آیه اولی الامر از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها
←خاستگاه تبیین و دلایل دو نظریه
| خط ۲۰۷: | خط ۲۰۷: | ||
# برخلاف دیدگاه عموم [[مفسران اهل سنت]] صاحبان دو دیدگاه اخیر به برداشت و دریافت جدیدی از مفاد آیه کریمه رسیده‌اند و آن [[اثبات]] امتیاز [[عصمت]] برای «اولی الامر» است بدین لحاظ این دو نظریه با دیدگاه [[مفسران امامیه]] از زاویه‌ای خاص، همسو و هماهنگ است.<ref>عظیمی فر، علیرضا، قرآن و عصمت اهل بیت {{عم}}، ص446 و 448.</ref>. | # برخلاف دیدگاه عموم [[مفسران اهل سنت]] صاحبان دو دیدگاه اخیر به برداشت و دریافت جدیدی از مفاد آیه کریمه رسیده‌اند و آن [[اثبات]] امتیاز [[عصمت]] برای «اولی الامر» است بدین لحاظ این دو نظریه با دیدگاه [[مفسران امامیه]] از زاویه‌ای خاص، همسو و هماهنگ است.<ref>عظیمی فر، علیرضا، قرآن و عصمت اهل بیت {{عم}}، ص446 و 448.</ref>. | ||
=== نقد و بررسی === | |||
تفاوت جوهری میان دو برداشت و دیدگاه اخیر و نظریه [[امامیه]] در آن است که امامیه [[شناخت]] و دریافت صفت و خصوصیت [[عصمت]] [[اولی الامر]] را از طریق زبان [[آیات قرآن کریم]] و بیان [[روایات پیامبر]] [[اسلام]] و دیگر [[معصومین]] به دست میآورد و بر این اساس فرد [[معصوم]] از هرگونه [[خطا]] و [[اشتباه]] و [[گناه]] راهی را پیش روی ما در به دست آوردن عصمت دیگر معصوم به وجود میآورد اما [[مفسران اهل سنت]] برای به دست آوردن وصف عصمت اولی الامر راه روشنی را پیش روی [[امت اسلامی]] قرار نداده‌اند از این رو موضوع بحث برانگیز میان [[عالمان]] و [[مفسران امامیه]] و [[اهل سنت]] در این زاویه از بحث نمایان می‌شود. امامیه می‌گوید درجات و مراتب [[دانایی]] و [[آگاهی]] [[مردم]] وافق [[فهم]] و دریافت مطالب و موضوعات از ناحیه آنان یک وزن و یکسان نیست و مقوله عصمت یک موضوع پیچیده و پنهان و دیریاب است که به آسانی و [[سادگی]] مردم نمی‌توانند آن را [[کشف]] و [[درک]] کنند از این رو از مفسران اهل سنت باید پرسید وقتی گفته می‌شود [[اهل حل و عقد]] یا همگی امت اسلامی یا همه افراد و گروه‌های [[اجتماعی]] مصداق «اولی الامر» (با وصف عصمت) هستند مردم از چه راهی می‌توانند به شناخت این وصف و افراد دارنده آن برسند تا بتوانند به گفته‌های آنان [[اعتماد]] کنند و دستور آنها را [[اطاعت]] نمایند؟ | تفاوت جوهری میان دو برداشت و دیدگاه اخیر و نظریه [[امامیه]] در آن است که امامیه [[شناخت]] و دریافت صفت و خصوصیت [[عصمت]] [[اولی الامر]] را از طریق زبان [[آیات قرآن کریم]] و بیان [[روایات پیامبر]] [[اسلام]] و دیگر [[معصومین]] به دست میآورد و بر این اساس فرد [[معصوم]] از هرگونه [[خطا]] و [[اشتباه]] و [[گناه]] راهی را پیش روی ما در به دست آوردن عصمت دیگر معصوم به وجود میآورد اما [[مفسران اهل سنت]] برای به دست آوردن وصف عصمت اولی الامر راه روشنی را پیش روی [[امت اسلامی]] قرار نداده‌اند از این رو موضوع بحث برانگیز میان [[عالمان]] و [[مفسران امامیه]] و [[اهل سنت]] در این زاویه از بحث نمایان می‌شود. امامیه می‌گوید درجات و مراتب [[دانایی]] و [[آگاهی]] [[مردم]] وافق [[فهم]] و دریافت مطالب و موضوعات از ناحیه آنان یک وزن و یکسان نیست و مقوله عصمت یک موضوع پیچیده و پنهان و دیریاب است که به آسانی و [[سادگی]] مردم نمی‌توانند آن را [[کشف]] و [[درک]] کنند از این رو از مفسران اهل سنت باید پرسید وقتی گفته می‌شود [[اهل حل و عقد]] یا همگی امت اسلامی یا همه افراد و گروه‌های [[اجتماعی]] مصداق «اولی الامر» (با وصف عصمت) هستند مردم از چه راهی می‌توانند به شناخت این وصف و افراد دارنده آن برسند تا بتوانند به گفته‌های آنان [[اعتماد]] کنند و دستور آنها را [[اطاعت]] نمایند؟ | ||
