پرش به محتوا

پیش‌گویی شهادت امام حسین در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷۸: خط ۷۸:
[[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] از پیامبر خدا نقل است: «پسرم [[حسین]]، با [[شمشیر]] کشته می‌شود. او را [[طغیانگر]] فرزند طغیانگر، بی‌نسب فرزند بی‌نسب، [[منافق]] فرزند منافق می‌کشد<ref>{{متن حدیث|يُقْتَلُ ابْنِيَ الْحُسَيْنُ بِالسَّيْفِ يَقْتُلُهُ‏ طَاغٍ‏ ابْنُ‏ طَاغٍ‏ دَعِيُّ بْنُ دَعِيٍّ ْ مُنَافِقِ‏ ابْنِ‏ مُنَافِقٍ‏}} (کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۳۸، ح۴۲؛ بحار الأنوار، ج۳۳، ص۲۶۷، ح۵۳۴).</ref>.
[[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] از پیامبر خدا نقل است: «پسرم [[حسین]]، با [[شمشیر]] کشته می‌شود. او را [[طغیانگر]] فرزند طغیانگر، بی‌نسب فرزند بی‌نسب، [[منافق]] فرزند منافق می‌کشد<ref>{{متن حدیث|يُقْتَلُ ابْنِيَ الْحُسَيْنُ بِالسَّيْفِ يَقْتُلُهُ‏ طَاغٍ‏ ابْنُ‏ طَاغٍ‏ دَعِيُّ بْنُ دَعِيٍّ ْ مُنَافِقِ‏ ابْنِ‏ مُنَافِقٍ‏}} (کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۳۸، ح۴۲؛ بحار الأنوار، ج۳۳، ص۲۶۷، ح۵۳۴).</ref>.


در کتاب [[الأمالی (کتاب)|الأمالی]] از [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}}، از [[اسماء بنت عمیس]] نقل شده: حسین {{ع}} که هفت [[روزه]] شد، [[پیامبر]] {{صل}} نزد من آمد و فرمود: «پسرم را برایم بیاور»... و سپس فرمود: «ای [[ابا عبدالله]]! بر من گران است» و سپس گریست. گفتم: [[پدر]] و مادرم فدایت باد! امروز که [[روز]] اول است، چنین کردی؟ ماجرا چیست؟ فرمود: «بر این پسرم می‌گریم. او را دسته‌ای [[متجاوز]] [[کافر]] از [[بنی امیه]] می‌کشند. [[خدا]]، [[شفاعت]] مرا در [[روز قیامت]]، نصیبشان نکند! مردی او را می‌کشد که به [[دین]]، ضربه می‌زند و به [[خدای بزرگ]]، [[کفر]] می‌ورزد»<ref>{{متن حدیث|فَلَمَّا كَانَ‏ يَوْمُ‏ سَابِعِهِ‏ جَاءَنِي النَّبِيُّ {{صل}} فَقَالَ: هَلُمِّي ابْنِي... ثُمَّ قَالَ: يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، عَزِيزٌ عَلَيَّ، ثُمَّ بَكَى‏ فَقُلْتُ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَعَلْتَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي الْيَوْمِ الْأَوَّلِ، فَمَا هُوَ فَقَالَ: أَبْكِي عَلَى ابْنِي هَذَا، تَقْتُلُهُ فِئَةٌ بَاغِيَةٌ كَافِرَةٌ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ، لَا أَنَالَهُمُ اللَّهُ شَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ، يَقْتُلُهُ رَجُلٌ يَثْلَمُ الدِّينَ وَ يَكْفُرُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ}} (الأمالی، طوسی، ص۳۶۷، ح۷۸۱).</ref>.
در کتاب [[الأمالی (کتاب)|الأمالی]] از [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}}، از [[اسماء بنت عمیس]] نقل شده: حسین {{ع}} که هفت [[روزه]] شد، [[پیامبر]] {{صل}} نزد من آمد و فرمود: «پسرم را برایم بیاور»... و سپس فرمود: «ای [[ابا عبدالله]]! بر من گران است» و سپس گریست. گفتم: پدر و مادرم فدایت باد! امروز که [[روز]] اول است، چنین کردی؟ ماجرا چیست؟ فرمود: «بر این پسرم می‌گریم. او را دسته‌ای [[متجاوز]] [[کافر]] از [[بنی امیه]] می‌کشند. [[خدا]]، [[شفاعت]] مرا در [[روز قیامت]]، نصیبشان نکند! مردی او را می‌کشد که به [[دین]]، ضربه می‌زند و به [[خدای بزرگ]]، [[کفر]] می‌ورزد»<ref>{{متن حدیث|فَلَمَّا كَانَ‏ يَوْمُ‏ سَابِعِهِ‏ جَاءَنِي النَّبِيُّ {{صل}} فَقَالَ: هَلُمِّي ابْنِي... ثُمَّ قَالَ: يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، عَزِيزٌ عَلَيَّ، ثُمَّ بَكَى‏ فَقُلْتُ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَعَلْتَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي الْيَوْمِ الْأَوَّلِ، فَمَا هُوَ فَقَالَ: أَبْكِي عَلَى ابْنِي هَذَا، تَقْتُلُهُ فِئَةٌ بَاغِيَةٌ كَافِرَةٌ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ، لَا أَنَالَهُمُ اللَّهُ شَفَاعَتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ، يَقْتُلُهُ رَجُلٌ يَثْلَمُ الدِّينَ وَ يَكْفُرُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ}} (الأمالی، طوسی، ص۳۶۷، ح۷۸۱).</ref>.


