طشت‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها

طشت‌گذاری مراسم سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار می‌‌شود و طشت‌های آب را در [[مساجد]] و حسینیّه‌‌ها می‌‌آورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانه‌‌ها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان می‌‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبل‌ها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه [[روز]] مانده به [[محرّم]] در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا می‌‌شود. طشت‌ها را بالای سر‌ها می‌‌گیرند و [[مسجد]] را دور می‌‌زنند، سپس در داخل آنها آب می‌‌ریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن می‌‌زنند و نوعی [[بیعت با امام]] حسین{{ع}} است و حمایت از عباس{{ع}}. آب طشت‌ها را مردم در شیشه‌هایی برای [[شفا]] و [[تبرّک]] بر می‌‌دارند.

این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذی‌حجّه گرفته شده که آب مشک‌ها را در طشت‌ها ریختند و تمام [[لشکر]] حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این مراسم، "طشت گردانی" هم می‌‌گویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۹۴.</ref>