پیش‌گویی شهادت امام حسین در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن عباس]] از [[پیامبر خدا]] {{صل}} نقل می‌کند: هنگامی که [[حسین]] را دیدم، آنچه را پس از من با او می‌کنند، به یاد آوردم. گویی که می‌بینم به [[حرم]] و [[قبر]] من پناه آورده؛ اما پناهش نمی‌دهند و در رؤیایش، او را به سینه‌ام می‌چسبانم و به او [[فرمان]] کوچ از هجرتگاهم می‌دهم و او را به شهادت، مژده می‌دهم، و او از آنجا به سوی [[قتلگاه]] و جایگاه بر خاک افتادنش، بار می‌بندد؛ [به سوی] سرزمین [[کرب]] و [[بلا]] و [[قتل]] و فنا. گروهی از [[مسلمانان]]، او را [[یاری]] می‌دهند. آنان از سروران [[شهیدان]] [[امت]] من در [[روز قیامت]] هستند. گویی به او می‌نگرم که تیر خورده و از اسبش به [[زمین]] افتاده و سپس مانند گوسفند، سرش را مظلومانه می‌برند<ref>{{متن حدیث|إِنِّي لَمَّا رَأَيْتُهُ [أي الحسين {{ع}}] تَذَكَّرْتُ‏ مَا يُصْنَعُ‏ بِهِ‏ بَعْدِي‏ كَأَنِّي بِهِ وَ قَدِ اسْتَجَارَ بِحَرَمِي وَ قُرْبِي فَلَا يُجَارُ فَأَضُمُّهُ فِي مَنَامِهِ إِلَى صَدْرِي وَ آمُرُهُ بِالرِّحْلَةِ عَنْ دَارِ هِجْرَتِي وَ أُبَشِّرُهُ بِالشَّهَادَةِ فَيَرْتَحِلُ عَنْهَا إِلَى أَرْضِ مَقْتَلِهِ وَ مَوْضِعِ مَصْرَعِهِ أَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلَاءٍ وَ قَتْلٍ وَ فَنَاءٍ تَنْصُرُهُ عِصَابَةٌ مِنَ الْمُسْلِمِينَ أُولَئِكَ مِنْ سَادَةِ شُهَدَاءِ أُمَّتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ وَ قَدْ رُمِيَ بِسَهْمٍ فَخَرَّ عَنْ فَرَسِهِ صَرِيعاً ثُمَّ يُذْبَحُ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ مَظْلُوماً}} (الأمالی، صدوق، ص۱۷۷، ح۱۷۸؛ بشارة المصطفی، ص۱۹۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۲۴۵.</ref>