بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = عزاداری | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
طشتگذاری [[مراسم]] سنّتی در [[عزاداری]] ایّام [[عاشورا]] که عمدتا در شهرستان [[اردبیل]] برگزار میشود و طشتهای آب را در [[مساجد]] و حسینیّهها میآورند و رمزی از "[[فرات]]" است. "... نشانهها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ [[گیاه]]، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."<ref>فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».</ref>. این نشان میدهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبلها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این [[سنّت]] مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه [[روز]] مانده به [[محرّم]] در [[مسجد جامع]]، [[مسجد اعظم]] و سپس در مساجد دیگر [[اجرا]] میشود. طشتها را بالای سرها میگیرند و [[مسجد]] را دور میزنند، سپس در داخل آنها آب میریزند. [[مردم]] [[دست]] به طشت و آب آن میزنند و نوعی [[بیعت با امام]] حسین{{ع}} است و [[حمایت]] از عباس{{ع}}. آب طشتها را مردم در شیشههایی برای [[شفا]] و [[تبرّک]] بر میدارند. | |||
این | |||
این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن [[امام حسین]]{{ع}} به [[سپاه حرّ]] در روز ۲۷ [[ذیحجّه]] گرفته شده که آب مشکها را در طشتها ریختند و تمام [[لشکر]] [[حرّ]] و اسبان آنها را [[سیراب]] کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام [[سالار شهیدان]] است"<ref>روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».</ref>. به این مراسم، "طشت گردانی" هم میگویند<ref>گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۹۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عزاداری]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |