امام حسین در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسین بن علی {{ع}} پس از جدّ بزرگوارش [[رسول خدا]] {{صل}} تحت [[مراقبت]] مادر گرانقدرش، [[صدیقه طاهره]] [[فاطمه زهرا]] {{س}}، بانوی [[بانوان]] [[جهان]] و [[حمایت]] پدر بزرگوارش، [[علی]] [[مرتضی]] {{ع}} [[سرور]] [[اوصیاء]] و [[پیشوای مسلمانان]]، قرار گرفت؛ [[پیشوایی]] که پس از [[رسول اکرم]] {{صل}} [[شاهد]] [[رنج]] و [[اندوه]] و [[انحراف]] [[رهبری]] [[مسلمانان]] بود و پیامدهای ناگوار رنج و [[مصیبت]] و کشاکش و [[ستیز]] با عناصری که این پیشوایی بزرگ را در کمال [[خودستایی]] و بی‌دلیل و [[برهان]] به یغما بردند، پدر و مادر بزرگوارش را احاطه کرده بود و... [[امام حسین]] {{ع}} در کنار برادرش [[حسن]] و پدر ارجمندش [[امیرمؤمنان]] {{عم}} و مادر گرامی‌اش [[فاطمه]]، شاهد این رنج و اندوه بوده و تلخی و مرارت‌های آن را فرو خورد. هرچند دوران کودکی‌اش را سپری می‌کرد ولی به خوبی از عمق ماجراهای دردناک و شدّت مصیبت [[آگاه]] بود<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۲۲-۲۹.</ref>.