←عصمت امیرالمؤمنین{{ع}}
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
بنابراین، در دلالت حدیث مدینة العلم بر [[افضلیت علی]]{{ع}} بر عموم صحابه و دیگر افراد امت اسلامی، بلکه بر عموم انسانها ـ اعم از پیامبران، اوصیاء و اولیاء الهی ـ پس از رسول اکرم{{صل}} جای کمترین تردیدی وجود ندارد<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۸.</ref>. | بنابراین، در دلالت حدیث مدینة العلم بر [[افضلیت علی]]{{ع}} بر عموم صحابه و دیگر افراد امت اسلامی، بلکه بر عموم انسانها ـ اعم از پیامبران، اوصیاء و اولیاء الهی ـ پس از رسول اکرم{{صل}} جای کمترین تردیدی وجود ندارد<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۸.</ref>. | ||
=== | === دلالت بر عصمت === | ||
{{اصلی|عصمت امام علی}} | |||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} جامع همه علومی بوده است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در [[هدایت]] [[انسان]] مؤثر است؛ زیرا هدف اصلی رسالت آن حضرت، هدایت [[بشر]] به طریق جامع و کامل [[سعادت]] بوده است. [[قرآن کریم]] منبع و مصدر اصلی [[علوم]] [[وحیانی]] است<ref>سوره نحل، آیه ۸۹.</ref> و [[سنت نبوی]] به عنوان مبیّن کتاب [[الهی]]<ref>سوره نحل، آیه ۴۴.</ref>، دومین مصدر و منبع معارف و [[احکام اسلامی]] به شمار میرود، قرآن کریم و سنت نبوی از هرگونه [[خطا]] و اشتباهی مصون است<ref>سوره فصلت، آیه ۴۲.</ref>. [[فلسفه]] صیانت کامل [[خداوند]] از [[وحی نبوی]] ([[کتاب و سنت]]) این است که تعالیم وحیانی بدون هرگونه [[خطا]] یا اشتباهی به [[مردم]] [[ابلاغ]] شود<ref>سوره جن، آیه ۲۶-۲۸.</ref>. لازمه این [[هدف]] و [[تدبیر]] [[حکیمانه]] [[الهی]] آن است که باب [[مدینه]] [[علم پیامبر]]{{صل}} ـ [[حضرت علی]]{{ع}} ـ نیز از هرگونه خطا و اشتباهی مصون و [[معصوم]] باشد؛ بنابراین، [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]» به روشنی بر [[عصمت علی]]{{ع}} دلالت میکند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۹.</ref>. | [[پیامبر اکرم]]{{صل}} جامع همه علومی بوده است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در [[هدایت]] [[انسان]] مؤثر است؛ زیرا هدف اصلی رسالت آن حضرت، هدایت [[بشر]] به طریق جامع و کامل [[سعادت]] بوده است. [[قرآن کریم]] منبع و مصدر اصلی [[علوم]] [[وحیانی]] است<ref>سوره نحل، آیه ۸۹.</ref> و [[سنت نبوی]] به عنوان مبیّن کتاب [[الهی]]<ref>سوره نحل، آیه ۴۴.</ref>، دومین مصدر و منبع معارف و [[احکام اسلامی]] به شمار میرود، قرآن کریم و سنت نبوی از هرگونه [[خطا]] و اشتباهی مصون است<ref>سوره فصلت، آیه ۴۲.</ref>. [[فلسفه]] صیانت کامل [[خداوند]] از [[وحی نبوی]] ([[کتاب و سنت]]) این است که تعالیم وحیانی بدون هرگونه [[خطا]] یا اشتباهی به [[مردم]] [[ابلاغ]] شود<ref>سوره جن، آیه ۲۶-۲۸.</ref>. لازمه این [[هدف]] و [[تدبیر]] [[حکیمانه]] [[الهی]] آن است که باب [[مدینه]] [[علم پیامبر]]{{صل}} ـ [[حضرت علی]]{{ع}} ـ نیز از هرگونه خطا و اشتباهی مصون و [[معصوم]] باشد؛ بنابراین، [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]» به روشنی بر [[عصمت علی]]{{ع}} دلالت میکند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۹.</ref>. | ||