انفال در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←معناشناسی
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
انفال، جمع نَفل یا نَفَل به معنای زیادی، [[بخشش]] و [[غنیمت]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۲۰.</ref>. اصل آن "نفل" که در زبان عبری به معنای "سقوط و هبوط" است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۲۱۰.</ref>. برخی گفته‌اند: "نفل" یعنی زیادت و فزونی<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۲۷؛ [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۳.</ref> | انفال، جمع نَفل یا نَفَل به معنای زیادی، [[بخشش]] و [[غنیمت]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۲۰.</ref>. اصل آن "نفل" که در زبان عبری به معنای "سقوط و هبوط" است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۲۱۰.</ref>. برخی گفته‌اند: "نفل" یعنی زیادت و فزونی<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۲۷؛ [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۳.</ref> | ||
در | در فقه شیعه انفال به اموال خاصی گفته می‌شود که متعلق به رسول خدا{{صل}} بوده و پس از وی به [[امام]]{{عم}} تعلق دارد<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۳۴؛ وسائل الشیعه، ج۶، ص۳۷۳؛ تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۶۸.</ref> و از آنجا که [[امامت]] و [[ریاست]] [[الهی]] منشأ تملک انفال است، در [[حقیقت]] انفال نوعی اموال دولت [[حق]] تلقی می‌شود و در عصر غیبت نیز مانند دیگر اموال مربوط به امامت در [[اختیار]] [[دولت]] امامت نیابی قرار می‌گیرد. | ||
وجه نامگذاری اموال ویژه [[پیامبر]] {{صل}} و پس از آن حضرت، [[ائمّه]] {{عم}} به انفال که از [[قرآن کریم]] نشأت گرفته، این است که [[خداوند]] به منظور گرامی‌داشت و [[برتری]] بخشیدن وجود [[مبارک]] رسول خدا {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} بر دیگران، علاوه بر [[خمس]]، انفال را نیز به آنان اختصاص داده است. | وجه نامگذاری اموال ویژه [[پیامبر]] {{صل}} و پس از آن حضرت، [[ائمّه]] {{عم}} به انفال که از [[قرآن کریم]] نشأت گرفته، این است که [[خداوند]] به منظور گرامی‌داشت و [[برتری]] بخشیدن وجود [[مبارک]] رسول خدا {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} بر دیگران، علاوه بر [[خمس]]، انفال را نیز به آنان اختصاص داده است. | ||