آیه اولی الامر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

== اولی الامر در روایات شیعه ==

روایاتی در مورد «[[اولی الامر]]» وجود دارد که می‌تواند مصداق آن را تبیین کند. اینک به برخی از این [[روایات]] اشاره می‌کنیم

#[[حاکم]] [[نیشابوری]] به [[سند صحیح]] از رسول خدا{{صل}} نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|من أطاعني فقد أطاع الله، ومن عصاني فقد عصى الله، ومن أطاع عليّاً فقد أطاعني ومن عصى عليّاً فقد عصاني}} <ref>«هر كس مرا اطاعت کند به طور حتم خدا را اطاعت کرده و هر کس مرا نافرمانی کند به طور حتم خدا را نافرمانی کرده است و هر کس علی را اطاعت کند به طور حتم مرا اطاعت کرده و هر کس علی را نافرمانی کند به طور حتم مرا نافرمانی کرده است».، نیشابوری، حاکم، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص121.</ref>. در این [[حدیث پیامبر]]،[[ اطاعت]] [[حضرت علی]] را ملازم با [[اطاعت]] خود و اطاعت خودش را ملازم با [[اطاعت خدا]] معرفی کرده است و در نتیجه این همان معنایی است که [[قرآن]] در [[آیه]] مورد نظر به آن اشاره کرده است.

#[[حدیث ثقلین]]؛ زیرا [[پیامبر]] در آن [[حدیث]] فرمود: «من دو گوهر گرانبها را در میان شما به [[ودیعه]] می‌گذارم که اگر به آن دو [[تمسک]] کنید هرگز [[گمراه]] نمی‌شوید یکی [[کتاب خدا]] و دیگری عترتم. در این حدیث نیز به [[لزوم]] تمسک و اطاعت از [[عترت پیامبر]] اشاره شده است. <ref>رضوانی، علی اصغر، امامت در قرآن، ص347 و 348</ref>.