امام حسن مجتبی در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگام [[شهادت]] نیز به برادرش، حسین{{ع}}، [[وصیت]] کرد پیکرم را بر سر [[مزار رسول خدا]]{{صل}}، سپس به سوی مادرم فاطمه{{س}} و پس از آن به [[بقیع]] ببر و همان جا [[دفن]] کن<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۰۰.</ref>. به گفته [[شیخ مفید]]، [[امام حسن]]{{ع}} را، به [[وصیت]] خودش، در کنار جده‌اش، [[فاطمه بنت اسد]]، دفن کردند<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۱۷، ۱۹.</ref>.<ref>[[سید علی رضا عالمی|عالمی، سید علی رضا]]، [[حسن بن علی (مقاله)| مقاله «حسن بن علی»]]، [[دانشنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فاطمی ج۱]]، ص۱۸۵.</ref>

از زندگی آن حضرت{{ع}} در دوران [[خلافت عثمان]]، رویدادهای بیشتری ثبت شده است. سخنان آن حضرت{{ع}} در مشایعت [[ابوذر غفاری]] - که از منتقدان سرسخت عثمان به شمار می‌رفت - یکی از آنهاست؛ در حالی که عثمان [[مردم]] را از مشایعت و صحبت با [[ابوذر]]، در هنگام تبعیدش به [[ربذه]]، [[نهی]] کرده بود<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۵۳.</ref>. نقل شده است که امام حسن{{ع}} در سال سی‌ام [[هجرت]]، به همراه برادرش، در [[فتوحات خراسان]] و [[گرگان]] حضور داشت<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۳۲۳-۳۲۴؛ ابن اثیر جزری، الکامل، ج۳، ص۱۰۹- ۱۱۰.</ref>. برخی [[مورخان]] درباره [[صحت]] گزارش‌های شرکت حضرت{{ع}} در [[فتوحات]]، [[تردید]] جدی کرده‌اند<ref>ر. ک: عاملی، سیدجعفر مرتضی، الحیاة السیاسیة للامام الحسن{{ع}}، ص۱۳۳-۱۳۵.</ref>.