ابزارهای قیام امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
هنگام ظهور و [[قیام جهانی حضرت مهدی]]{{ع}}، تمام قدرت‌های [[باطل]] و [[ستمگر]]، مقهور و مغلوب [[قدرت]] بی‌پایان [[حضرت مهدی]]{{ع}} شده، مانند علف‌های هرز از روی [[زمین]] برداشته می‌شوند تا زمینه [[رشد]] و کمال [[انسان‌ها]]، به صورت کامل فراهم آید و زمین پر از [[عدل و داد]] شود. اما [[پرسش]] این است که این [[پیروزی]] به چه صورت است و حضرت مهدی{{ع}} با چه ابزاری بر آن قدرت‌ها [[پیروز]] می‌شود؟ در [[روایات]]، کمتر سخن روشنی در این‌باره به چشم می‌خورد و یگانه ابزار و [[سلاح]] آن حضرت هنگام قیام، [[سیف]] ([[شمشیر]]) ذکر شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۰۷، ح۱؛ ج۸، ص۵۰، ح۱۳؛ صدوق، عیون اخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۵۹، ح۲۹؛ همو، علل الشرایع، ج۱، ص۲۴۵، ح۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۱، ح۳؛ الاستبصار، ج۳، ص۱۰۸، ح۵۳۸۳؛ التهذیب، ج۶، ص۱۵۴، ح۲؛ نعمانی، الغیبه، ص۱۶۴، ح۵. و ده‌ها کتاب دیگر.</ref>. در این باره که آیا این شمشیر بر معنای [[حقیقی]] حمل می‌شود یا معنای کنایی، دو دیدگاه وجود دارد: | |||
'''معنای حقیقی:''' عده‌ای بر این باورند: کاربرد کلمه "شمشیر" در معنای حقیقی است و مصداق آن، همان [[ابزار جنگی]] خاص است. اینان درباره پیروز شدن حضرت مهدی{{ع}} با این سلاح بر [[دشمنان]]، توجیهات گوناگونی دارند: برخی میگویند: اگرچه حضرت با شمشیر [[قیام]] می‌کند؛ اما [[خداوند]] در آن شمشیر قدرت و اعجازی قرار می‌دهد که همه سلاح‌های موجود را مقهور نیروی خود می‌سازد<ref>ر. ک: صدوق، الخصال، ج۲، ص۶۴۹، ح۴۳.</ref>. دسته دیگر میگویند: خداوند در عصر ظهور، همه | '''معنای حقیقی:''' عده‌ای بر این باورند: کاربرد کلمه "شمشیر" در معنای حقیقی است و مصداق آن، همان [[ابزار جنگی]] خاص است. اینان درباره پیروز شدن حضرت مهدی{{ع}} با این سلاح بر [[دشمنان]]، توجیهات گوناگونی دارند: برخی میگویند: اگرچه حضرت با شمشیر [[قیام]] می‌کند؛ اما [[خداوند]] در آن شمشیر قدرت و اعجازی قرار می‌دهد که همه سلاح‌های موجود را مقهور نیروی خود می‌سازد<ref>ر. ک: صدوق، الخصال، ج۲، ص۶۴۹، ح۴۳.</ref>. دسته دیگر میگویند: خداوند در عصر ظهور، همه تسلیحات [[دشمن]] را از کار می‌اندازد و یا به سبب جنگ‌های خونینی که در آستانه ظهور به وقوع می‌پیوندد، تمام سلاح‌های پیشرفته از بین می‌رود. [[مردم]] نیز به ناگزیر در [[جنگ]]، از همان سلاح‌های ابتدایی (یعنی شمشیر و مانند آن) استفاده می‌کنند؛ بنابراین حضرت مهدی{{ع}} با همان شمشیر می‌جنگد. به نظر عده‌ای: همه اسلحه‌ها در [[اختیار]] حضرت قرار می‌گیرد؛ ولی از آنجا که استفاده از آنها به ناگزیر ستمگرانه خواهد بود، حضرت فقط از [[سلاح]] [[شمشیر]] بهره می‌برد. | ||
دلیل‌های این دیدگاه: | دلیل‌های این دیدگاه: | ||
# روایاتی که حکایت می‌کند آن حضرت، مدتی طولانی شمشیر بر دوش می‌گیرد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"وَ یَضَعُ السیْفَ ثَمَانِیَهَ أَشْهُرٍ هَرْجاً هَرْجاً حَتی یَرْضَی اللهُ"}}<ref>نعمانی، الغیبه، ص۱۶۴، ح۵.</ref>؛ و مدت هشت ماه شمشیر بر شانه خود دارد و [[دشمنان]] را از بین می‌برد تا آن گاه که [[خداوند]] [[خشنود]] شود…. | # روایاتی که حکایت می‌کند آن حضرت، مدتی طولانی شمشیر بر دوش می‌گیرد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"وَ یَضَعُ السیْفَ ثَمَانِیَهَ أَشْهُرٍ هَرْجاً هَرْجاً حَتی یَرْضَی اللهُ"}}<ref>نعمانی، الغیبه، ص۱۶۴، ح۵.</ref>؛ و مدت هشت ماه شمشیر بر شانه خود دارد و [[دشمنان]] را از بین می‌برد تا آن گاه که [[خداوند]] [[خشنود]] شود…. | ||
# [[معصومین]]{{ع}} می‌توانستند از مدلول سلاح که [[قدرت]] و قوت است یاد کنند. | # [[معصومین]]{{ع}} می‌توانستند از مدلول سلاح که [[قدرت]] و قوت است یاد کنند. | ||
# استفاده از سلاح‌های ساده همچون شمشیر بر خلاف بهره‌گیری از | # استفاده از سلاح‌های ساده همچون شمشیر بر خلاف بهره‌گیری از سلاح‌های پیشرفته به جهت عادلانه بودن [[مبارزه]] با آن است. استفاده از سلاح‌های [[کشتار]] گروهی، شایسته [[رهبر]] آسمانی [[عدالت‌گستر]] نیست؛ چه اینکه سلاح‌های کشتار جمعی، علاوه بر انسان‌های بی‌گناه، جانوران و طبیعت را نیز از بین می‌برد! | ||
'''معنای مجازی و کنایی:''' دسته‌ای دیگر بر این باورند که شمشیر، کنایه از قدرت و | '''معنای مجازی و کنایی:''' دسته‌ای دیگر بر این باورند که شمشیر، کنایه از قدرت و نیروی نظامی است. این گروه، شواهد متعددی بر این ادعای خود، از ادبیات محاوره‌ای ذکر می‌کنند؛ ولی آنچه ایشان را به این قول وادار کرده، پیشرفت روزافزون [[جنگ]] افزارها و [[فناوری]] [[دفاعی]] است. از آنجا که اینان نتوانسته‌اند بین شمشیر و سلاح‌های پیشرفته، نسبتی بر قرار کنند، به چنین توجیهی دست زده‌اند! آنان شمشیر را نماد قدرت دانسته، میگویند: هر ابزاری که قدرت حضرت را به نمایش بگذارد، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می‌رسد دیدگاه نخست قابل قبول‌تر باشد. افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با تکامل خارق‌العاده [[علم]] در آن [[زمان]]، ممکن است سلاح‌هایی فراهم آید که هرگز در تصور انسان‌های امروز قابل درک نباشد. بنابراین علم آن به اهلش واگذار شده است. در هر [[حال]] [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} مبارزه‌ای است در برابر نیروهای [[کفر]] جهانی و برخلاف پندار برخی، این [[پیروزی]] با [[سختی‌ها]] و [[ناملایمات]] فراوانی آمیخته خواهد شد که بایسته است [[منتظران راستین]] و زمینه‌سازان آن [[قیام جهانی]]، به بهترین صورت ممکن خود را آماده سازند. [[موسی بن بکر واسطی]] از بشیر نبال [[روایت]] کرده که گفت: به [[امام باقر]]{{ع}} عرض کردم: آنان میگویند که [[مهدی]]{{ع}} اگر [[قیام]] کند، کارها به خودی خود برای او برقرار می‌شود و به اندازه حجامتی [[خون]] نمی‌ریزد. آن حضرت فرمود: {{متن حدیث|"کَلا وَ الذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوِ اسْتَقَامَتْ لِأَحَدٍ عَفْواً لَاسْتَقَامَتْ لِرَسُولِ اللهِ صحِینَ أُدْمِیَتْ رَبَاعِیَتُهُ وَ شُج فِی وَجْهِهِ کَلا وَ الذِی نَفْسِی بِیَدِهِ حَتی نَمْسَحَ نَحْنُ وَ أَنْتُمُ الْعَرَقَ وَ الْعَلَقَ ثُم مَسَحَ جَبْهَتَهِ"}}<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۸۴، ح۳.</ref>؛ هرگز چنین نیست؛ [[سوگند]] به آنکه جانم در دست اوست! اگر کارها به خودی خود، برای کسی برقرار و رو به راه می‌شد، به طور مسلم برای [[رسول خدا]] درست می‌شد؛ آن گاه که دندان‌های پیشین آن حضرت [[شکست]] و صورتش را زخم رسید! نه هرگز، سوگند به آنکه [[جان]] من در دست اوست [چنین نخواهد شد] تا آنکه ما و شما عرق و خون بسته شده را [[پاک]] کنیم. سپس آن حضرت پیشانی خود را به عنوان نشانه‌ای از آن حالت پاک کرد. شکی نیست که [[دشمنان]] آن گاه که نابودی خود را در قیام آن حضرت ببینند همه تلاش خود را برای بقای خود به کار خواهند گرفت و این گونه نخواهد بود که به راحتی [[تسلیم]] شوند! اگر چنین باشد، پس این همه [[انتظار]] و فراهم شدن ابزار و امدادهای الهی برای چیست؟<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]، ص۱۷۶-۱۷۸.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||