رباب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل = رباب | مداخل مرتبط = [[رباب در تاریخ اسلامی]] - [[رباب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل = رباب | مداخل مرتبط = [[رباب در تاریخ اسلامی]] - [[رباب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
'''رباب''' دختر [[امرؤ القیس بن عدی]] است که پس از مسلمان شدن پدرش او را به [[امام حسین]] {{ع}} تزویج کرد. این بانوی با [[فضیلت]] از نظر [[عقل]]، [[ادب]] و [[جمال]] سرآمد [[زنان]] عصر خود بود. او مادر [[سکینه]] و [[عبدالله رضیع]] است. او در [[سفر]] [[کربلا]] همواره یار و [[یاور]] و همراه امام بود. رباب در [[کربلا]] | '''رباب''' دختر [[امرؤ القیس بن عدی]] است که پس از مسلمان شدن پدرش او را به [[امام حسین]] {{ع}} تزویج کرد. این بانوی با [[فضیلت]] از نظر [[عقل]]، [[ادب]] و [[جمال]] سرآمد [[زنان]] عصر خود بود. او مادر [[سکینه]] و [[عبدالله رضیع]] است. او در [[سفر]] [[کربلا]] همواره یار و [[یاور]] و همراه امام بود. رباب در [[کربلا]] کودک شیرخوارهاش در میان دستان امام حسین {{ع}} شربت [[شهادت]] نوشید و خود نیز به [[همراهی]] کاروان کربلا تا [[شام]] رفت. پس از بازگشت به [[مدینه]]، مدّت یک سال برای [[سید الشهدا]] {{ع}} [[عزاداری]] کرد. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== افشاگری و خطبهخوانی رباب در قیام حسینی == | == افشاگری و خطبهخوانی رباب در قیام حسینی == | ||
رباب در [[کربلا]] | رباب در [[کربلا]] کودک شیرخوارهاش در میان دستان امام حسین {{ع}} شربت [[شهادت]] نوشید و خود نیز به [[همراهی]] کاروان کربلا تا [[شام]] رفت. او در مجلس [[جشن]] [[یزید]] در شام چون سر [[بریده]] [[امام]] {{ع}} را دید سر را در آغوش گرفته بوسید و در ضمن اشعاری فرمود: | ||
[[آه]] حسینم! من هرگز حسین را که در برابر تیر و نیزه [[دشمنان]] قرار گرفت، فراموش نمیکنم. حسین را در کربلا [[فریب]] دادند، [[دعوت]] کردند و سپس با [[لب تشنه]] به شهادت رسانیدند. [[خداوند]] دشمنانش را در [[قیامت]] [[سیراب]] نگرداند<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۳۰۰.</ref>. | [[آه]] حسینم! من هرگز حسین را که در برابر تیر و نیزه [[دشمنان]] قرار گرفت، فراموش نمیکنم. حسین را در کربلا [[فریب]] دادند، [[دعوت]] کردند و سپس با [[لب تشنه]] به شهادت رسانیدند. [[خداوند]] دشمنانش را در [[قیامت]] [[سیراب]] نگرداند<ref>کامل ابن اثیر، ج۳، ص۳۰۰.</ref>. |