پرش به محتوا

بحث:حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب')
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۴۰: خط ۴۰:


==[[سیمای فاطمه در روز قیامت]]==
==[[سیمای فاطمه در روز قیامت]]==
== فاطمه زهرا==
[[پیامبر]]{{صل}} از [[حضرت خدیجه]] دارای شش فرزند شد که آخرین آنها [[حضرت زهرا]]{{س}} بود، ولی داستان [[ولادت حضرت زهرا]]{{س}} از نخست، با سایر [[فرزندان پیامبر]]{{صل}} فرق داشت. از [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده: پیامبر [[الله]]{{صل}} هنگامی که به [[آسمان]] به [[عروج]] کرد، از میوه‌ها و خرمای تازه و سیب [[بهشتی]] خورد و [[خداوند]] آن میوه را در صلب پیامبر{{صل}} به آب تبدیل نمود و پیامبر{{صل}} پس از [[معراج]] با [[خدیجه]]{{س}} ایشان همبستر شد و به این ترتیب [[نور]] [[فاطمه]]{{س}} در رحم خدیجه{{س}} قرار گرفت، از این رو به فاطمه{{س}} «[[انسیه حورا]]» گویند، یعنی در عین آنکه [[انسان]] روی [[زمین]] است از حوریان بهشتی نیز هست.
از نظر [[روانشناسی]] مسلم است که سه اصل در شکل‌گیری [[شخصیت انسان]] به خصوص در ده سال اول [[عمر]]، نقش اساسی دارد: ۱- [[وراثت]] ۲-[[تربیت]] ۳– محیط [[تکوین]].
وجود حضرت زهرا{{س}} از این سه اصل به [[طور]] کامل بهره‌مند بود، او [[ارزش‌ها]] را به طور وفور، از پدر و مادر به [[ارث]] برده، تحت تربیت و [[نظارت]] دقیق پیامبر{{صل}} بزرگ شده، و محیطی که او در آن می‌زیسته، سرشار از نور و [[صفا]] و [[عظمت]] [[انسانی]] بوده است. از این سه اصل، اصل دوم عامل مهم‌تر و فراگیرتر برای [[رشد]] و [[ترقی]] است، در رابطه با این اصل، پیامبر{{صل}} تا آخر عمر، به حضرت زهرا{{س}} توجه عمیق و جدی داشته است، به عنوان نمونه: «[[اسماء بنت عمیس]]» می‌گوید: در محضر حضرت زهرا{{س}} بودم، [[رسول خدا]]{{صل}} وارد شد، گردنبندی از طلا در گردن حضرت زهرا{{س}} دید که علی آن را از سهمیه خود از [[بیت المال]] خریده بود. فرمود: ای فاطمه مراقب باش که نگویند دختر محمد{{صل}} [[زیور]] [[طاغوتیان]] را در گردن نموده است. فاطمه همان دم آن گردنبند را از گردن بیرون آورد و فروخت و با [[پول]] آن برده‌ای خرید و [[آزاد]] کرد. پیامبر{{صل}} از این کار حضرت زهرا{{س}} شاد گردید. فاطمه{{س}} [[شاگرد]] ممتاز [[پیامبر]] بود و در گفتار، [[رفتار]] و حرکات شبیه‌ترین [[انسان‌ها]] به آن حضرت به شمار می‌آمد؛ چراکه [[فاطمه]] در پرتو [[تربیت]] و [[آموزش]] دقیق پیامبر{{صل}} [[رشد]] و نمو کرده بود<ref>چهارده معصوم، جواد محدثی، ص۲۲.</ref>. [[عایشه]] یکی از [[همسران پیامبر]]{{صل}} می‌گوید:
{{عربی|ما رأيت احدا اشبه سمتا و دلا و هديا برسول الله في قيامها و قعودها من فاطمة بنت رسول الله{{صل}} قالت: وكانت اذا دخلت على النبي{{صل}} قام اليها فقبلها و اجلسها في مجلسه}}<ref>بحار الانوار، ج۳۷، ص۷۱؛ مرآه العقول، ج۵، ص۳۲۴.</ref>.
هیچ کس را ندیدم در راه، روش، و [[هدایت]] شبیه‌تر از فاطمه{{س}} به [[رسول خدا]]{{صل}} باشد... و نیز مطابق نقل [[عامه]] از عایشه نقل شده که او درباره [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} و [[امام علی]]{{ع}} می‌گوید: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ رَجُلًا أَحَبَّ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ مِنْ عَلِيٍّ وَ لَا امْرَأَةً أَحَبَّ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} مِنْ فَاطِمَةَ{{س}}}}<ref>اعلام الوری باعلام الهدی، مرحوم طبرسی، ص۱۵۶.</ref>
هیچ مرد و زنی را ندیدم که نزد [[پیامبر خدا]]{{صل}} از علی{{ع}} و فاطمه{{س}} دوست‌داشتنی‌تر باشد.
پیامبر{{صل}} در شب [[عروسی حضرت زهرا]]{{س}} دست او را در دست علی{{ع}} نهاد و به علی{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|بَارَكَ اللَّهُ لَكَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ، يَا عَلِيُّ، نِعْمَ الزَّوْجَةُ فَاطِمَةُ}}.
ای علی{{ع}}! [[دختر رسول خدا]]{{صل}} بر تو [[مبارک]] باد، فاطمه، [[همسر]] نیکویی است.
سپس رو به فاطمه{{س}} کرد و فرمود: {{متن حدیث|نِعْمَ الْبَعْلُ عَلِيٌّ}} علی{{ع}} [[نیکو]] شوهری است. پیامبر{{صل}} هنگام بدرقه این دو همسر [[خوشبخت]] به [[خانه]] [[زفاف]] چنین [[دعا]] کرد:
