خوش‌خلقی در خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[نیک‌رفتاری]] با [[همسر]] پیمانی است در ذات [[زندگی]] مشترک و چون کسی پذیرای پیوند مشترک شود، به [[رفتار نیک]] نیز [[متعهد]] می‌گردد و [[حق]] نقض این [[پیمان الهی]] را ندارد. تربیت‌شدگان مدرسه [[نبوی]] مکرر این [[پیمان]] را یادآور شده‌اند تا مبادا از این پیمان [[غفلت]] شود. سخن نقل شده از [[حضرت رضا]] {{ع}} بیانگر این [[حقیقت]] است: {{متن حدیث|لَمَّا تَزَوَّجَ أَبُوجَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الرِّضَا {{ع}} ابْنَةَ الْمَأْمُونِ خَطَبَ لِنَفْسِهِ فَقَالَ... زَوَّجَنِي ابْنَتَهُ عَلَى مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمُسْلِمَاتِ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ مِنْ إِمْسَاكٍ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٍ بِإِحْسَانٍ}}<ref>«هنگامی که حضرت رضا {{ع}} با دختر مأمون ازدواج کرد، فرمود: [مأمون]دختر خودش را به همسری من درآورد و خدای عز و جل برای زنان مسلمان بر مردان مؤمن واجب کرده است که زنان را به نیکی نگاه دارند یا [در صورت ناچاری]به نیکویی جدا شوند». مکارم الاخلاق، ص۲۰۵؛ بحارالانوار، ج۱۰۳، ص۲۶۴.</ref>. | [[نیک‌رفتاری]] با [[همسر]] پیمانی است در ذات [[زندگی]] مشترک و چون کسی پذیرای پیوند مشترک شود، به [[رفتار نیک]] نیز [[متعهد]] می‌گردد و [[حق]] نقض این [[پیمان الهی]] را ندارد. تربیت‌شدگان مدرسه [[نبوی]] مکرر این [[پیمان]] را یادآور شده‌اند تا مبادا از این پیمان [[غفلت]] شود. سخن نقل شده از [[حضرت رضا]] {{ع}} بیانگر این [[حقیقت]] است: {{متن حدیث|لَمَّا تَزَوَّجَ أَبُوجَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الرِّضَا {{ع}} ابْنَةَ الْمَأْمُونِ خَطَبَ لِنَفْسِهِ فَقَالَ... زَوَّجَنِي ابْنَتَهُ عَلَى مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمُسْلِمَاتِ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ مِنْ إِمْسَاكٍ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٍ بِإِحْسَانٍ}}<ref>«هنگامی که حضرت رضا {{ع}} با دختر مأمون ازدواج کرد، فرمود: [مأمون]دختر خودش را به همسری من درآورد و خدای عز و جل برای زنان مسلمان بر مردان مؤمن واجب کرده است که زنان را به نیکی نگاه دارند یا [در صورت ناچاری]به نیکویی جدا شوند». مکارم الاخلاق، ص۲۰۵؛ بحارالانوار، ج۱۰۳، ص۲۶۴.</ref>. | ||
در آموزه‌های [[پیشوایان دین]] نیک‌رفتاری با [[خانواده]] چنان والامرتبه است که آثار و نتایج آن تنها به سامان دادن زندگی [[خانوادگی]] محدود نمی‌شود، بلکه آثار و نتایج [[روحی]] و | در آموزه‌های [[پیشوایان دین]] نیک‌رفتاری با [[خانواده]] چنان والامرتبه است که آثار و نتایج آن تنها به سامان دادن زندگی [[خانوادگی]] محدود نمی‌شود، بلکه آثار و نتایج [[روحی]] و روانی آن بر خود شخص و نیز در [[نظام تکوین]] درخور توجه است. [[حدیث]] [[امام صادق]] {{ع}} از این جمله است: {{متن حدیث|مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِهِ زَادَ اللَّهُ فِي عُمُرِهِ}}<ref>«هرکس با خانواده‌اش نیک‌رفتار باشد، خداوند بر عمرش بیفزاید». الکافی، ج۸، ص۲۱۹؛ الخصال، ج۱، ص۸۸؛ تحف العقول، ص۲۱۶ [از امام باقر {{ع}}]؛ وسائل الشیعة، ج۱، ص۳۹؛ بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۲۲۵؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۲۰، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی ج۴]]، ص۲۳۶.</ref> | ||
== [[راه و رسم نبوی]] == | == [[راه و رسم نبوی]] == | ||