امام کاظم علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
امام کاظم {{ع}} [[هفتمین امام]] از [[ائمه اهل بیت]] {{عم}}، بیستم ذیالحجه و به نقلی هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در قریه ابواء (میان [[مکه]] و [[مدینه]]) به دنیا آمد. نام او "موسی" است و پدرش امام صادق {{ع}} و مادرش [[حُمَیدَه بربریه]] از [[زنان]] [[پاک]]، دانشمند و [[پرهیزکار]] عصر خویش بود. از امام صادق {{ع}} نقل شده که حمیده از همه ناپاکیها [[پاک]] است و چون طلای ناب است و همیشه فرشتهها او را نگهداری کردهاند تا به دست من رسیده است و این به جهت عنایتی است که [[خداوند]] به من و [[حجت]] پس از من داشته است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۷۶؛ الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۲۸۶.</ref>. | امام کاظم {{ع}} [[هفتمین امام]] از [[ائمه اهل بیت]] {{عم}}، بیستم ذیالحجه و به نقلی هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در قریه ابواء (میان [[مکه]] و [[مدینه]]) به دنیا آمد. نام او "موسی" است و پدرش امام صادق {{ع}} و مادرش [[حُمَیدَه بربریه]] از [[زنان]] [[پاک]]، دانشمند و [[پرهیزکار]] عصر خویش بود. از امام صادق {{ع}} نقل شده که حمیده از همه ناپاکیها [[پاک]] است و چون طلای ناب است و همیشه فرشتهها او را نگهداری کردهاند تا به دست من رسیده است و این به جهت عنایتی است که [[خداوند]] به من و [[حجت]] پس از من داشته است<ref>الکافی، ج۱، ص۴۷۶؛ الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۲۸۶.</ref>. | ||
تاریخنویسان، فرزندان بسیاری برای امام کاظم {{ع}} [[ثبت]] کردهاند که تعدای از آنها در [[ایران]] مدفوناند؛ از معروفترین آنها: امام رضا{{ع}} (در [[مشهد]])، [[فاطمه معصومه]](س) (در [[قم]]) و [[احمد بن موسی شاهچراغ]] (در شیراز) هستند<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، | تاریخنویسان، فرزندان بسیاری برای امام کاظم {{ع}} [[ثبت]] کردهاند که تعدای از آنها در [[ایران]] مدفوناند؛ از معروفترین آنها: امام رضا{{ع}} (در [[مشهد]])، [[فاطمه معصومه]](س) (در [[قم]]) و [[احمد بن موسی شاهچراغ]] (در شیراز) هستند<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۵۹؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۱۲؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۲۴؛ [[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام موسی بن جعفر (مقاله)|مقاله «امام موسی بن جعفر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص ۴۸۷-۴۹۷.</ref>. | ||
== کنیهها و القاب == | == کنیهها و القاب == | ||
کنیه امام کاظم {{ع}}، «ابوابراهیم»، «ابوالحسن» و «ابوعلی» است و به سبب کثرت عبادت به عبد صالح معروف و به دلیل شدت [[حلم]] و [[بردباری]] و گذشت در مورد دیگران به لقب «کاظم» نیز مشهور هست. همچنین آن حضرت به دلیل آنکه واسطه در نجات [[مردم]] و حل [[مشکلات]] ایشان نزد [[خداوند]] است به | کنیه امام کاظم {{ع}}، «ابوابراهیم»، «ابوالحسن» و «ابوعلی» است و به سبب کثرت عبادت به عبد صالح معروف و به دلیل شدت [[حلم]] و [[بردباری]] و گذشت در مورد دیگران به لقب «کاظم» نیز مشهور هست. همچنین آن حضرت به دلیل آنکه واسطه در نجات [[مردم]] و حل [[مشکلات]] ایشان نزد [[خداوند]] است به باب الحوائج ملقب شده است<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۵۹؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۱۲؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۲۴.</ref>. | ||
== [[فضائل]] و [[مناقب]] == | == [[فضائل]] و [[مناقب]] == | ||
خط ۷۰: | خط ۶۸: | ||
== بازداشت و زندان == | == بازداشت و زندان == | ||
