نذر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن حدیث|لَوْ أَخْبَرْتُکُمْ أَنَّ خَیْلَاً بِسَفْحِ هَذَا الْجَبَلِ تُرِیدُ أَنْ تُغِیرَ عَلَیْکُمْ صَدَّقْتُمُونِي؟ قَالُوا: نَعَمْ. قَالَ {{صل}}: فَإِنِّي {{متن قرآن|نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ}}<ref>«او برای شما بیم‌دهنده‌ای پیش از (رسیدن) عذابی سخت است» سوره سبأ، آیه ۴۶.</ref>}}<ref>تهذیب اللغة (ط. داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۱ ه. ق.)، ج۱۴، ص۳۰۳.</ref>.

بنابراین، تفاوت این واژه با «[[تخویف]]» هم روشن می‌شود؛ تخویف در مطلق [[ترس]] به کار می‌رود، بدون توضیح امر مخوف؛ ولی [[انذار]] [[ترساندن]] مخاطب از سر [[دلسوزی]] نسبت به امر مخوفی است که در [[آینده]] او را [[تهدید]] می‌کند؛ چنان که در اِنذار طلیعة الجیش اشاره شد<ref>الفروق فی اللغة (ط. دارالافاق الجدیدة، ۱۴۰۰ ه. ق.)، ص۲۳۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۵۶۵.</ref>