علم معصوم به همه حقایق قرآن: تفاوت میان نسخهها
←باطن قرآن و عالمان به بطن قرآن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==باطن قرآن و عالمان به بطن قرآن== | ==باطن قرآن و عالمان به بطن قرآن== | ||
*براساس برخی آیات مانند «وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ<ref>سورۀ | *براساس برخی آیات مانند «وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ<ref>سورۀ آل عمران، آیۀ 7</ref>»<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶</ref> و نیز، برخی روایات از قبیل «مَا يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَدَّعِيَ أَنَّ عِنْدَهُ جَمِيعَ الْقُرْآنِ كُلِّهِ ظَاهِرِهِ وَ بَاطِنِهِ غَيْرُ الْأَوْصِيَاء<ref>ر.ک. کلینی، محمد بن یعقوب, الکافی، ج ۱، ص ۲۸۶، ح ۲</ref>»<ref>ر.ک. بابایی، اهل بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷</ref>، روشن میشود پس از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) مفسران آگاه به همه معانی و معارف قرآن، منحصر به امیرمؤمنان(علیه السلام) و یازده امام پس از ایشان است<ref>ر.ک. بابایی، اهل¬بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۳۴</ref> و به اجماع شیعه این علم از علومی است که لازم است امام از آن برخوردار باشد.<ref>ر.ک. اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶</ref> البته، بارها خود امامان معصوم(علیهم السلام) نیز، تصریح کرده اند که علم خود را نسل به نسل از نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) گرفتهاند و علم نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) هم چیزی جز، علم قرآن کریم نیست.<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها</ref> از طرفی هم، یکی از معتبرترین خاستگاه علوم اهل بیت(علیهم السلام)، قرآن کریم است که هر کسی نمیتواند به عمق و باطن آن برسد و حقایق علمی آن را کشف کند؛ چون بعد از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، تنها اهل بیت(علیهم السلام) به همه قرآن از جمله ظاهر و باطن آن آشنا هستند.<ref>ر.ک. عظیمی، محمدصادق، سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی، ص ۷۱</ref> | ||
==بیان ادله قرآنی== | ==بیان ادله قرآنی== | ||
*دو دلیل بر ادعای علم امام(علیه السلام) به همه حقایق قرآن اقامه شده است: دلیل قرآنی و دلیل روایی. اما، دلیل قرآنی از قبیل «وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ<ref>سورۀ آل¬عمران، آیۀ 7</ref>»<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶؛ بابایی، اهل¬بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷</ref> و «قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً بَيني وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب<ref>سورۀ رعد، آیۀ 43</ref>»<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها؛ بابایی، اهل-بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷؛ نقوی، نسیم عباس، علم پیامبر و ائمه به غیب، ص۴۰؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۳۴</ref> که در آن¬¬ها مراد از «الراسخون» و «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب» اهل¬بیت(علیهم السلام) معرفی شده-اند.<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶؛ ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها؛ بابایی، اهل¬بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷؛ نقوی، نسیم عباس، علم پیامبر و ائمه به غیب، ص۴۰؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۳۴</ref> | *دو دلیل بر ادعای علم امام(علیه السلام) به همه حقایق قرآن اقامه شده است: دلیل قرآنی و دلیل روایی. اما، دلیل قرآنی از قبیل «وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ<ref>سورۀ آل¬عمران، آیۀ 7</ref>»<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶؛ بابایی، اهل¬بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷</ref> و «قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً بَيني وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب<ref>سورۀ رعد، آیۀ 43</ref>»<ref>ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها؛ بابایی، اهل-بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷؛ نقوی، نسیم عباس، علم پیامبر و ائمه به غیب، ص۴۰؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۳۴</ref> که در آن¬¬ها مراد از «الراسخون» و «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب» اهل¬بیت(علیهم السلام) معرفی شده-اند.<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۷۵ و ۷۶؛ ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخنها؛ بابایی، اهل¬بیت(علیهم السلام) پیامبر مفسران آگاه به تمام قرآن، ماهنامه معرفت، ش ۷۳، ص ۲۷؛ نقوی، نسیم عباس، علم پیامبر و ائمه به غیب، ص۴۰؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۳۴</ref> |