پرش به محتوا

میقات در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۲۵: خط ۲۵:
«حدود چهار هزار سال پیش سرزمین پر خاطره [[مصر]] محل برخورد [[حق و باطل]] بود و به مصداق {{عربی|لکل فرعون موسی}} [[پیروان]] حضرت موسی{{ع}} با طرفداران [[فرعون]] در [[نبرد]] شدید [[فکری]] و عقدیت به سر می‌برند موسی فرزند [[عمران]] از سوی [[خدا]] [[مبعوث]] شد تا مردمی را که در زیر چنگال فرعون گرفتار و به بند کشیده شده بودند و کوچک‌ترین حرکت و ندای [[حق‌طلبی]] از سوی [[شکنجه]] گران [[فرعونی]] سرکوب و خنثی می‌شد [[نجات]] بخشد<ref>آشنایی با نهضت اسلامی در مصر، ص۵۳۱.</ref>. [[آیه]] ۱۴۲ [[اعراف]] اشاره به یکی دیگر از صحنه‌های [[زندگی]] بنی اسرائیل و درگیری موسی با آنها اشاره شده است و آن جریان رفتن موسی به میعادگاه پروردگار و گرفتن [[تورات]] از [[طریق وحی]] و تکلم با خدا می‌باشد که به دنبال آن داستان گوساله پرستی بنی اسرائیل و [[انحراف]] از مسیر [[توحید]] ذکر شده است. این چهل - [[روز]] از آغاز [[ذیقعده]] شروع و به [[دهم ذیحجه]] ([[عید قربان]]) ختم گردیده است<ref>اطلاعات قرآن، ص۵۳۱.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۷۹۰.</ref>
«حدود چهار هزار سال پیش سرزمین پر خاطره [[مصر]] محل برخورد [[حق و باطل]] بود و به مصداق {{عربی|لکل فرعون موسی}} [[پیروان]] حضرت موسی{{ع}} با طرفداران [[فرعون]] در [[نبرد]] شدید [[فکری]] و عقدیت به سر می‌برند موسی فرزند [[عمران]] از سوی [[خدا]] [[مبعوث]] شد تا مردمی را که در زیر چنگال فرعون گرفتار و به بند کشیده شده بودند و کوچک‌ترین حرکت و ندای [[حق‌طلبی]] از سوی [[شکنجه]] گران [[فرعونی]] سرکوب و خنثی می‌شد [[نجات]] بخشد<ref>آشنایی با نهضت اسلامی در مصر، ص۵۳۱.</ref>. [[آیه]] ۱۴۲ [[اعراف]] اشاره به یکی دیگر از صحنه‌های [[زندگی]] بنی اسرائیل و درگیری موسی با آنها اشاره شده است و آن جریان رفتن موسی به میعادگاه پروردگار و گرفتن [[تورات]] از [[طریق وحی]] و تکلم با خدا می‌باشد که به دنبال آن داستان گوساله پرستی بنی اسرائیل و [[انحراف]] از مسیر [[توحید]] ذکر شده است. این چهل - [[روز]] از آغاز [[ذیقعده]] شروع و به [[دهم ذیحجه]] ([[عید قربان]]) ختم گردیده است<ref>اطلاعات قرآن، ص۵۳۱.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۷۹۰.</ref>


