جنگ بدر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== علل جنگ بدر ==

علاوه بر اینکه، وقتی خبر حرکت کاروان تجاری قریش که از [[مکه]] عازم [[شام]] بود، به [[مدینه]] رسید؛ موقعیت مناسبی بود که [[رسول خدا]]{{صل}} [[اموال]] کاروان تجاری قریش را [[مصادره]] کند؛ زیرا آنان اموال [[مهاجران]] را توقیف کرده بودند و در صورت اصرار و [[لجبازی]]، اموال آنان را به عنوان [[غنیمت]] بین مهاجران تقسیم کنند. [[پیامبر]]{{صل}} با ۱۵۰ نفر از [[صحابه]] کاروان تجاری قریش را تا ذات العشیره تعقیب کرد، اما با کاروان [[تجاری]] رو به رو نشد تا بتواند اموال کاروان را مصادره کند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۲؛ [[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[غزوه بدر (مقاله)|غزوه بدر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۳۲.</ref>.

== استقرار دو [[سپاه]] در [[بدر]] ==

[[پیامبر]]{{صل}} پس از پیمودن منازلی، وقتی به نزدیک [[بدر]] رسید [[جبرئیل]] خبر نزدیک شدن سپاه قریش را به [[رسول‌خدا]]{{صل}} داد و ایشان [[اصحاب]] خود را به مشورت‌‌طلبید. [[ابوبکر]] و عمر سخنانی گفتند که کاملاً بر [[ترس]] و [[ناامیدی]] از [[قدرت]] [[مسلمانان]] در برابر [[قریش]] دلالت داشت؛ اما [[مقداد]] از [[مهاجران]] گفت: ای [[رسول خدا]]{{صل}} ما چون [[قوم یهود]] نیستیم که به [[موسی]] گفتند: تو و خدایت بروید و بجنگید و ما اینجا نشسته‌ایم، بلکه ما از راست و چپ و پیش و پس تو می‌جنگیم. باز رسول خدا{{صل}} خواستار نظر اصحاب شد. خطاب پیامبر{{صل}} در [[حقیقت]] متوجه [[انصار]] بود، آنان بیشترین جمعیت سپاه پیامبر{{صل}} را تشکیل می‌دادند لکن بر اساس [[پیمان]] خود با پیامبر{{صل}} [[متعهد]] دفاع از رسول خدا{{صل}} در خارج از [[مدینه]] نبودند، ازاین‌رو [[سعد بن معاذ]] [[رئیس]] [[اوس]] که متوجه این موضوع شده بود به نمایندگی از انصار سخنان پرشوری گفت و [[اطاعت]] انصار را از فرمان پیامبر{{صل}} اعلام کرد. رسول خدا{{صل}} از سخنان مقداد و سعد بن معاذ بسیار خوشحال شد و فرمود: [[خداوند]] به من [[وعده]] [[پیروزی]] بر یکی از دو گروه ([[تجاری]] یا [[سپاه]] اعزامی [[مکه]]) را داده است: {{متن قرآن|وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که خداوند به شما وعده می‌فرمود که (پیروزی بر) یکی از دو دسته از آن شما باشد و شما دوست می‌داشتید که آن دسته بی‌جنگ‌افزار از آن شما گردد اما خداوند می‌خواست که حقّ را با کلمات خویش تحقّق بخشد و ریشه کافران را بر کند» سوره انفال، آیه ۷.</ref>، به [[خدا]] [[سوگند]] هم‌اکنون محل کشته شدن آنان را می‌بینم و حتی آن را به اصحاب خود نشان داد. مسلمانان با سخنان پیامبر{{صل}} متوجه فرار کاروان تجاری شدند و آنان که تا آن هنگام [[پرچم]] [[جنگ]] نبسته بودند، پرچم‌های جنگ را برافراشته، و به راه افتادند و شامگاه هفدهم [[ماه رمضان]] در [[بدر]] فرود آمدند. [[مسلمانان]] از لشکرگاه [[قریش]] بر اثر وجود تپه‌های شنی که میان آنان بود خبر نداشتند. [[پیامبر]]{{صل}} چند نفر از جمله علی{{ع}}، را برای کسب خبر به سوی چاهی که در نزدیک آنان بود فرستاد. آنان با ساقیان [[قریش]] برخورد و دو تن از آنان را [[اسیر]] کردند. پس از بازجویی معلوم شد سپاه قریش با شمار ۹۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر که اغلب بزرگان قریش را همراه دارد در پشت تپه‌های شنیِ منطقه اردو زده‌اند. پیامبر{{صل}} فرمود: "[[مکه]] جگرگوشه‌های خود را به سوی شما روانه کرده است"<ref>المغازی، ج ۱، ص۵۱ ـ ۵۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۶-۶۱۷؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۴۳۶ -۴۳۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۰؛ ابو الربیع حمیری کلاعی، الاکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله{{صل}}، الثلاثة الخلفاء، ج۱، ص۳۲۹؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوه و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۳، ص۴۳.</ref>. پیامبر{{صل}} از [[یاران]] خود دربارۀ محلّی که فرود آمده بودند [[مشورت]] خواست. [[حباب بن منذر انصاری]] پیشنهاد کرد تا در کنار چاه‌های بدر فرود آیند و دیگر چاه‌ها را پُر کنند. [[جبرئیل]] فرود آمد و نظر حباب بن منذر انصاری را [[تأیید]] کرد و او را [[حباب]] [[ذوالرأی]] خواندند، از این‌رو اردوگاه خود را در کنار چاه‌های بدر قرار داد<ref>ر.ک: [[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد جعفر]]، [[بدر / غزوه (مقاله)|بدر / غزوه]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵]]؛ [[حبیب عباسی|عباسی، حبیب]]، [[غزوه بدر (مقاله)|غزوه بدر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۳۵.</ref>.