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ هَذِهِ ابْنَتِي وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَيَّ، اللَّهُمَّ وَ هَذَا أَخِي وَ أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَيَّ}}؛ «خدایا! این دختر من است که محبوب‌ترین [[خلق]] در نزد من است، و این [[برادر]] من است که محبوب‌ترین خلق [[خدا]] به سوی من می‌باشد».
از [[حضرت فاطمه]]{{س}} پرسید: شوهرت را چگونه یافتی؟ فاطمه{{س}} در پاسخ عرض کرد: {{متن حدیث|خَيْرَ بَعْلٍ‌}}؛ «علی{{ع}} را بهترین شوهر یافتم».
آنگاه پیامبر{{صل}} چنین دعا کرد: خدایا! پراکندگی این دو را جمع کن، و قلب‌های این دو را پیوند ده. و [[فرزندان]] آنان را از [[وارثان]] [[بهشت]] پر [[نعمت]] قرار بده، فرزندان [[پاک]] و [[پاکیزه]] و [[مبارک]] به آنان عطا کن و آن فرزندان را [[امامان]] [[راهنما]] که [[مردم]] را به سوی [[اطاعت]] و [[خشنودی]] تو فراخوانند قرار ده.
در [[روایت]] دیگر آمده است: [[پیامبر]] فردای شب [[عروسی]]، کاسه‌ای پر از شیر نزد علی{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} آورد و به فاطمه فرمود: {{متن حدیث|اشْرَبِي فِدَاكِ أَبُوكِ‌}}؛ «پدرت به فدایت، بنوش» و به علی{{ع}} فرمود:
{{متن حدیث|اشْرَبْ فِدَاكَ ابْنُ عَمِّكَ‌}}؛ «پسر عمویت به فدایت، بنوش».
[[شهادت]] مظلومانه [[حضرت زهرا]]{{س}}؛ حضرت زهرا پس از [[رحلت]] پدر بزرگوارش، [[سختی‌ها]] و مصیبت‌های بسیاری را دید و آزارهای جسمی و [[روحی]]، او را رنجور و [[بیمار]] و بستری ساخت. [[خانه فاطمه]]{{س}} پایگاه کسانی بود که مخالف [[خلافت]] غاصبانه و [[وفادار]] به توصیه‌های پیامبر درباره [[امامت]] بودند. در پی ظلمی که به [[اهل بیت]] و [[حضرت علی]]{{ع}} کردند و آن حضرت را از [[حق]] مسلم خویش (خلافت) [[محروم]] ساختند و به دنبال ستمی که بر شخص [[حضرت فاطمه]]{{س}} وارد کردند و با [[هجوم]] به خانه‌اش به او آسیب رساندند و [[فدک]] را از او [[غصب]] کردند، پیوسته در فراق پدر می‌سوخت و بر [[مظلومیت]] شوهر و [[غربت اسلام]] و [[تنهایی]] خویش می‌گریست و [[گریه]] او سلاحی برای [[مبارزه]] سرد با [[غاصبان]] و [[ظالمان]] بود و اشک‌های او افشاگر ظلم‌هایی بود که بر [[خاندان پیامبر]]، به‌ویژه تنها [[دختر رسول خدا]]{{صل}} که [[سرور زنان عالم]] بود، محسوب می‌شد. این دوران تلخ ۷۵ [[روز]] و به [[نقلی]] ۹۵ روز طول کشید و سرانجام این بانوی بزرگ در بستر [[بیماری]] افتاد، رفته رفته ضعیف‌تر و مظلومانه به شهادت رسید. شهادت او در ۱۳ [[جمادی الاولی]] یا ۳ [[جمادی الثانیه]] از [[سال یازدهم هجرت]] بود. او هنگام شهادت هیجده ساله بود. طبق [[وصیت]] وی، او را شبانه و مخفیانه [[غسل]] دادند و به خاک سپردند. [[محل دفن]] او دقیقاً معلوم نیست. پنهانی [[قبر]] حضرتش علاوه بر نشانه مظلومیتی مضاعف برای وی، شاهدی دیگر بر [[ظلم و ستم]] دیگران بر او بود و با این [[وصیت]] می‌خواست [[نارضایتی]] خود را از دست آنان آشکار سازد تا نتوانند حتی از [[جسم]] مجروح و [[شهادت]] مظلومانه و [[قبر]] مطهرش هم [[سوءاستفاده]] کنند.
#از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده که [[خداوند]] به پیامبرش فرمود: {{متن حدیث|لولاك لما خلقت الافلاك و لو لا علي لما خلقتك و لو لا فاطمة لما خلقتكما}}<ref>خصائص الفاطمیه، به نقل از مستدرک السفینه، ج۳، ص۳۳۵.</ref>. «اگر تو نبودی موجودات را نمی‌آفریدم و اگر علی نبود تو را نمی‌آفریدم و اگر [[فاطمه]]{{س}} نبود، شما دو نفر ([[پیامبر]] و علی) را نمی‌آفریدم».
# حضرت رضا‌{{ع}} از [[پدران]] خود از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نقل می‌کند: {{متن حدیث|إِنِّي سَمَّيْتُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا مِنَ النَّارِ}}<ref>اعلام الوری، ص۱۵۵.</ref>. من از این رو دخترم را فاطمه نامیدم که خداوند فاطمه{{س}} و هر کس که او را [[دوست]] دارد، از [[آتش دوزخ]] دور سازد.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۷۱۸.</ref>.
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۷۶٬۳۱۱

ویرایش