پرش به محتوا

امامت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: واگردانی دستی
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
موضوع [[امامت]] از همان روزهای آغازین [[بعثت]] و [[دعوت علنی]] به [[دین اسلام]] مطرح شد<ref>ر.ک: امامت خاصه، حدیث الانذار.</ref> اما بحث و گفتگو و [[نزاع]] در مسأله [[جانشینی پیامبر اکرم]] {{صل}}- به طور جدی و آشکار- بعد از [[ارتحال]] [[رسول خدا]] {{صل}} شدت گرفت. [[امام]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[نامه]] به [[اهل مصر]] بعد از [[تسبیح]] [[خداوند متعال]] و توصیف [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌نویسد: {{متن حدیث|تَنَازَعَ الْمُسْلِمُونَ الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ}}<ref>نهج البلاغه، نامه ۶۲.</ref>. هنگامی که آن حضرت که [[درود]] [[خدا]] بر او [[باد]] از [[جهان]] رفت [[مسلمانان]] درباره [[خلافت]] و [[امارت]] پس از او به [[نزاع]] برخاستند.
موضوع [[امامت]] از همان روزهای آغازین [[بعثت]] و [[دعوت علنی]] به [[دین اسلام]] مطرح شد<ref>ر.ک: امامت خاصه، حدیث الانذار.</ref> اما بحث و گفتگو و [[نزاع]] در مسأله [[جانشینی پیامبر اکرم]] {{صل}}- به طور جدی و آشکار- بعد از [[ارتحال]] [[رسول خدا]] {{صل}} شدت گرفت. [[امام]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در نامه به [[اهل مصر]] بعد از [[تسبیح]] [[خداوند متعال]] و توصیف [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌نویسد: {{متن حدیث|تَنَازَعَ الْمُسْلِمُونَ الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ}}<ref>نهج البلاغه، نامه ۶۲.</ref>. هنگامی که آن حضرت که [[درود]] [[خدا]] بر او [[باد]] از [[جهان]] رفت [[مسلمانان]] درباره [[خلافت]] و [[امارت]] پس از او به [[نزاع]] برخاستند.


[[نزاع]] پیرامون مسأله [[امامت]] به صورت جدی در تمام دوره‌ها ادامه داشته است و این خود شاهدی است بر اهتمام [[مسلمانان]] به موضوع [[امامت]] و [[جانشینی رسول خدا]] {{صل}}<ref>شهرستانی در ملل و نحل می‌گوید: {{عربی|و أعظم خلاف بين الأمّة خلاف الإمامة إذ ما سلّ سيف في الإسلام على قاعدة دينيّة مثل ما سلّ على الإمامة في كلّ زمان‏...}}؛ الملل و النحل، ج ۱، ص ۳۱.</ref>.
[[نزاع]] پیرامون مسأله [[امامت]] به صورت جدی در تمام دوره‌ها ادامه داشته است و این خود شاهدی است بر اهتمام [[مسلمانان]] به موضوع [[امامت]] و [[جانشینی رسول خدا]] {{صل}}<ref>شهرستانی در ملل و نحل می‌گوید: {{عربی|و أعظم خلاف بين الأمّة خلاف الإمامة إذ ما سلّ سيف في الإسلام على قاعدة دينيّة مثل ما سلّ على الإمامة في كلّ زمان‏...}}؛ الملل و النحل، ج ۱، ص ۳۱.</ref>.


باتوجه به اهمیت ویژه [[امامت]] در [[معارف دینی]]، [[امامت]] پژوهی در بین [[دانشمندان]] [[امامیه]] سابقه قابل توجه یافته است. به گونه‌ای که- علاوه بر پرداختن به [[امامت]] در منابع تفسیری و [[حدیثی]] و [[تاریخی]]- از عصر [[امامان شیعه]] تاکنون تک نگاره‌های فراوانی نیز در این مسأله به رشته تحریر در آمده است<ref>ر.ک: معجم ما کتب عن الرسول و اهل البیت که فهرستی از ۱۳۰۵۹ اثر درباره امامت به دست می‌دهد. و امامت پژوهی، ص ۲۲.</ref>.
باتوجه به اهمیت ویژه [[امامت]] در [[معارف دینی]]، [[امامت]] پژوهی در بین دانشمندان [[امامیه]] سابقه قابل توجه یافته است. به گونه‌ای که- علاوه بر پرداختن به [[امامت]] در منابع تفسیری و [[حدیثی]] و [[تاریخی]]- از عصر [[امامان شیعه]] تاکنون تک نگاره‌های فراوانی نیز در این مسأله به رشته تحریر در آمده است<ref>ر.ک: معجم ما کتب عن الرسول و اهل البیت که فهرستی از ۱۳۰۵۹ اثر درباره امامت به دست می‌دهد. و امامت پژوهی، ص ۲۲.</ref>.


[[ابن ندیم]] فهرست و نگار و کتاب ‌شناس معروف، [[علی‌ بن اسماعیل بن میثم تمار]] را نخستین فردی می‌داند که در [[باب]] [[امامت]] رساله‌ای نوشت و نام دو اثر از وی به نام‌های «الامامه» و «الاستحقاق» به میان می‌آورد. وی [[هشام بن حکم]] [[صحابی]] و [[شاگرد]] معروف [[امام صادق]] {{ع}} را از جمله دانشمندانی می‌داند که در [[امامت]] رساله‌های متعددی نگاشته است<ref>ر.ک: الفهرست، ص ۳۲۷ (فن ۲، مقاله ۵).</ref>. [[ابو جعفر احمد بن حسین صقیل کوفی]] از [[یاران امام صادق]] {{ع}} و [[امام کاظم]] {{ع}} و نیز [[خلیل بن احمد فراهیدی]] از [[اصحاب امام]] ششم {{ع}} رساله‌ای در [[امامت]] نوشته‌اند<ref>ر.ک: الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۷۳ و، ج ۲۰، ص ۳۹۰.</ref>.
[[ابن ندیم]] فهرست و نگار و کتاب ‌شناس معروف، [[علی‌ بن اسماعیل بن میثم تمار]] را نخستین فردی می‌داند که در [[باب]] [[امامت]] رساله‌ای نوشت و نام دو اثر از وی به نام‌های «الامامه» و «الاستحقاق» به میان می‌آورد. وی [[هشام بن حکم]] [[صحابی]] و شاگرد معروف [[امام صادق]] {{ع}} را از جمله دانشمندانی می‌داند که در [[امامت]] رساله‌های متعددی نگاشته است<ref>ر.ک: الفهرست، ص ۳۲۷ (فن ۲، مقاله ۵).</ref>. [[ابو جعفر احمد بن حسین صقیل کوفی]] از [[یاران امام صادق]] {{ع}} و [[امام کاظم]] {{ع}} و نیز [[خلیل بن احمد فراهیدی]] از [[اصحاب امام]] ششم {{ع}} رساله‌ای در [[امامت]] نوشته‌اند<ref>ر.ک: الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۷۳ و، ج ۲۰، ص ۳۹۰.</ref>.


شمار فراوانی از [[عالمان]] [[شیعی]] در محبث [[امامت]] به تالیف رساله‌های مستقل [[همت]] گماشته‌اند همانند رساله [[عصمت]] از [[سید مرتضی]] و رساله فرق بین [[نبی]] و [[امام]] از [[شیخ مفید]]. در طبقات بعد نیز از این شیوه در اهتمام به مسأله‌ [[امامت]] دیده می‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] و [[علامه حلی]]. در طبقات بعد نیز از این شیوه درا هتمام به مسأله [[امامت]] دیده می‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] و [[علامه حلی]] و در دوره‌های بعد تالیفات [[میر سید حامد حسین]] و [[علامه امینی]] را می‌توان به عنوان نمونه‌ای از تراث [[علمی]] [[شیعه]] در موضوع [[امامت]] نام برد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۱]]؛ ص۱۸-۱۹.</ref>.
شمار فراوانی از [[عالمان]] [[شیعی]] در محبث [[امامت]] به تالیف رساله‌های مستقل [[همت]] گماشته‌اند همانند رساله [[عصمت]] از [[سید مرتضی]] و رساله فرق بین [[نبی]] و [[امام]] از [[شیخ مفید]]. در طبقات بعد نیز از این شیوه در اهتمام به مسأله‌ [[امامت]] دیده می‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] و [[علامه حلی]]. در طبقات بعد نیز از این شیوه درا هتمام به مسأله [[امامت]] دیده می‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] و [[علامه حلی]] و در دوره‌های بعد تالیفات [[میر سید حامد حسین]] و [[علامه امینی]] را می‌توان به عنوان نمونه‌ای از تراث [[علمی]] [[شیعه]] در موضوع [[امامت]] نام برد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۱]]؛ ص۱۸-۱۹.</ref>.
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش