←تحلیل روحیه دشمن
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[شجاعت]] بدنی؛ [[قوت قلب]] و شجاعت [[روحی]]؛ [[ایمان کامل]] به خدا و [[پیغمبر]] و [[اسلام]]؛ [[صبر]] و تحمل عجیب؛ [[رضا]] و [[تسلیم]]؛ [[حفظ]] [[تعادل]] و [[هیجان]] بی‌جا نکردن و سخن سبک نگفتن نه خودش و نه اصحابش؛ [[کرم]] و [[بزرگواری]] و گذشت؛ [[فداکاری]] و [[فدا]] دادن<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۱۷، ص۵۱۷.</ref>.<ref>[[محمد باقر پورامینی|پورامینی، محمد باقر]]، [[حماسه عاشورا (کتاب)|حماسه عاشورا]] ص ۴۹.</ref>. | [[شجاعت]] بدنی؛ [[قوت قلب]] و شجاعت [[روحی]]؛ [[ایمان کامل]] به خدا و [[پیغمبر]] و [[اسلام]]؛ [[صبر]] و تحمل عجیب؛ [[رضا]] و [[تسلیم]]؛ [[حفظ]] [[تعادل]] و [[هیجان]] بی‌جا نکردن و سخن سبک نگفتن نه خودش و نه اصحابش؛ [[کرم]] و [[بزرگواری]] و گذشت؛ [[فداکاری]] و [[فدا]] دادن<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۱۷، ص۵۱۷.</ref>.<ref>[[محمد باقر پورامینی|پورامینی، محمد باقر]]، [[حماسه عاشورا (کتاب)|حماسه عاشورا]] ص ۴۹.</ref>. | ||
===تحلیل | ===تحلیل روحیه دشمن=== | ||
تحلیل روحیه | تحلیل روحیه قاتلین [[سید الشهداء]]{{ع}} و [[یاران]] [[ابن زیاد]] کار آسانی نیست. آیا واقعاً اینها به [[اصول اسلام]] [[مؤمن]] نبودند؟ و یا به [[اسلام]] مؤمن بودند ولی خیال می‌کردند [[امام حسین]]{{ع}} [[طاغی]] و [[یاغی]] است و خارج بر [[امام]] وقت است و به [[حکم]] اسلام باید با او [[جهاد]] کرد؟ همان طوری که [[عمر سعد]] می‌گفت: {{متن حدیث|يَا خَيْلَ اللَّهِ ارْكَبِي وَ بِالْجَنَّةِ أَبْشِرِي}}، و یا آن‌که صرفاً [[طمع]] و [[حرص]] بر [[دنیا]] بوده و یا صرفاً [[جهالت]]، [[نادانی]] و عدم تشخیص بوده است؟ | ||
ظاهر این است که عموم آنها خالی از یک نوع [[ایمان]] عامیانه نبوده‌اند، یعنی در سرّ ضمیر، [[کافر]] و منکر اسلام یا کافر و منکر امام حسین{{ع}} نبوده‌اند، اما رؤسای آنها کر و [[کور]] [[رشوه]] و [[مقام]] بودند! همان طوری که آن مرد به امام حسین{{ع}} گفت: | ظاهر این است که عموم آنها خالی از یک نوع [[ایمان]] عامیانه نبوده‌اند، یعنی در سرّ ضمیر، [[کافر]] و منکر اسلام یا کافر و منکر امام حسین{{ع}} نبوده‌اند، اما رؤسای آنها کر و [[کور]] [[رشوه]] و [[مقام]] بودند! همان طوری که آن مرد به امام حسین{{ع}} گفت: | ||
{{متن حدیث|أَمّا رُؤَساؤُهُمْ فَقَدْ اعْظِمَتْ رِشْوَتُهُمْ وَ مُلِئَتْ غَرائِرُهُمْ}}<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۷۲.</ref>؛ | {{متن حدیث|أَمّا رُؤَساؤُهُمْ فَقَدْ اعْظِمَتْ رِشْوَتُهُمْ وَ مُلِئَتْ غَرائِرُهُمْ}}<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۷۲.</ref>؛ | ||