از: | |||
۱- بخش [[بافندگی]] خودکار که در آن قالی‌ها و فرش‌های [[مساجد]] [[تولید]] می‌گردد. | |||
۲- بخش رنگ‌آمیزی که در آن [[ابریشم]] مورد استفاده جامه کعبه رنگ‌آمیزی می‌شود. | |||
۳- بخش [[اصلاح]] و مرمت کاری که عهده دار اصلاح ماشین‌های بافت و ابزار مدرن در این کارگاه است<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص۸۸.</ref>. | |||
جامه کعبه از ۵۴ قطعه ترکیب یافته است؛ طول هر قطعه ۱۴ متر و پهنای آن ۹۵ سانتی متر و مساحت کلی آن به ۲۶۵۰ متر مربع بالغ می‌گردد. کمربند پرده از ۱۶ قطعه ترکیب یافته و محیط آن ۴۵ متر و پهنایش ۹۵ سانتی متر است. | |||
برای تهیه جامه کعبه به ۶۷۰ کیلوگرم ابریشم سفید [[خالص]] نیاز است تا با ۷۲۰ کیلو گرم مواد رنگ‌آمیزی به انجام برسد، اما کمربند و پرده دروازه کعبه رشته‌های نقره‌ای و طلا فام نیاز دارد که وزن مجموع آن به ۱۲۰ کیلوگرم می‌رسد. | |||
پرده دارای دو بخش است: یکی پوشش ظاهری که همیشه سیاه رنگ است و دیگر پرده داخلی که دارای رنگ غیر سیاه است. روشن نیست رنگ سیاه برای چه [[انتخاب]] شده است؛ اما هرچه است، بسان یک خال سیاه در تارک سطح سفید [[مسجد الحرام]] خودنمایی می‌کند و ظرافت و [[زیبایی]] خاصی را به معرض نمایش می‌گذارد. | |||
پرده در کعبه، که «[[برقع]]» نام دارد، از پارچه ابریشمی سیاه بافته شده و در روی آن [[آیات قرآن کریم]] نقشه بسته و با رسم الخط در بالای آن نوشته شده است: این پرده در [[مکه مکرمه]] ساخته شده و به [[کعبه]] مشرفه اهدا گردیده است. در پایین آن این جمله نقش شده است: {{عربی|خادم الحرمين الشرفين الملك فهد بن عبدالعزيز آل سعود تقبل الله منه}}. | |||
[[هزینه]] تهیه [[جامه]] کعبه مشرفه به بیش از ۱۷ میلیون ریال سعودی می‌رسد. | |||
و اما [[آیات قرآنی]] نوشته شده بر جامه کعبه؛ | |||
کلمه {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}<ref>«هیچ خدایی جز خداوند نیست» سوره صافات، آیه ۳۵.</ref> و {{متن قرآن|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ}}<ref>«محمد، پیامبر خداوند است» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref> در میان مربع‌ها، با رشته‌های ابریشمی بافته شده و در دو کناره راست و چپ آن، در میان مربع بزرگ، لفظ {{متن حدیث|جَلَّ جَلَالُهُ}} و در خالی‌گاه آن لفظ {{متن حدیث|یَا اللَّهُ}} نقش شده است. | |||
روی کمربند و قسمت شرقی آن، با رشته‌ای نقره‌ای طلا فام، [[آیات مبارکه]] {{متن قرآن|وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ * وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ * وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ * رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که خانه (کعبه) را برای مردم جای بازگشت و امن کردیم و (گفتیم) از «مقام ابراهیم» نمازگاه گزینید و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه مرا برای طواف‌کنندگان (مسافر) و مجاوران (حرم) و رکوع‌کنندگان سجده‌گزار، پاکیزه بدارید * و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم گفت: پروردگارا! اینجا را شهری امن کن و از اهل آن هر کس را که به خداوند و روز واپسین ایمان دارد، از میوه‌ها روزی رسان؛ (خداوند) فرمود: آن را که کفر ورزد، اندکی برخورداری خواهم داد سپس او را به (چشیدن) عذاب دوزخ ناگزیر خواهم کرد و این پایانه، بد است * و هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه‌های خانه (کعبه) را فرا می‌بردند (گفتند): پروردگارا! از ما بپذیر، بی‌گمان تویی که شنوای دانایی * پروردگارا! و ما را فرمانبردار خود بگمار و از فرزندان ما خویشاوندانی را فرمانبردار خویش (برآور) و شیوه‌های پرستشمان را به ما بنما و توبه ما را بپذیر بی‌گمان تویی که توبه‌پذیر مهربانی» سوره بقره، آیه ۱۲۸-۱۲۵.</ref> با خط [[زیبا]] نقش شده است. | |||