امام کاظم {{ع}} در عمر خود سالهای بسیاری در زندان هارون عباسی (خلیفه عباسی) به سر برد و در تمام این مدت، به [[عبادت خدا]] مشغول بود و ارتباط شیعیان با امام کاظم در این مدت، تنها از طریق بعضی از نامهها بود<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۰۲۳۰۱؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابوطالب، ج۲، ص۳۸۲؛ هیثمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۲۰۳؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۲۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۱۰۹.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، | امام کاظم {{ع}} در عمر خود سالهای بسیاری در زندان هارون عباسی (خلیفه عباسی) به سر برد و در تمام این مدت، به [[عبادت خدا]] مشغول بود و ارتباط شیعیان با امام کاظم در این مدت، تنها از طریق بعضی از نامهها بود<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۰۲۳۰۱؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۷۴۳؛ ابنشهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابوطالب، ج۲، ص۳۸۲؛ هیثمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۲۰۳؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۲۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۱۰۹.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۵۹.</ref> | ||
از گزارش [[کلینی]] در [[الکافی|کافی]] استفاده میشود موسی بن جعفر {{ع}} توسط هارون در شوال ۱۷۹ هجری دستگیر و به [[بصره]] فرستاده شد. پس از آن، در زندان [[سندی بن شاهک]] در رجب سال ۱۸۳ هجری به [[شهادت]] رسید<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۶.</ref>؛ در نتیجه، امام کاظم {{ع}} کمتر از چهار سال در زندان هارون بوده است و کسانی که مدت زندان حضرت را چهارده <ref>چهارده سال بر اساس اشتباهی است که در خبر مدت حضور ایشان در زندان ربیع رخ داده که ثوبانی نقل میکند: موسی بن جعفر جعفر {{ع}} بیش از ده سال در زندان ربیع به عبادت و سجده مشغول است (شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۹۵؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص۲۲۰) که صحیح آن بیش از ده ماه است. این ده سال را بر چهار سال افزودهاند، چهارده سال شده است؛ زیرا موسی بن جعفر جعفر {{ع}} سال ۱۷۴ در سفر حج بودند و خبر درگذشت چند تن از یاران خود را دادند (محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص۵۴-۵۵).</ref> یا بیش از چهار سال ذکر کردهاند، دچار اشتباه شدهاند<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref>. | از گزارش [[کلینی]] در [[الکافی|کافی]] استفاده میشود موسی بن جعفر {{ع}} توسط هارون در شوال ۱۷۹ هجری دستگیر و به [[بصره]] فرستاده شد. پس از آن، در زندان [[سندی بن شاهک]] در رجب سال ۱۸۳ هجری به [[شهادت]] رسید<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۶.</ref>؛ در نتیجه، امام کاظم {{ع}} کمتر از چهار سال در زندان هارون بوده است و کسانی که مدت زندان حضرت را چهارده <ref>چهارده سال بر اساس اشتباهی است که در خبر مدت حضور ایشان در زندان ربیع رخ داده که ثوبانی نقل میکند: موسی بن جعفر جعفر {{ع}} بیش از ده سال در زندان ربیع به عبادت و سجده مشغول است (شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۹۵؛ محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص۲۲۰) که صحیح آن بیش از ده ماه است. این ده سال را بر چهار سال افزودهاند، چهارده سال شده است؛ زیرا موسی بن جعفر جعفر {{ع}} سال ۱۷۴ در سفر حج بودند و خبر درگذشت چند تن از یاران خود را دادند (محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص۵۴-۵۵).</ref> یا بیش از چهار سال ذکر کردهاند، دچار اشتباه شدهاند<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref>. | ||
خط ۸۰: | خط ۷۸: | ||
