قاسطین در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←بازگشت امام و کناره‌گیری خوارج
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== بازگشت [[امام]] و [[کناره‌گیری]] [[خوارج]] == | == بازگشت [[امام]] و [[کناره‌گیری]] [[خوارج]] == | ||
[[امیر مؤمنان]]{{ع}} با انبوهی از درد و [[رنج]]، به [[کوفه]] بازگشت؛ زیرا با چشم خود می‌دید [[باطل‌گرایی]] معاویه استحکام یافته و در آستانه [[پیروزی]] است، از سویی به | [[امیر مؤمنان]]{{ع}} با انبوهی از درد و [[رنج]]، به [[کوفه]] بازگشت؛ زیرا با چشم خود می‌دید [[باطل‌گرایی]] معاویه استحکام یافته و در آستانه [[پیروزی]] است، از سویی به سپاهیان خود می‌نگریست که [[روح]] تمرّد و [[نافرمانی]] آنها را پراکنده و متفرق ساخته و دستور او را [[اجابت]] نمی‌کردند. | ||
آن بزرگوار وارد کوفه که شد، در سراسر [[شهر]] [[شاهد]] شیون و [[زاری]] [[مردم]] در [[غم]] و [[اندوه]] کشته‌های [[صفّین]] بود. در این میان گروهی نزدیک به دوازده هزار [[جنگجو]]، از سپاه امام{{ع}} کناره گرفته و وارد کوفه نشدند و در منطقه «[[حروراء]]» اردو زدند و [[شبث بن ربعی]] را به فرماندهی [[جنگ]] خود و [[عبد الله بن کواء]] یشکری را برای امامت جماعت خویش [[انتخاب]] کردند و از [[بیعت]] امام{{ع}} خارج و خواهان ایجاد [[شورا]] میان [[مسلمانان]] شدند. ماجرای اینان از [[زمان]] نگارش قرارداد صلح آغاز شد زیرا آنان از مواد آن [[پیمان‌نامه]] اظهار ناخرسندی نموده و بدان [[اعتراض]] داشتند و می‌گفتند: [[حکمیت]] از آن خداست و با اینکه خود، با پافشاری از امام می‌خواستند تن به [[حکمیت]] بدهد، این جمله را به عنوان [[شعار]] خود برگزیدند. | آن بزرگوار وارد کوفه که شد، در سراسر [[شهر]] [[شاهد]] شیون و [[زاری]] [[مردم]] در [[غم]] و [[اندوه]] کشته‌های [[صفّین]] بود. در این میان گروهی نزدیک به دوازده هزار [[جنگجو]]، از سپاه امام{{ع}} کناره گرفته و وارد کوفه نشدند و در منطقه «[[حروراء]]» اردو زدند و [[شبث بن ربعی]] را به فرماندهی [[جنگ]] خود و [[عبد الله بن کواء]] یشکری را برای امامت جماعت خویش [[انتخاب]] کردند و از [[بیعت]] امام{{ع}} خارج و خواهان ایجاد [[شورا]] میان [[مسلمانان]] شدند. ماجرای اینان از [[زمان]] نگارش قرارداد صلح آغاز شد زیرا آنان از مواد آن [[پیمان‌نامه]] اظهار ناخرسندی نموده و بدان [[اعتراض]] داشتند و می‌گفتند: [[حکمیت]] از آن خداست و با اینکه خود، با پافشاری از امام می‌خواستند تن به [[حکمیت]] بدهد، این جمله را به عنوان [[شعار]] خود برگزیدند. | ||