نظریه نصب الهی امام در قرن نهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

مرحوم [[فاضل مقداد]] و ضیاء الدین جرجانی[[امامت]] را تعریف کرده، آن را [[پیشوایی]] و [[ریاست]] عمومی در امور [[دین]] و [[دنیا]] دانسته‌اند<ref>ر.ک: فاضل مقداد، اللوامع الالهیة، ص۳۱۹؛ همو، ارشاد الطالبین الی نهج المسترشدین ص۳۲۵؛ ضیاء الدین جرجانی، رسائل فارسی، ص۲۱۰.</ref>. مرحوم نجم الدین رازی و بیاضی هم اگرچه این منصب را تعریف نکرده‌اند، در میان مباحث خویش، [[امام]] را [[خلیفه خدا]] و [[رسول]]، ولی و [[سرپرست]] [[مردم]] و محافظ [[شرع]] شمرده‌اند<ref>ر.ک: نجم الدین رازی، التوضیح الانور، ص۳۴۸، ۶۸ -۶۹و ۵۹؛ علی بن یونس نباطی بیاضی، الصراط المستقیم، ج۱، ص۸۰.</ref> که می‌توان این سخنان را بیانگر عقیده‌شان به ریاست [[دینی]] و [[دنیوی]] امام دانست. [[اعتقاد]] به انتصاب الهی امام، به روشنی از آثار [[متکلمان]] یادشده نمایان می‌گردد. ایشان افزون بر ادله‌ای که در [[اثبات]] [[الهی بودن منصب امامت]] ذکر کرده‌اند و در ادامه خواهد آمد، به صراحت از این اعتقادشان سخن گفته‌اند. از نظر ایشان، [[خلقت]]، تمکّن بخشیدن به امام و معرفی وی کار [[خداوند]] است<ref>ر.ک: فاضل مقداد، ارشاد الطالبین إلی نهج المسترشدین، ص۳۳۱.</ref>. تنها خداوند می‌تواند فرد شایسته امامت را شناخته و [[منصوب]] سازد<ref>ر.ک: فاضل مقداد، الانوار الجلالیه فی شرح الفصول النصیریه، ص۵۹؛ نجم الدین رازی، التوضیح الانور، ص۵۸۵؛ ضیاء الدین جرجانی، رسائل فارسی، ص۲۱۵.</ref> و [[امام]]، کسی است که [[باری تعالی]] به [[امامت]] او تصریح نماید<ref>ر.ک: نجم الدین رازی، التوضیح الانور، ص۶۵؛ ضیاء الدین جرجانی، رسائل فارسی، ص۱۸۵.</ref>.

مرحوم نجم الدین رازی نیز گفته است: “امام باید [[منصوص]] از سوی [[خداوند]] باشد. البته این [[نص]] ممکن است در [[قرآن کریم]] یا در سخنان رسول خدا{{صل}} ذکر شده باشد و یا اینکه ممکن است چنین امامی از طریق انجام [[معجزه]] مشخص گردد”<ref>ر.ک: نجم الدین رازی، التوضیح الانور، ص۵۹.</ref>.

ضیاء الدین جرجانی نیز از [[لزوم]] نص پیامبر اسلام{{صل}} و [[امام]] سابق در این موضوع سخن گفته است<ref>ر.ک: ضیاء الدین جرجانی، رسائل فارسی، ص۱۶۵.</ref>.<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص۴۶۴.</ref>