پرش به محتوا

سیره حکومتی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲: خط ۴۲:
در جامعه جهانی عصر ظهور که [[امام مهدی]]{{ع}} [[حاکم]] بر تمام [[جهان]] است و سیاست او عین [[حاکمیت]] [[دین اسلام]] و آموزه‌های الهی قرآن و سنت در [[جامعه]] است، پرچم اسلام در کل عالم برافراشته می‌شود، کتابی که به عنوان [[قانون اساسی]] بر [[دنیا]] [[حکومت]] می‌کند قرآن است، [[قوانین]] جاری متکی به متن اصیل [[اسلام]] است، مرزها بر چیده می‌شود و در تمام کره زمین حکومت واحدی تشکیل می‌شود.
در جامعه جهانی عصر ظهور که [[امام مهدی]]{{ع}} [[حاکم]] بر تمام [[جهان]] است و سیاست او عین [[حاکمیت]] [[دین اسلام]] و آموزه‌های الهی قرآن و سنت در [[جامعه]] است، پرچم اسلام در کل عالم برافراشته می‌شود، کتابی که به عنوان [[قانون اساسی]] بر [[دنیا]] [[حکومت]] می‌کند قرآن است، [[قوانین]] جاری متکی به متن اصیل [[اسلام]] است، مرزها بر چیده می‌شود و در تمام کره زمین حکومت واحدی تشکیل می‌شود.


[[ابی الجارود]] از [[امام باقر]]{{ع}} نقل کرده است که آن حضرت در [[تفسیر]] [[آیه مبارکه]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref> فرمود: "این [[آیه]] اختصاص به [[آل محمّد]] دارد. [[حضرت مهدی]] و اصحابش که [[خداوند]] آنها را مالک شرق و غرب می‌کند و دین را به وسیله او بر تمام [[ادیان]] [[پیروز]] می‌نماید و [[باطل]] و دین‌های ساختگی را به [[همت]] او و یارانش از میان بر می‌دارد چنانچه پیش از ظهور او [[سفاهت]] و [[نادانی]] پرده بر روی [[حق]] و [[حقیقت]] کشیده است به طوری [[عدالت]] گسترش می‌یابد که اثری از [[ظلم]] باقی نمی‌ماند. [[امر بمعروف و نهی از منکر]] می‌کنند و در [[اختیار]] [[خدا]] است [[عاقبت]] امور"<ref>{{متن حدیث|هَذِهِ لِآلِ مُحَمَّدٍ الْمَهْدِيِّ وَ أَصْحَابِهِ يُمَلِّكُهُمُ اللَّهُ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ يُظْهِرُ الدِّينَ وَ يُمِيتُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ بِأَصْحَابِهِ الْبِدَعَ وَ الْبَاطِلَ كَمَا أَمَاتَ السَّفَهَةُ الْحَقَّ حَتَّى لَا يُرَى أَثَرٌ مِنَ الظُّلْمِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ {{متن قرآن|وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}؛ بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۶۵.</ref>.
[[ابی الجارود]] از [[امام باقر]]{{ع}} نقل کرده است که آن حضرت در [[تفسیر]] [[آیه مبارکه]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref> فرمود: "این [[آیه]] اختصاص به [[آل محمّد]] دارد. [[حضرت مهدی]] و اصحابش که [[خداوند]] آنها را مالک شرق و غرب می‌کند و دین را به وسیله او بر تمام [[ادیان]] [[پیروز]] می‌نماید و [[باطل]] و دین‌های ساختگی را به [[همت]] او و یارانش از میان بر می‌دارد چنانچه پیش از ظهور او [[سفاهت]] و [[نادانی]] پرده بر روی [[حق]] و [[حقیقت]] کشیده است به طوری [[عدالت]] گسترش می‌یابد که اثری از [[ظلم]] باقی نمی‌ماند. [[امر بمعروف و نهی از منکر]] می‌کنند و در [[اختیار]] [[خدا]] است [[عاقبت]] امور"<ref>{{متن حدیث|هَذِهِ لِآلِ مُحَمَّدٍ الْمَهْدِيِّ وَ أَصْحَابِهِ يُمَلِّكُهُمُ اللَّهُ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ يُظْهِرُ الدِّينَ وَ يُمِيتُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ بِأَصْحَابِهِ الْبِدَعَ وَ الْبَاطِلَ كَمَا أَمَاتَ السَّفَهَةُ الْحَقَّ حَتَّى لَا يُرَى أَثَرٌ مِنَ الظُّلْمِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ {{متن قرآن|وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}}}؛ بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۶۵.</ref>.


در [[روایت]] معتبر دیگر [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref>«بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور می‌کند؛ به راستی که ما آیات را برایتان روشن بیان داشتیم باشد که خرد ورزید» سوره حدید، آیه ۱۷.</ref> فرمود: "[[خداوند]] [[زمین]] را به وسیله [[قائم]]{{ع}} زنده می‌کند و منظور از [[مرگ]] [[اهل]] [[زمین]] [[کفر]] اهل آن است، چون [[کافر]] مرده است. (هر چند دارای [[حیات ظاهری]] و مادی باشد، ولی مرده متحرک است)" <ref>{{متن حدیث|يُحْيِيهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْقَائِمِ{{ع}} بَعْدَ مَوْتِهَا يَعْنِي بِمَوْتِهَا كُفْرَ أَهْلِهَا وَ الْكَافِرُ مَيِّتٌ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۶۸؛ تفسیر نور الثقلین، ج۵، ص۲۴۲ و بحارالانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref>.
در [[روایت]] معتبر دیگر [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref>«بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور می‌کند؛ به راستی که ما آیات را برایتان روشن بیان داشتیم باشد که خرد ورزید» سوره حدید، آیه ۱۷.</ref> فرمود: "[[خداوند]] [[زمین]] را به وسیله [[قائم]]{{ع}} زنده می‌کند و منظور از [[مرگ]] [[اهل]] [[زمین]] [[کفر]] اهل آن است، چون [[کافر]] مرده است. (هر چند دارای [[حیات ظاهری]] و مادی باشد، ولی مرده متحرک است)" <ref>{{متن حدیث|يُحْيِيهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْقَائِمِ{{ع}} بَعْدَ مَوْتِهَا يَعْنِي بِمَوْتِهَا كُفْرَ أَهْلِهَا وَ الْكَافِرُ مَيِّتٌ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۶۸؛ تفسیر نور الثقلین، ج۵، ص۲۴۲ و بحارالانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref>.
۱۱۵٬۸۵۴

ویرایش