| خط ۲۴۵: | خط ۲۴۵: | ||
در [[حقیقت]] پیامد این سخن [[رشید رضا]] آن است که [[اطاعت از اولی الامر]] به [[نظارت]] و [[اجازه]] جماعتی که [[آگاه]] به کتاب و سنت هستند [یعنی [[علما]] و [[مجتهدان]]] مشروط و [[مقید]] باشد که بدین ترتیب اطاعت از این گروه ناظر، بالاتر از [[اطاعت اولی الامر]] خواهد بود که این با اطلاق و ظاهر [[آیه شریفه]] سازگار نبوده و منافات دارد. | در [[حقیقت]] پیامد این سخن [[رشید رضا]] آن است که [[اطاعت از اولی الامر]] به [[نظارت]] و [[اجازه]] جماعتی که [[آگاه]] به کتاب و سنت هستند [یعنی [[علما]] و [[مجتهدان]]] مشروط و [[مقید]] باشد که بدین ترتیب اطاعت از این گروه ناظر، بالاتر از [[اطاعت اولی الامر]] خواهد بود که این با اطلاق و ظاهر [[آیه شریفه]] سازگار نبوده و منافات دارد. | ||
#نویسنده [[المنار]] به جهت دلالت آشکار [[آیه شریفه]] بر [[لزوم عصمت]] [[اولی الامر]] و برای [[گریز]] از عدم برخورداری و اشتمال دیدگاه وی بر این دلالت، مفهوم [[عصمت]] در آیه شریفه را [[تحریف]] نموده و قائل به اعتباری بودن عصمت در اولی الامر می‌شود؛ البته وی در نتیجه - مطابق دلالت آیه شریفه -[[ اطاعت]] از چنین هیئتی را همانند [[اطاعت از رسول خدا]]{{صل}} لازم می‌داند؛ وی منتها جهت را در هر کدام متفاوت می‌انگارد. | |||
بررسی ادعای انطباق برخی از [[روایات]] بر دیدگاه المنار | |||
از دیگر ادله‌ای که [[رشید رضا]] بر دیدگاه خود و بر [[وجوب اطاعت]] از [[اهل حل و عقد]] اقامه کرده است، روایاتی است همچون {{عربی|من فارق الجماعة شبراً فارق الاسلام}}؛ <ref>کسی که یک وجب از جماعت فاصله بگیرد از اسلام فاصله گرفته است. تفسير المنار، ص۱۸۲.</ref>. {{عربی|لن تجتمع امتي على الضلالة ابداً و ان يد الله مع الجماعة}} <ref>هرگز امت من بر گمراهی و ضلالت اجتماع نمی‌کنند و همانا دست خداوند با جماعت است. همان.</ref>. [[استدلال]] رشید رضا به این روایات این گونه است که او در مباحثی پراکنده در ذیل مسئله چهارم، اولی الامر یعنی: اهل حل و عقد را همان [[اهل]] [[اجماع]] به شمار آورده است.<ref>همان، ص۱۷۲ «اولوا الامرهم اهل الاجماع».</ref>. و سپس در ذیل مسئله هشتم، [[اخبار]] و آثار [[نقلی]] در بردارنده واژه «الجماعة» را نقل کرده و آن را به معنا و مفهوم اجماع می‌پندارد.<ref>همان، ص:۱۸۲: «فى الاخبار و الآثار بمعنى الاجماع».</ref>. به عبارتی دیگر رشید رضا بر این [[عقیده]] است که اهل حل و عقد همان «اجماع» و اجماع نیز به مفهوم [[جماعت]] یاد شده در روایات است. از آنجایی که براساس روایات یاد شده برای جماعت [[مصونیت از خطا]] و [[لزوم]] [[پیروی]] از آنان سفارش شده | |||
== نقد مفسران اهل سنت بر دیدگاه [[امامیه]] == | == نقد مفسران اهل سنت بر دیدگاه [[امامیه]] == | ||