== [[نابرابری]] نیروها ==

از طرفی همانطور که گفتیم جمعی از مسلمانان در [[وحشت]] و [[ترس]] فرو رفته بودند، و اصرار داشتند که [[مبارزه]] با این گروه عظیم که هیچگونه موازنه‌ای با آنها ندارد صلاح نیست، ولی پیامبر{{صل}} با این وعدۀ الهی آنها را دلگرم ساخت و گفت: [[خداوند]] به من [[وعده]] داده که بر یکی از دو گروه [[پیروز]] خواهید شد، یا بر کاروان [[قریش]] یا بر لشکرشان، و وعدۀ خداوند تخلف‌ناپذیر است، به‌خدا [[سوگند]] گویا محل کشته شدن [[ابوجهل]] و عده‌ای از سران قریش را با چشم خود می‌بینم، سپس به مسلمانان دستور داد که در کنار چاه [[بدر]] فرود آیند.

== [[نبرد تن به تن]] ==

== آغاز حمله عمومی ==

== [[امدادهای غیبی]] در بدر ==

برخی از [[امدادهای الهی]] در بدر عبارت است از: مسلط شدن [[خواب]] بر [[مؤمنان]] برای [[آرامش]]؛ فرو فرستادن [[باران]] برای [[طهارت]] و محکم شدن [[زمین]] رملی زیر پای آنان برای مناسب شدن موقعیت جغرافیایی و [[جنگی]]، تقلیل نیروهای دو [[سپاه]]، در نگاه یکدیگر به گونه‌ای که موجب تقویت روحیۀ مسلمانان و مغرور شدن و تضعیف روحیۀ [[مشرکان]] گردید و نیز حضور [[فرشتگان]] در [[بدر]]: {{متن قرآن|إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که از پروردگارتان فریادخواهی می‌کردید و به شما پاسخ داد که من با هزار فرشته پیاپی امدادگر شما خواهم بود» سوره انفال، آیه ۹.</ref>. این [[آیه]] بر حضور ۱۰۰۰ [[فرشته]] از ابتدای [[جنگ]] دلالت دارد که در ادامۀ جنگ به ۳۰۰۰ افزایش یافت: {{متن قرآن|إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که به مؤمنان می‌گفتی: آیا بسنده‌تان نیست که خداوند با سه هزار فرشته فرو فرستاده (از سوی خود) شما را یاری رساند؟» سوره آل عمران، آیه ۱۲۴.</ref>. همچنین [[خداوند]] به [[مؤمنان]] [[وعده]] داده بود که چنانچه [[صبر]] و [[تقوا]] پیشه کنند این تعداد به ۵۰۰۰ افزایش یابد: {{متن قرآن|بَلَى إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ}}<ref>«چرا؛ (بی‌گمان بسنده است و) اگر شکیبایی کنید و پرهیزگاری ورزید و آنان چنین شتابان به سوی شما آیند خداوند شما را با پنج هزار فرشته نشانگذار یاری خواهد رساند» سوره آل عمران، آیه ۱۲۵.</ref>. از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نیز [[روایت]] شده که در بدر سه تند باد وزید که [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] هریک با ۱۰۰۰۰ نفر حاضر شدند. [[جبرئیل]] در کنار [[پیامبر]]{{صل}} و میکائیل در سمت راست [[سپاه]] و اسرافیل در جناج چپ سپاه مستقر شدند<ref>ر.ک: تفسیر ابن‌کثیر، ج ۳، ص۷۵۲؛ مجمع البیان، ج ۱، ص۸۲۸؛ روض الجنان، ج ۵، ص۵۲ ـ ۵۶.</ref>.

== کشته شدن [[ابوجهل]] ==

== تعداد کشته‌ها ==

[[جنگ بدر]] با [[شهادت]] ۱۴ تن از مسلمانان (۶ تن از [[مهاجران]] و ۸ تن از [[انصار]]) و با کشته شدن ۷۰ نفر و [[اسیر]] شدن همین تعداد از مشرکان که سران آنها [[نضر بن حارث]]، عقبة بن ابی‌معیط، [[سهیل بن عمرو]]، عباس و [[ابوالعاص]] بودند. ۳۵ تن از کشته‌های [[قریش]]، به دست علی{{ع}} به هلاکت رسیدند و بسیاری از مشرکان در بیابان‌های اطراف پراکنده شده، برای فرا رسیدن شب و [[رهایی]] از دست [[مسلمانان]] لحظه شماری می‌کردند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶ ۷۰-۷۱۶؛ احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۵-۴۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۳؛ شیخ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۱۷۱؛ تقی الدین مقریزی، امتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۱، ص۱۱۹.</ref>.

== [[غنایم]] [[بدر]] ==

== بازتاب [[جنگ بدر]] در [[مدینه]] ==

== بازتاب جنگ بدر در [[مکه]] ==