در قسمت جنوبی کمربند؛ یعنی در میان رکن [[حجر الاسود]] و [[رکن یمانی]]، این [[آیات مبارکه]] نقش بسته است: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ * إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ * فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ * قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«بگو خداوند راست فرموده است؛ بنابراین از آیین ابراهیم درست‌آیین پیروی کنید و او از مشرکان نبود * بی‌گمان نخستین خانه‌ای که برای (عبادت) مردم (بنا) نهاده شد همان است که در مکّه است، خجسته و رهنمون برای جهانیان * در آن نشانه‌هایی روشن (چون) مقام ابراهیم وجود دارد و هر که در آن در آید در امان است و حجّ این خانه برای خداوند بر عهده مردمی است که بدان راهی توانند جست؛ و هر که انکار کند (بداند که) بی‌گمان خداوند از جهانیان بی‌نیاز است * بگو: ای اهل کتاب! چرا به آیات خداوند کفر می‌ورزید در حالی که خداوند به آنچه می‌کنید گواه است» سوره آل عمران، آیه ۹۸-۹۵.</ref>. | |||
در قسمت [[غربی]] کمربند؛ یعنی میان رکن یمانی و [[حجر اسماعیل]]، این [[آیات مبارکه]] نقش شده است: {{متن قرآن|وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ * وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم را در خانه (کعبه) مستقر ساختیم (و گفتیم) که هیچ چیز را شریک من قرار مده و خانه مرا برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگان سجده‌گزار پاکیزه بدار! * و در میان مردم به حجّ بانگ بردار تا پیاده و سوار بر هر شتر تکیده‌ای که از هر راه دوری می‌رسند، نزد تو آیند» سوره حج، آیه ۲۶-۲۷.</ref>. | |||
اما در قسمت شمالی کمربند، این عبارت درج است: {{عربی|هذه الكسوة صنعت في مكة المكرمة بامر خادم الحرمين الشريفين}}. | |||
در روی پرده دروازه [[کعبه]]، آیاتی از [[قرآن کریم]] مثل: {{متن قرآن|رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا}}<ref>«پروردگارا مرا با درآوردنی درست (به هر کار) در آور و با بیرون بردنی درست (از هر کار) بیرون بر و از نزد خویش برای من برهانی یاریگر بگمار!» سوره اسراء، آیه ۸۰.</ref> به اشکال گرد و مربع نقش گردیده است، و در [[پایین‌تر]] آن، [[آیه مبارکه]]: {{متن قرآن|وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«و سستی نورزید و اندوهگین مباشید که اگر مؤمن باشید شما برترید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۹.</ref> و پس از آن [[آیه الکرسی]] نقش یافته است. | |||
همه این نوشته‌ها با رشته‌های نقره‌ای طلا فام با خط [[زیبا]] نقش گردیده است. در [[روایات اهل بیت]]، گرفتن [[پرده کعبه]] و [[تضرع]] و [[دعا]] در آن هنگام، تأکید شده و نیز آمده است که [[حضرت علی بن الحسین]]{{ع}} فراوان چنین می‌کرد. | |||
تا چند سال پیش، [[بنی شیبه]] که از [[دوران جاهلیت]]، سدانت کعبه در دست‌شان بود، پرده تعویض شده را میان خود تقسیم می‌کردند. آنها این کار را با [[نظارت]] [[دولت]] انجام می‌دادند. اکنون گویا به [[دلایل]] خاصی، که شاید مهم‌ترین آنها جلوگیری از امر [[تبرک]] به [[پرده کعبه]] باشد، برخی از علمای وهابی پیشنهاد حفظه پرده و عدم تقطیع و تقسیم سالانه آن را داده‌اند. به دنبال آن قرار شد تا پرده [[حفظ]] شود و در برابر، [[دولت]] سالیانه پولی به [[آل]] [[شیبه]] بپردازد<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص۹۱.</ref>. پرده کعبه تا پایین [[دیوار]] [[خانه]] می‌رسد و در آنجا با حلقه‌هایی به شاذروان بسته می‌شود، اما در [[مراسم حج]] مقداری از پیراهن [[کعبه]] را از پایین لوله می‌کنند و بالا می‌زنند تا در دسترس حجاج قرار نگیرد. | |||
در [[روایات]] منقول از [[اهل بیت]]؛ بوسیدن آن [[مستحب]] شمرده شده و به گرفتن پرده کعبه و [[تضرع]] و [[دعا]] در این [[حال]] به درگاه [[خداوند]] تصریح شده است.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۲۲۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||