==مکان یابی میقات==
== مکان یابی میقات ==
با استفاده از آیه‌های [[قرآنی]] می‌توان گفت [[خداوند]] برای آزمودن بنی اسرائیل ابتدا سی روز حضرت موسی را به [[کوه]] [[دعوت]] کرد و سپس ده [[روز]] دیگر به آن افزود [[مردمان]] [[مفسد]] [[بنی اسرائیل]] [[موسی]]{{ع}} را تحت فشار قرار دادند که [[خدا]] را به آنها نشان دهد تا [[ایمان]] بیاورند. بالاخره موسی{{ع}} هفتاد نفر از آنان را با خود همراه کرد تا به میعادگه برد. در [[قاموس کتاب مقدس]] آمده است: «لفظ [[حوریب]] قصد از [[کوه سینا]] می‌باشد... [[ایدی]] گوید که نویسندگان الهامی حوریب را چون [[کوهستان]] و سینا را چون قله دانسته‌اند<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۹۸.</ref>. قاموس کتاب مقدس بعد از بیان مواردی دیگر بالاخره اضافه می‌کند: در کمر [[کوه]] موسی؛ قله حوریب است که [[اعراب]] آن را رأس الصفصافه گویند و چون مسافر از طرف شمال [[غربی]] به کوه موسی نزدیک شود از [[وادی]] تنگی که در میان کوه‌های [[عظیم]] و بلند واقع است عبور نموده در هموار داخل می‌گردد<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۹۹.</ref>.
با استفاده از آیه‌های [[قرآنی]] می‌توان گفت [[خداوند]] برای آزمودن بنی اسرائیل ابتدا سی روز حضرت موسی را به [[کوه]] [[دعوت]] کرد و سپس ده [[روز]] دیگر به آن افزود [[مردمان]] [[مفسد]] [[بنی اسرائیل]] [[موسی]]{{ع}} را تحت فشار قرار دادند که [[خدا]] را به آنها نشان دهد تا [[ایمان]] بیاورند. بالاخره موسی{{ع}} هفتاد نفر از آنان را با خود همراه کرد تا به میعادگه برد. در قاموس کتاب مقدس آمده است: «لفظ حوریب قصد از [[کوه سینا]] می‌باشد... [[ایدی]] گوید که نویسندگان الهامی حوریب را چون کوهستان و سینا را چون قله دانسته‌اند<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۹۸.</ref>. قاموس کتاب مقدس بعد از بیان مواردی دیگر بالاخره اضافه می‌کند: در کمر [[کوه]] موسی؛ قله حوریب است که [[اعراب]] آن را رأس الصفصافه گویند و چون مسافر از طرف شمال غربی به کوه موسی نزدیک شود از [[وادی]] تنگی که در میان کوه‌های عظیم و بلند واقع است عبور نموده در هموار داخل می‌گردد<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۹۹.</ref>.


برخی [[کوه حوریب]] را در قادش برنیع واقع می‌دانند «این مکان در شمال شرقی شبه [[جزیره سینا]] حدود ۵۰ مایلی جنوب [[بئر]] شبع و در مرز جنوبی [[سرزمین]] که [[خداوند]] آن را به [[قوم اسرائیل]] داده واقع شده است<ref>اعداد ۴:۳۴؛ یوشع ۳:۱۵.</ref> ظاهراً قادش برنیع از شمال به جنوب (Negeb) واقع در [[صحرای سینا]] و از جنوب به [[صحرای فاران]] واقع در سینا محدود می‌شود<ref>دایرة المعارف کتاب مقدس، ص۸۱۸.</ref>. برخی آن را در [[خلیج عقبه]] نشان می‌دهند. [[بندر عقبه]] همان [[ایله]] قدیم است. با همه اینها [[میقات]] همان کوهی است که در [[کتاب مقدس]]، «حوریب» گفته شده و اعراب آن را رأس الصفصافه نامیده‌اند و در صحرای سیناست<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۷۹۱.</ref>.
برخی کوه حوریب را در قادش برنیع واقع می‌دانند «این مکان در شمال شرقی شبه [[جزیره سینا]] حدود ۵۰ مایلی جنوب [[بئر]] شبع و در مرز جنوبی سرزمین که [[خداوند]] آن را به [[قوم اسرائیل]] داده واقع شده است<ref>اعداد ۴:۳۴؛ یوشع ۳:۱۵.</ref> ظاهراً قادش برنیع از شمال به جنوب (Negeb) واقع در [[صحرای سینا]] و از جنوب به صحرای فاران واقع در سینا محدود می‌شود<ref>دایرة المعارف کتاب مقدس، ص۸۱۸.</ref>. برخی آن را در خلیج عقبه نشان می‌دهند. بندر عقبه همان [[ایله]] قدیم است. با همه اینها [[میقات]] همان کوهی است که در [[کتاب مقدس]]، «حوریب» گفته شده و اعراب آن را رأس الصفصافه نامیده‌اند و در صحرای سیناست<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۷۹۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۵٬۹۶۳

ویرایش