[[دلیل]] دیگر [[امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[عصمت]] آن حضرت است. به دلایل عقلی و [[نقلی]] [[امام]] باید از هرگونه [[خطا]] و اشتباه [[فکری]] و عملی مصون و محفوظ باشد و در عصر آن حضرت هیچ فردی ادعای [[عصمت]] نکرده است و تنها ایشان واجد [[مقام عصمت]] بودند<ref>حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۱۶.</ref>. | [[دلیل]] دیگر [[امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[عصمت]] آن حضرت است. به دلایل عقلی و [[نقلی]] [[امام]] باید از هرگونه [[خطا]] و اشتباه [[فکری]] و عملی مصون و محفوظ باشد و در عصر آن حضرت هیچ فردی ادعای [[عصمت]] نکرده است و تنها ایشان واجد [[مقام عصمت]] بودند<ref>حلبی، ابوالصلاح، تقریب المعارف، ص۱۱۶.</ref>. | ||
[[دلیل]] دیگر بر [[اثبات امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[معجزات]] و کرامتهایی است که در موارد زیادی از آن حضرت صادر شده است و از طرفی او مدعی [[امامت]] نیز بود و [[معجزه]] همان گونه که اثباتکننده [[ادعای نبوت]] است، ادعای [[امامت]] را هم اثبات میکند. کنده شدن و حرکت درخت به اشاره آن حضرت از جمله [[معجزات]] ایشان است<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، | [[دلیل]] دیگر بر [[اثبات امامت]] [[امام کاظم]] {{ع}} [[معجزات]] و کرامتهایی است که در موارد زیادی از آن حضرت صادر شده است و از طرفی او مدعی [[امامت]] نیز بود و [[معجزه]] همان گونه که اثباتکننده [[ادعای نبوت]] است، ادعای [[امامت]] را هم اثبات میکند. کنده شدن و حرکت درخت به اشاره آن حضرت از جمله [[معجزات]] ایشان است<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۶۰؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۶۰.</ref> | ||
=== افضلیت امام کاظم {{ع}} === | === افضلیت امام کاظم {{ع}} === | ||
{{اصلی| افضلیت امام کاظم}} | {{اصلی| افضلیت امام کاظم}} | ||
[[روایات]] زیادی بر [[برتری]] و [[افضلیت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} دلالت دارد مانند اینکه | [[روایات]] زیادی بر [[برتری]] و [[افضلیت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} دلالت دارد مانند اینکه محمد بن ولید از [[علی بن جعفر]] [[روایت]] کرده که گفت: از پدرم [[جعفر بن محمد]] {{عم}} شنیدم که به گروهی از نزدیکان و [[اصحاب]] خود میفرمود: وصیت مرا در باره فرزندم موسی بپذیرید زیرا او برترین فرزندان و یادگاران من است، و او جانشین من و حجت خدای تعالی بر همه مردم پس از من است<ref>{{متن حدیث|اسْتَوْصُوا بِابْنِي مُوسَى خَيْراً فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِي وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِي وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِي وَ الْحُجَّةُ لِلَّهِ تَعَالَى عَلَى كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِي}}؛ شیخ مفید بعد از نقل روایت میگوید: و علی بن جعفر همواره ملازم خدمت موسی {{ع}} بود و کوشای در استفاده و بهرهگیری احکام و معالم دین از آن حضرت بود و پرسشهای بسیاری از برادرش موسی {{ع}} بود و کوشای در استفاده و بهرهگیری از احکام و معالم دین از آن حضرت بود، و پرسشهای بسیاری از آن جناب نقل کرده که خود از آن بزرگوار شنیده است و روایات درباره نصوص بر آن حضرت {{ع}} زیاده از آن است که بشماره درآید و بیش از آن است که ما در اینجا نقل کنیم. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۲۲۰.</ref>. | ||
همچنین عظمت و [[برتری]] [[امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} هر ناظری را مبهوت نموده و وادار به [[مدح]] و [[ستایش]] کرده است، حتی [[دشمنان]] و مخالفان اهل بیت {{عم}} که شواهد بسیاری بر این مطلب [[نقل]] شده است؛ [[محمد بن طلحه شافعی]] درباره امام [[موسی بن جعفر]] {{ع}} میگوید: موسی بن جعفر امام حق است. به خدا سوگند ـ ای پسرم ـ او از من و از همه مردم به جانشینی رسول خدا سزاوارتر است، و قسم به خدا که اگر تو نیز بخواهی حکومت را از من بگیری، گردنت را میزنم، زیرا حکومت و پادشاهی عقیم است و فرزند و غیر فرزند نمیشناسد<ref>{{عربی|"هُوَ الْإِمَامُ الْكَبِيرُ الْقَدِرِ الْعَظِيمُ الشَّأْنِ الْمُجْتَهِدُ الْجَادِّ فِي الِاجْتِهَادِ الْمَشْهُورِ بِالْعِبَادَةِ الْمُوَاظِبُ عَلَى الطَّاعَاتِ الْمَشْهُورِ بِالْكَرَامَاتِ يَبِيتُ اللَّيْلَ ساجِداً وَ قَائِماً وَ يَقْطَعُ النَّهارَ مُتَصَدِّقاً وَ صَائِماً وَ لِفَرْطِ حِلْمِهِ وَ تَجَاوُزِهِ عَنِ الْمُعْتَدِينَ عَلَيْهِ دُعِيَ كَاظِماً كَانَ يُجَازِي الْمُسِيءَ بِإِحْسَانِهِ وَ يُقابِل الجاني بِعَفْوِهِ عَنْهُ وَ لِكَثْرَةِ عِبادَتِهِ كانَ يُسَمَّى بِالْعَبْدِ الصَّالِحِ وَ يُعْرَفُ فِي الْعِرَاقِ بِبَابِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللَّهِ لِنُجْحِ مَطَالِبِ الْمُتَوَسِّلِينَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِهِ كَراماتِهِ تَحارُ مِنْهَا العُقُولُ وَ تَقضي بِأَنَّ لَهُ عِندَ اللَّهِ قَدَمَ صِدقٍ لاَ تَزِلُّ وَ لاَ تَزُولُ"}}</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref> | همچنین عظمت و [[برتری]] [[امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} هر ناظری را مبهوت نموده و وادار به [[مدح]] و [[ستایش]] کرده است، حتی [[دشمنان]] و مخالفان اهل بیت {{عم}} که شواهد بسیاری بر این مطلب [[نقل]] شده است؛ [[محمد بن طلحه شافعی]] درباره امام [[موسی بن جعفر]] {{ع}} میگوید: موسی بن جعفر امام حق است. به خدا سوگند ـ ای پسرم ـ او از من و از همه مردم به جانشینی رسول خدا سزاوارتر است، و قسم به خدا که اگر تو نیز بخواهی حکومت را از من بگیری، گردنت را میزنم، زیرا حکومت و پادشاهی عقیم است و فرزند و غیر فرزند نمیشناسد<ref>{{عربی|"هُوَ الْإِمَامُ الْكَبِيرُ الْقَدِرِ الْعَظِيمُ الشَّأْنِ الْمُجْتَهِدُ الْجَادِّ فِي الِاجْتِهَادِ الْمَشْهُورِ بِالْعِبَادَةِ الْمُوَاظِبُ عَلَى الطَّاعَاتِ الْمَشْهُورِ بِالْكَرَامَاتِ يَبِيتُ اللَّيْلَ ساجِداً وَ قَائِماً وَ يَقْطَعُ النَّهارَ مُتَصَدِّقاً وَ صَائِماً وَ لِفَرْطِ حِلْمِهِ وَ تَجَاوُزِهِ عَنِ الْمُعْتَدِينَ عَلَيْهِ دُعِيَ كَاظِماً كَانَ يُجَازِي الْمُسِيءَ بِإِحْسَانِهِ وَ يُقابِل الجاني بِعَفْوِهِ عَنْهُ وَ لِكَثْرَةِ عِبادَتِهِ كانَ يُسَمَّى بِالْعَبْدِ الصَّالِحِ وَ يُعْرَفُ فِي الْعِرَاقِ بِبَابِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللَّهِ لِنُجْحِ مَطَالِبِ الْمُتَوَسِّلِينَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِهِ كَراماتِهِ تَحارُ مِنْهَا العُقُولُ وَ تَقضي بِأَنَّ لَهُ عِندَ اللَّهِ قَدَمَ صِدقٍ لاَ تَزِلُّ وَ لاَ تَزُولُ"}}</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref> | ||
خط ۹۷: | خط ۹۵: | ||
== شهادت و زیارتگاه == | == شهادت و زیارتگاه == | ||
{{اصلی|شهادت امام کاظم}} | {{اصلی|شهادت امام کاظم}} | ||
به [[دستور]] هارون در ۲۰ شوال سال ۱۷۹ امام کاظم {{ع}} را از [[مدینه]] به بصره بردند و نزد | به [[دستور]] هارون در ۲۰ شوال سال ۱۷۹ امام کاظم {{ع}} را از [[مدینه]] به بصره بردند و نزد عیسی بن جعفر [[زندانی]] کردند؛ آنگاه او را به [[بغداد]] برده و در زندان سندی بن شاهک به شهادت رساند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۶.</ref>. خرمای مسموم را هارون برای سندی بن شاهک فرستاد و دستور داد به حضرت بدهد و حضرت با همان خرما در ٢٥ رجب به [[شهادت]] رسید<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۸۸.</ref>. قبر امام کاظم (ع) در مدینة السلام [[بغداد]]، در قبرستان معروف به مقابر قریش مشهور به [[کاظمین]] است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۱؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۲؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۱۵؛ [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۵۹؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۲۴</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |