آفت: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
«آفت» بر سبب آفت، مانند سیل و [[صاعقه]] نیز اطلاق شده است. تفاوت آن با [[عیب]] و تلف در این است که آفت در فرض نابودی آفت زده هم [[صدق]] می‌کند، ولی قوام عیب به بقای معیوب است. تلف نیز به معنای [[تباهی]] و نابودی است؛ لیکن سبب آن می‌تواند آفت باشد یا غیر آن. در بسیاری از ابواب، مانند [[صلات]]، [[تجارت]]، [[لعان]]، کفّارات، [[قضاء]] و [[دیات]] از آن سخن گفته شده است. | «آفت» بر سبب آفت، مانند سیل و [[صاعقه]] نیز اطلاق شده است. تفاوت آن با [[عیب]] و تلف در این است که آفت در فرض نابودی آفت زده هم [[صدق]] می‌کند، ولی قوام عیب به بقای معیوب است. تلف نیز به معنای [[تباهی]] و نابودی است؛ لیکن سبب آن می‌تواند آفت باشد یا غیر آن. در بسیاری از ابواب، مانند [[صلات]]، [[تجارت]]، [[لعان]]، کفّارات، [[قضاء]] و [[دیات]] از آن سخن گفته شده است. | ||
==اقسام== | |||
آفت به اعتبارهای گوناگون، تقسیم پذیر است. به اعتبار سبب، به آسمانی ـ مانند صاعقه ـ و زمینی ـ مانند سیل ـ و به اعتبار متعلّق، به آفت [[انسانی]] ـ مانند لالی و کری ـ و غیر انسانی ـ نظیر [[کرم]] خوردگی میوه ـ و به اعتبار عام یا خاص بودن، به آفت عمومی ـ مانند وبا ـ و آفت خصوصی ـ مثل دیوانگی ـ تقسیم می‌شود. | |||
==[[احکام]]== | |||
آفت در [[فقه]]، مسائل بسیاری دارد که در عنوانهای مناسب آن، مانند لالی، ناشنوایی، دیوانگی و تلف ذکر می‌شود. در این جا به مهم‌ترین مواردی که خصوص لفظ آفت در آن به کار رفته، اشاره می‌کنیم. | |||
'''صلات''': کسی که به دلیل آسیب دیدگی زبانش، [[قدرت]] بر تلفّظ کامل ندارد، باید تکبیرة‌الاحرام را به اندازه توان ادا نماید. فرد لال و کسی که به جهت آسیب دیدگی زبان، [[توانایی]] قرائت و درست خواندن ذکرهای [[نماز]] را ندارد، به [[حرکت]] دادن زبان در قرائت و ادای کلمات به اندازه توان در [[اذکار]] نماز، بسنده می‌کند.<ref>جواهر الکلام ج ۹، ص۳۱۰ و ۳۱۵</ref> | '''صلات''': کسی که به دلیل آسیب دیدگی زبانش، [[قدرت]] بر تلفّظ کامل ندارد، باید تکبیرة‌الاحرام را به اندازه توان ادا نماید. فرد لال و کسی که به جهت آسیب دیدگی زبان، [[توانایی]] قرائت و درست خواندن ذکرهای [[نماز]] را ندارد، به [[حرکت]] دادن زبان در قرائت و ادای کلمات به اندازه توان در [[اذکار]] نماز، بسنده می‌کند.<ref>جواهر الکلام ج ۹، ص۳۱۰ و ۳۱۵</ref> | ||