کسب و کار در معارف و سیره معصوم: تفاوت میان نسخهها
←حرمت غش و تقلب
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
===حرمت [[غش]] و [[تقلب]]=== | ===حرمت [[غش]] و [[تقلب]]=== | ||
{{اصلی|غش}} | |||
«غش» یعنی جنس خوبی را با جنس غیرمرغوب درآمیختن و آن را برای فروش بیشتر خوب معرفیکردن. در [[زشتی]] و حرمت غش [[سخنان رسول خدا]]{{صل}} در خور توجه است که فرمود: {{متن حدیث|لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً}}<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۲۷۳.</ref>: از ما نیست که با [[مسلمانی]] غش نماید» و جنس معیوب در [[اختیار]] [[مسلمانان]] قرار دهد. در خبری دیگر [[غش]] را از روش [[یهود]] معرفی میکند<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۲۷۳: {{متن حدیث|مَنْ غَشَّ الْمُسْلِمِينَ حُشِرَ مَعَ الْيَهُودِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لِأَنَّهُمْ أَغَشُّ النَّاسِ لِلْمُسْلِمِينَ}}.</ref>. در خبر مناهی [[پیامبر]]{{صل}} بیان شده: از ما نیست کسی که با [[مسلمانی]] در [[خرید و فروش]] غش نماید و او در [[قیامت]] با یهود [[محشور]] میشود که بیشترین غش را نسبت به مسلمانان روا میدارند<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۴: {{متن حدیث|وَ مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فِي شِرَاءٍ أَوْ بَيْعٍ فَلَيْسَ مِنَّا وَ يُحْشَرُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ الْيَهُودِ لِأَنَّهُمْ أَغَشُّ الْخَلْقِ لِلْمُسْلِمِينَ}}.</ref>. به نمونههایی از [[نهی]] [[معصومان]] از غش و [[تقلب]] اشاره میکنیم. بدیهی است که در امور منکر و منهی، [[سیره]] را باید از دستورهای آنان به دست آورد: | «غش» یعنی جنس خوبی را با جنس غیرمرغوب درآمیختن و آن را برای فروش بیشتر خوب معرفیکردن. در [[زشتی]] و حرمت غش [[سخنان رسول خدا]]{{صل}} در خور توجه است که فرمود: {{متن حدیث|لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً}}<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۲۷۳.</ref>: از ما نیست که با [[مسلمانی]] غش نماید» و جنس معیوب در [[اختیار]] [[مسلمانان]] قرار دهد. در خبری دیگر [[غش]] را از روش [[یهود]] معرفی میکند<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۲۷۳: {{متن حدیث|مَنْ غَشَّ الْمُسْلِمِينَ حُشِرَ مَعَ الْيَهُودِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لِأَنَّهُمْ أَغَشُّ النَّاسِ لِلْمُسْلِمِينَ}}.</ref>. در خبر مناهی [[پیامبر]]{{صل}} بیان شده: از ما نیست کسی که با [[مسلمانی]] در [[خرید و فروش]] غش نماید و او در [[قیامت]] با یهود [[محشور]] میشود که بیشترین غش را نسبت به مسلمانان روا میدارند<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۴: {{متن حدیث|وَ مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فِي شِرَاءٍ أَوْ بَيْعٍ فَلَيْسَ مِنَّا وَ يُحْشَرُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ الْيَهُودِ لِأَنَّهُمْ أَغَشُّ الْخَلْقِ لِلْمُسْلِمِينَ}}.</ref>. به نمونههایی از [[نهی]] [[معصومان]] از غش و [[تقلب]] اشاره میکنیم. بدیهی است که در امور منکر و منهی، [[سیره]] را باید از دستورهای آنان به دست آورد: | ||