عصر امام سجاد: تفاوت میان نسخه‌ها
←قیام مدینه
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
مردم نیز یزید را از خلافت [[خلع]] کرده و با عبدالله بن [[حنظله غسیل الملائکه]] [[بیعت]] کردند تا یزید را از [[قدرت]] ساقط کند<ref>طبری، ج۵، ص۴۸۰ و به نقل از آن در الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۶ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۶، ص ۸۵.</ref>. | مردم نیز یزید را از خلافت [[خلع]] کرده و با عبدالله بن [[حنظله غسیل الملائکه]] [[بیعت]] کردند تا یزید را از [[قدرت]] ساقط کند<ref>طبری، ج۵، ص۴۸۰ و به نقل از آن در الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۶ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۶، ص ۸۵.</ref>. | ||
===[[قیام]] | ===[[قیام مدینه]]=== | ||
تنها دلیل [[آگاهی]] [[مردم مدینه]] از [[انحراف]] | تنها دلیل [[آگاهی]] [[مردم مدینه]] از [[انحراف یزید]]، دوری او از [[اسلام]]، [[ستم]] و [[سرکشی]] او [[انتقاد]] هیأت اعزامی از [[مدینه]] نبود آنان ستم یزید و عمالش بر مملکت اسلام، [[سختگیری]] شدید ایشان و زیر پا گذاشتن غیر قابل توجیه [[محرمات الهی]] توسط آنان را لمس کرده بودند، چگونه کسی می‌توانست [[قتل]] وحشتناک [[حسین بن علی]]{{ع}} [[ریحانه پیامبر]]، و [[سرور]] جوآنان [[بهشت]]، همچنین [[اسارت]] [[زن]] و [[فرزندان]] او را توجیه کند؟ یا شراب‌خواری علنی یزید با توجه به [[نص صریح]] [[خدا]] در [[قرآن]] بر [[حرمت]] آن چگونه قابل توجیه بود؟! | ||
علاوه اینکه [[بنی امیه]] [[کینه]] شدیدی نسبت به [[انصار]] داشتند و در آشکار نمودن آن نیز هیچگاه تردیدی به خود راه نمی‌دادند از این‌رو [[اهل]] مدینه هم در [[اخراج]] [[حاکم]] [[منصوب]] از جانب یزید تردیدی به خود راه نداده و بنی امیه را به محاصره در آوردند، [[مروان بن حکم]] [[دشمن]] خونی [[آل پیامبر]]{{صل}} چون عرصه را تنگ دید به [[امام زین العابدین]]{{ع}} [[پناهنده]] شد و از ایشان [[امان]] خواست [[امام سجاد]]{{ع}} نیز با [[چشم‌پوشی]] از همه دشمنی‌هایی که او در مواقع مختلف مانند قضیه [[دفن]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} یا در تنگنا قرار دادن [[امام حسین]]{{ع}} برای [[بیعت با یزید]] مرتکب شده بود درخواست [[مروان]] را [[اجابت]] فرموده و به او امان دادند. | علاوه اینکه [[بنی امیه]] [[کینه]] شدیدی نسبت به [[انصار]] داشتند و در آشکار نمودن آن نیز هیچگاه تردیدی به خود راه نمی‌دادند از این‌رو [[اهل]] مدینه هم در [[اخراج]] [[حاکم]] [[منصوب]] از جانب یزید تردیدی به خود راه نداده و بنی امیه را به محاصره در آوردند، [[مروان بن حکم]] [[دشمن]] خونی [[آل پیامبر]]{{صل}} چون عرصه را تنگ دید به [[امام زین العابدین]]{{ع}} [[پناهنده]] شد و از ایشان [[امان]] خواست [[امام سجاد]]{{ع}} نیز با [[چشم‌پوشی]] از همه دشمنی‌هایی که او در مواقع مختلف مانند قضیه [[دفن]] [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} یا در تنگنا قرار دادن [[امام حسین]]{{ع}} برای [[بیعت با یزید]] مرتکب شده بود درخواست [[مروان]] را [[اجابت]] فرموده و به او امان دادند. | ||