مشعرالحرام در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تاریخ]] [[مکه]] المکرمه قدیماً و حدیثاً علت مزدلفه خواندن مشعرالحرام را نزول [[مردم]] در آن در نصف شب می‌داند و حد آن را بعد از وادی محسر تا مأزمین بر می‌شمارد<ref>ر.ک: تاریخ مکه المکرمه، ص۱۱۳.</ref>. [[تفسیر]] درخشان نیز متذکر می‌شود: تسمیه به مزدلفه برای این است که در آنجا [[تقرب]] به [[عبادت]] می‌جویند و یا برای اینکه آن مکان نزدیک به منا و مکه است اگر زلفی به معنی [[قرب]] و نزدیکی باشد یا برای این است که شب در این مکان می‌مانند اگر از زلفا من اللیل باشد<ref>ر.ک: تفسیر انوار درخشان، ج۲، ص۱۶۰.</ref> تفسیر خسروی هم نظری شنیدنی و خواندنی در این خصوص دارد: مزدلفه برای اینکه [[جبرئیل]]{{ع}} به [[ابراهیم]]{{ع}} گفت: {{متن حدیث|ازْدَلِفْ إِلَى الْمَشْعَرِ}}<ref>ر.ک: تفسیر خسروی، ج۱، ص۲۶.</ref>.

[[آیه]] صد و نود و هشتم [[سوره بقره]] «دلالت بر وجود توقف در [[مشعر الحرام]] (مزدلفه) دارد»<ref>تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۰۷.</ref>. دکتر محمد قریب در این باره می‌نویسد: «مزدلفه از «از دلاف» به معنی جمع و [[قرب]] و نزدیکی است چون در مشعر دو [[نماز]] در یک جا خوانده می‌شود یا [[حاجیان]] در این مکان مجتمع و نزدیک به هم [[عبادت]] می‌کنند و یا به سبب [[اجتماع]] [[آدم]] و [[حوا]] در این محل؛ لذا به نام «مزدلفه» نامیده شد و نیز [[جبرئیل]] به [[ابراهیم]] گفت: {{متن حدیث|ازْدَلِفْ إِلَى الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ}}: به [[مشعر الحرام]] نزدیک شو؛ لذا به نام مزدلفه خوانده شد<ref>فرهنگ لغات قرآن، ج۱، ص۶۰۴.</ref> و<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۲۰۶۱.</ref>. برخی پژوهشگران در مورد نامگذاری محدوده مزدلفه معتقداند: نامگذاری این نقطه به مزدلفه، یعنی محل ازدحام [[مردم]]، به دلیل اجتماع تمامی [[حجاج]] در شب دهم [[ذی حجه]] در آنجاست<ref>رسول جعفریان، آثار اسلامی مکه، ص۱۳۴.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۱۳۸.</ref>