نذر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = نذر

| مداخل مرتبط = [[نذر در لغت]] - [[نذر در قرآن]] - [[نذر در کلام اسلامی]] - [[نذر در معارف و سیره حسینی]]

«[[انذار]]» به معنای [[ابلاغ]] و اِخبار از امری همراه با ترساندن طرف مقابل است و در مقابل «[[تبشیر]]» به کار می‌رود که مراد از آن، ابلاغ خبرهای مسرت‌بخش است<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۷۹۷.</ref>. [[ابن اثیر]] ذیل ماده «ن ذ ر» می‌گوید: این واژه معمولاً در خبرهای [[آینده]] که مهم است استفاده می‌شود؛ اخباری که کم‌توجهی به آن موجب خطر و ضرر فاحش می‌گردد؛ لذا به دیده‏بان [[لشکر]] که معمولاً چند [[منزل]] جلوتر از [[سپاه]] حرکت می‌کرد و وضعیت [[دشمن]] و یا خطرات راه را به ایشان خبر می‌داد و شرایط آینده سپاه را در حرکت به سوی دشمن دائماً رصد می‌کرد، {{عربی|نَذِير}} و یا {{عربی|طَلِيعةُ الجَيْشِ}} می‌گفتند<ref>النهایة فی غریب الحدیث و الأثر (ط. مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ۱۳۶۷ ه. ش.)، ج۵، ص۳۹.</ref>. [[بدیهی]] است که خبرها همواره امور ترسناک و ناراحت‎کننده نبودند، ولی در هر صورت، دیده‎بان [[وظیفه]] داشت که مسائل مهم و حیاتی را به لشکر مخابره نماید؛ مسائلی که عدم توجه به آن‎ها در آینده نه چندان دور، باعث افتادن در ورطه [[گرفتاری‌ها]] می‌شد و او با انذار خود، [[سپاهیان]] را برای مواجهه با آن آماده می‌نمود.

# در [[آیه]] مورد [[استدلال]]، بنا بر آنکه لام در {{متن قرآن|لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ}} به معنای تعلیل باشد، معنای عبارت چنین می‌شود: «علت و [[هدف]] از [[تفقّه]] دینیِ گروهی که [[مهاجرت]] کردند تا در [[امور دینی]] کارشناس شوند، آن است که در مراجعت به [[وطن]] خود، دیگران را نسبت به [[امور اخروی]] و [[معارف دینی]] مطلع سازند؛ تا از [[عاقبت]] امور خود نگران باشند و در [[زندگی]] حساب شده عمل کنند»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶]]، ص ۵۶۶.</ref>