[[ابن عمرو]] از [[پیامبر خدا]] {{صل}} نقل می‌کند: «[[یزید]]! [[خداوند]]، یزید، آن [[طعنه‌زن]] نفرین‌گو را [[برکت]] ندهد! هان! خبر درگذشت محبوبم و فرزند نازنینم، حسین، به من رسید. [[خاک]] مرقدش را برایم آوردند و قاتلش را دیدم. هان که او پیش چشم گروهی کشته نمی‌شود و یاری‌اش نمی‌کنند، جز آنکه خدا همه آنان را [[کیفر]] می‌دهد!<ref>{{متن حدیث|لَا بارَكَ اللَّهُ في يَزيدَ! الطَّعّانِ اللَّعّانِ، أما إنَّهُ نُعِيَ إلَيَّ حَبِيبي وَسُخَيلي حُسَينٌ، اُتيتُ بِتُربَتِهِ وَ رَأَيتُ قَاتِلَهُ، أما إنَّهُ لا يُقتَلُ بَينَ ظَهرانَي قَوْمٍ فَلَا يَنْصُرونَهُ إلّا عَمَّهُمُ اللَّهُ بِعِقابٍ}} (کنز العمال، ج۱۲، ص۱۲۸، ح۳۴۳۲۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۲۴۴.</ref>
ابن عمرو از [[پیامبر خدا]] {{صل}} نقل می‌کند: «[[یزید]]! [[خداوند]]، یزید، آن طعنه‌زن نفرین‌گو را [[برکت]] ندهد! هان! خبر درگذشت محبوبم و فرزند نازنینم، حسین، به من رسید. خاک مرقدش را برایم آوردند و قاتلش را دیدم. هان که او پیش چشم گروهی کشته نمی‌شود و یاری‌اش نمی‌کنند، جز آنکه خدا همه آنان را [[کیفر]] می‌دهد!<ref>{{متن حدیث|لَا بارَكَ اللَّهُ في يَزيدَ! الطَّعّانِ اللَّعّانِ، أما إنَّهُ نُعِيَ إلَيَّ حَبِيبي وَسُخَيلي حُسَينٌ، اُتيتُ بِتُربَتِهِ وَ رَأَيتُ قَاتِلَهُ، أما إنَّهُ لا يُقتَلُ بَينَ ظَهرانَي قَوْمٍ فَلَا يَنْصُرونَهُ إلّا عَمَّهُمُ اللَّهُ بِعِقابٍ}} (کنز العمال، ج۱۲، ص۱۲۸، ح۳۴۳۲۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۲۴۴.</ref>


== [[پیشگویی]] [[پیامبر]] {{صل}} درباره چگونگی [[شهادت]] او ==
== [[پیشگویی]] [[پیامبر]] {{صل}} درباره چگونگی [[شهادت]] او ==
۱۱۳٬۱۶۴

ویرایش