میقات در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←میقات و میعاد
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
راغب در مفردات از بعضی نقل می‌کند: «میقات» از ماده «وقت» به معنی وقتی است که برای انجام کاری تعیین شده است و معمولاً بر [[زمان]] اطلاق می‌گردد. اما گاهی به مکانی که باید کاری در آن انجام پذیرد، گفته می‌شود، مانند «میقات [[حج]]» یعنی مکانی که هیچ کس بدون [[احرام]] نمی‌تواند از آنجا بگذرد<ref>مفردات، ج۶، ص۴۵.</ref>. در [[فرهنگ]] معین می‌خوانیم: میقات گاه؛ محلی که برای [[اجتماع]] گروهی در آن، وقت تعیین شده... . | راغب در مفردات از بعضی نقل می‌کند: «میقات» از ماده «وقت» به معنی وقتی است که برای انجام کاری تعیین شده است و معمولاً بر [[زمان]] اطلاق می‌گردد. اما گاهی به مکانی که باید کاری در آن انجام پذیرد، گفته می‌شود، مانند «میقات [[حج]]» یعنی مکانی که هیچ کس بدون [[احرام]] نمی‌تواند از آنجا بگذرد<ref>مفردات، ج۶، ص۴۵.</ref>. در [[فرهنگ]] معین می‌خوانیم: میقات گاه؛ محلی که برای [[اجتماع]] گروهی در آن، وقت تعیین شده... . | ||
میقات خود در | میقات خود در عربی اسم مکان است و احتیاج به پسوند مکان (گاه) ندارد. از آنجا که [[مفسران]] میقات را میعاد میگیرند لازم است بدانیم که منظور از آن چیست؟ همین منبع در مورد میعادگاه متذکر می‌شود: جای [[وعده]]، وعده گاه... میعاد خود در عربی اسم مکان است<ref>فرهنگ معین، چاپ هشتم، ج۴، ص۴۹۷-۴۹۸.</ref>. مرحوم [[آیت‌الله طالقانی]] در شرح لغات [[آیه]] ۱۷ [[سوره نبأ]] می‌فرماید: میقات: وعده‌گاه زمانی، هنگام سر رسید با آغاز کار، به محل و مکان نیز به اعتبار زمان گفته می‌شود<ref>پرتوی از قرآن، قسمت اول، جزء سی‌ام، ص۱۹.</ref>. | ||
در اینجا نوشته کتاب «لغت‌شناسی و مقایسه [[قرآن کریم]]» را هم ذکر می‌کنیم: میقات؛ وقت معین برای کاری و وعده وقت دار و نیز مکانی که معین شده برای عملی، مثل موافقت [[حج]] که مکان‌هایی است برای [[احرام]] بستن...<ref>لغت‌شناسی، ص۱۲۴۴.</ref> از ظاهر سخنان برخی از بزرگان و [[علما]] همچنین بر می‌آید که نامبرده «[[میقات]]» را نزدیک به معنای کلمه وقت گرفته است<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۳۶ به بعد.</ref>. | در اینجا نوشته کتاب «لغت‌شناسی و مقایسه [[قرآن کریم]]» را هم ذکر می‌کنیم: میقات؛ وقت معین برای کاری و وعده وقت دار و نیز مکانی که معین شده برای عملی، مثل موافقت [[حج]] که مکان‌هایی است برای [[احرام]] بستن...<ref>لغت‌شناسی، ص۱۲۴۴.</ref> از ظاهر سخنان برخی از بزرگان و [[علما]] همچنین بر می‌آید که نامبرده «[[میقات]]» را نزدیک به معنای کلمه وقت گرفته است<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۳۶ به بعد.</ref>. | ||
صاحب [[تفسیر]] روان جاوید در ذیل [[آیات]] فوق گفته است: میقات [[زمان]] یا مکان مقرر است<ref>ر.ک: تفسیر روان جاوید، ج۲، ص۴۷۱.</ref>. | صاحب [[تفسیر]] روان جاوید در ذیل [[آیات]] فوق گفته است: میقات [[زمان]] یا مکان مقرر است<ref>ر.ک: تفسیر روان جاوید، ج۲، ص۴۷۱.</ref>. | ||
صاحب تفسیر احسن الحدیث گفته است: مراد از میقات ظاهراً مکان | صاحب تفسیر احسن الحدیث گفته است: مراد از میقات ظاهراً مکان گفتگو است<ref>ر.ک: تفسیر احسن الحدیث، ج۳، ص۵۰۴.</ref>. با عنایت به مطالب پیش گفته روشن می‌شود که میقات در این آیات مکان گفتگوست. مکانی که [[حضرت موسی]]{{ع}} در آنجا درگیر تقاضای [[بنی اسرائیل]] برای مشاهده [[پروردگار]] بود<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۷۸۸.</ref>. | ||
==دلیل رفتن [[موسی]] به میقات== | ==دلیل رفتن [[موسی]] به میقات== | ||