پرش به محتوا

امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
=== القاب ===
=== القاب ===
[[القاب]] فراوانی همانند تقی، زکی، سبط، [[سید]] و مجتبی به ایشان نسبت داده‌اند<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.</ref> که مشهورترین آنها نزد [[ایرانیان]] [[لقب]] «مجتبی» است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۹۸؛ [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)| دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۲۸۷- ۲۸۸.</ref>.
[[القاب]] فراوانی همانند تقی، زکی، سبط، [[سید]] و مجتبی به ایشان نسبت داده‌اند<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.</ref> که مشهورترین آنها نزد [[ایرانیان]] [[لقب]] «مجتبی» است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۹۸؛ [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)| دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۲۸۷- ۲۸۸.</ref>.
تنها [[کنیه]] [[امام مجتبی]]{{ع}} «[[ابو محمد]]» ولی [[القاب]] آن [[بزرگوار]] بسیار بوده است از جمله: تقی، [[طیب]]، [[زکی]]، [[سید]]، [[سبط]] و ولی. حضرت به تمام این لقب‌ها خوانده شده و بر او اطلاق می‌گردید و مشهورترین لقب‌های آن [[امام همام]] «تقی» اما برجسته‌ترین و سزاوارترین لقب‌ها به او، لقبی بود که [[رسول اکرم]]{{صل}} وی را بدان توصیف نموده و ویژه او قرار داد و بدان موصوفش گرداند. در [[روایت]] صحیحی که [[راویان معتبر]] و مورد [[اعتماد]] از [[نبی اکرم]] نقل کرده‌اند. آن حضرت فرمود: {{متن حدیث|ابْنِي هَذَا، سَيِّدٌ}} از همین‌رو، سزاوارترین لقب‌های امام مجتبی{{ع}} «سید» است.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۴ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۴، ص ۵۷.</ref>


== همسران و فرزندان ==
== همسران و فرزندان ==
۷۵٬۷۲۰

ویرایش