نفی خشم در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حالت پیامبر {{صل}} به هنگام خشم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
# به [[نقل]] از [[ابن عمر]]: [[خشنودی]] و [[خشم پیامبر]] {{صل}}، از چهره‌اش شناخته می‌شد. هنگامی که [[خشنود]] بود، گویی صورتش آینه است و دیوارها را می‌توان در آن دید و چون [[خشم]] می‌گرفت، رنگش گرفته و سیاه می‌شد<ref>{{عربی|عن ابن عمر: كَانَ النَّبِيُّ {{صل}} يُعْرَفُ رِضَاهُ وَ غَضَبُهُ فِي وَجْهِهِ كَانَ إِذَا رَضِيَ فَكَأَنَّمَا يُلَاحِكُ الْجُدُرُ ضَوْءَ وَجْهِهِ وَ إِذَا غَضِبَ خَسَفَ لَوْنُهُ وَ اسْوَدَّ}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۴، ح۳۳ و ۲۹؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۲۳۳، ح۳۵؛ تاریخ دمشق، ج۳، ص۳۵۸ نحوه.</ref>. | # به [[نقل]] از [[ابن عمر]]: [[خشنودی]] و [[خشم پیامبر]] {{صل}}، از چهره‌اش شناخته می‌شد. هنگامی که [[خشنود]] بود، گویی صورتش آینه است و دیوارها را می‌توان در آن دید و چون [[خشم]] می‌گرفت، رنگش گرفته و سیاه می‌شد<ref>{{عربی|عن ابن عمر: كَانَ النَّبِيُّ {{صل}} يُعْرَفُ رِضَاهُ وَ غَضَبُهُ فِي وَجْهِهِ كَانَ إِذَا رَضِيَ فَكَأَنَّمَا يُلَاحِكُ الْجُدُرُ ضَوْءَ وَجْهِهِ وَ إِذَا غَضِبَ خَسَفَ لَوْنُهُ وَ اسْوَدَّ}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۴، ح۳۳ و ۲۹؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۲۳۳، ح۳۵؛ تاریخ دمشق، ج۳، ص۳۵۸ نحوه.</ref>. | ||
# [[امام حسن]] {{ع}} می‌فرماید: [[پیامبر خدا]] {{صل}}... در هنگام [[خشم]]، چهره خود را با [[ناراحتی]]، بر می‌گرداند<ref>{{متن حدیث|الإمام الحسین {{ع}} - فی وصف رسول الله {{صل}}-:... وَ إِذَا غَضِبَ أَعْرَضَ بِوَجْهِهِ وَ أَشَاحَ}}؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۳۱۷، ح۱؛ معاني الأخبار، ص۸۱، ح۱ کلاهما عن إسماعیل بن محمّد بن إسحاق عن الإمام الرضا عن آبائه {{عم}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۸، ح۴۴؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۱۵۰، ح۴؛ المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۱۵۶؛ الشمائل المحمدیّة، ص۱۱۰، ح۲۲۶؛ کنز العمّال، ج۷، ص۱۶۵، ح۱۸۵۳۵.</ref>. | # [[امام حسن]] {{ع}} می‌فرماید: [[پیامبر خدا]] {{صل}}... در هنگام [[خشم]]، چهره خود را با [[ناراحتی]]، بر می‌گرداند<ref>{{متن حدیث|الإمام الحسین {{ع}} - فی وصف رسول الله {{صل}}-:... وَ إِذَا غَضِبَ أَعْرَضَ بِوَجْهِهِ وَ أَشَاحَ}}؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۳۱۷، ح۱؛ معاني الأخبار، ص۸۱، ح۱ کلاهما عن إسماعیل بن محمّد بن إسحاق عن الإمام الرضا عن آبائه {{عم}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۸، ح۴۴؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۱۵۰، ح۴؛ المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۱۵۶؛ الشمائل المحمدیّة، ص۱۱۰، ح۲۲۶؛ کنز العمّال، ج۷، ص۱۶۵، ح۱۸۵۳۵.</ref>. | ||
# به [[نقل]] از [[عبد الله بن مسعود]]: [[پیامبر خدا]] {{صل}} هنگامی که خشمگین می‌شد، صورتش سرخ و برافروخته می‌شد <ref>{{عربی|عن ابن مسعود: كَانَ رَسُولُ اللهِ {{صل}}: إِذَا غَضِبَ احْمَرَّ وَجْهُهُ}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۴، ح۳۲؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۲۳۳، ح۳۵؛ تاریخ الطبري، ج۲، ص۴۳۴؛ المعجم الکبیر، ج۱۰، ص۱۵، ح۹۷۹۱ و ج۲۳، ص۳۲۸، ح۷۵۳ عن اُمّ سلمة وفیهما: «احمارّت وجنتاه» بدل «احمرّ وجهه»؛ التاریخ الصغیر، ج۱، ص۲۶۱ عن أبي بکر؛ کنز العمّال، ج۷، ص۱۴۱، ح۱۸۴۰۶ | # به [[نقل]] از [[عبد الله بن مسعود]]: [[پیامبر خدا]] {{صل}} هنگامی که خشمگین می‌شد، صورتش سرخ و برافروخته می‌شد <ref>{{عربی|عن ابن مسعود: كَانَ رَسُولُ اللهِ {{صل}}: إِذَا غَضِبَ احْمَرَّ وَجْهُهُ}}؛ مکارم الأخلاق، ج۱، ص۵۴، ح۳۲؛ بحار الأنوار، ج۱۶، ص۲۳۳، ح۳۵؛ تاریخ الطبري، ج۲، ص۴۳۴؛ المعجم الکبیر، ج۱۰، ص۱۵، ح۹۷۹۱ و ج۲۳، ص۳۲۸، ح۷۵۳ عن اُمّ سلمة وفیهما: «احمارّت وجنتاه» بدل «احمرّ وجهه»؛ التاریخ الصغیر، ج۱، ص۲۶۱ عن أبي بکر؛ کنز العمّال، ج۷، ص۱۴۱، ح۱۸۴۰۶.</ref>.<ref>[[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[سیره پیامبر خاتم ج۱ (کتاب)|سیره پیامبر خاتم ج۱]]، ص ۳۹۴-۳۹۷.</ref> | ||
== سخن پیامبر {{صل}} هنگام [[سرزنش]] کردن == | == سخن پیامبر {{صل}} هنگام [[سرزنش]] کردن == | ||