حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخهها
←زعامت و رهبری سیاسی
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
=== [[زعامت]] و [[رهبری سیاسی]] === | === [[زعامت]] و [[رهبری سیاسی]] === | ||
[[حدیث]] «[[مدینة العلم]]»، از جهات مختلف بر زعامت و رهبری سیاسی امیرالمؤمنین{{ع}} دلالت میکند: | [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]»، از جهات مختلف بر زعامت و رهبری سیاسی امیرالمؤمنین{{ع}} دلالت میکند: | ||
# یکی از [[شرایط امامت]]، [[عصمت]] است<ref>امامت در بینش اسلامی، فصل ۱۰ و ۱۱.</ref> و | # یکی از [[شرایط امامت]]، [[عصمت]] است<ref>امامت در بینش اسلامی، فصل ۱۰ و ۱۱.</ref> و حدیث مدینة العلم بر [[عصمت امیرالمؤمنین]]{{ع}} دلالت میکند. | ||
# یکی دیگر از شرایط امامت، [[افضلیت]] است<ref>امامت در بینش اسلامی، فصل ۹.</ref> و حدیث «مدینة العلم» بر [[افضلیت امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر دیگر صحابه دلالت میکند. | # یکی دیگر از شرایط امامت، [[افضلیت]] است<ref>امامت در بینش اسلامی، فصل ۹.</ref> و حدیث «مدینة العلم» بر [[افضلیت امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر دیگر صحابه دلالت میکند. | ||
# [[پیامبر اکرم]]{{صل}} علاوه بر اینکه [[مرجع علمی]] در زمینه معارف و احکام الهی و نیز [[اسوه]] [[اخلاقی]] و [[معنوی]] [[امت اسلامی]] بودند، رهبری سیاسی آنان را نیز بر عهده داشتند. این مطلب مورد [[اجماع]] [[مسلمانان]] است. پیامبر اکرم{{صل}} در زمینه [[زعامت]] و [[رهبری سیاسی]] [[امت اسلامی]] ـ همانند [[رهبری]] [[علمی]] و عملی در زمینه [[معارف الهی]] ـ دارای [[علم کامل]] و جامع بودند. این علم کامل و جامع به مقتضای [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]» به علی{{ع}} اعطا شده است. [[دانایی]] در [[امور سیاسی]] و [[مدیریتی]]، در مورد کسی که از [[توانمندی]] جسمی و [[روحی]] لازم در این باره مانند [[عدالت]]، [[شجاعت]] و... برخوردار است، ملازمه با [[توانایی]] است. در اینکه علی{{ع}} صفات جسمانی و روحی لازم برای رهبری سیاسی و مدیریت اجتماعی را دارا بود، تردیدی وجود ندارد؛ بنابراین، او یگانه فردی بود که پس از [[رسول اکرم]]{{صل}} صلاحیت رهبری سیاسی و مدیریت اجتماعی امت اسلامی را دارا بود و بر [[مسلمانان]] [[واجب]] بود که در این زمینه با او [[بیعت]] کرده و [[مطیع]] [[اوامر و نواهی]] او باشند. چنانکه بر اساس گزارشهای [[تاریخی]]، آن حضرت با همین منطق با کسانی که [[مقام خلافت]] و [[امامت]] را [[غصب]] کرده یا مدعی آن بودند، [[احتجاج]] کرده است<ref>الامامة والسیاسة، ج۲، ص۱۹؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابیالحدید، ج۱، ص۱۵۳ و ج۶، ص۱۶۶؛ المناقب، خوارزمی، ص۳۱۴، ح۳۱۴.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۳۰.</ref> | # [[پیامبر اکرم]]{{صل}} علاوه بر اینکه [[مرجع علمی]] در زمینه معارف و احکام الهی و نیز [[اسوه]] [[اخلاقی]] و [[معنوی]] [[امت اسلامی]] بودند، رهبری سیاسی آنان را نیز بر عهده داشتند. این مطلب مورد [[اجماع]] [[مسلمانان]] است. پیامبر اکرم{{صل}} در زمینه [[زعامت]] و [[رهبری سیاسی]] [[امت اسلامی]] ـ همانند [[رهبری]] [[علمی]] و عملی در زمینه [[معارف الهی]] ـ دارای [[علم کامل]] و جامع بودند. این علم کامل و جامع به مقتضای [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]» به علی{{ع}} اعطا شده است. [[دانایی]] در [[امور سیاسی]] و [[مدیریتی]]، در مورد کسی که از [[توانمندی]] جسمی و [[روحی]] لازم در این باره مانند [[عدالت]]، [[شجاعت]] و... برخوردار است، ملازمه با [[توانایی]] است. در اینکه علی{{ع}} صفات جسمانی و روحی لازم برای رهبری سیاسی و مدیریت اجتماعی را دارا بود، تردیدی وجود ندارد؛ بنابراین، او یگانه فردی بود که پس از [[رسول اکرم]]{{صل}} صلاحیت رهبری سیاسی و مدیریت اجتماعی امت اسلامی را دارا بود و بر [[مسلمانان]] [[واجب]] بود که در این زمینه با او [[بیعت]] کرده و [[مطیع]] [[اوامر و نواهی]] او باشند. چنانکه بر اساس گزارشهای [[تاریخی]]، آن حضرت با همین منطق با کسانی که [[مقام خلافت]] و [[امامت]] را [[غصب]] کرده یا مدعی آن بودند، [[احتجاج]] کرده است<ref>الامامة والسیاسة، ج۲، ص۱۹؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابیالحدید، ج۱، ص۱۵۳ و ج۶، ص۱۶۶؛ المناقب، خوارزمی، ص۳۱۴، ح۳۱۴.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۳۰.</ref> |