شایسته‌سالاری: تفاوت میان نسخه‌ها

شایسته را در لغت به معنی درخور، سزاوار، لایق و [[محترم]]<ref>معین، محمد، فرهنگ معین، ج۲، ص۲۰۱۱؛ عمید، حسن، فرهنگ عمید، ج۲، ص۱۲۸۴.</ref> و سالار را به معنی؛ سردار سپه‎سالار، سپهبد [[امیر]] الجیش، [[نقیب]]، [[حاکم]]، والی، صاحب اختیار، [[خداوند]]، صاحبان شغلی بزرگ و منصبی دقیق و شاه معنی شده است<ref>معین، محمد، فرهنگ معین، ج۲، ص۱۱۸۴؛ عمید، حسن، فرهنگ عمید، ج۲، ص۱۱۵۰.</ref>.<ref>[[امین معتضدیان|معتضدیان]]، [[غلام حسین مسعود|مسعود]] و [[محمد کاظم عمادزاده|عمادزاده]]، [[شایسته‌سالاری از منظر فقهی و تأثیر آن بر ارائه خدمات عمومی (مقاله)|مقاله «شایسته‌سالاری از منظر فقهی و تأثیر آن بر ارائه خدمات عمومی»]]، [[مطالعات فقه اقتصادی (نشریه)|فصلنامه مطالعات فقه اقتصادی]].</ref>

===معنای اصطلاحی===