حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر اکرم]]{{صل}} جامع همه علومی بوده است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در [[هدایت]] [[انسان]] مؤثر است؛ زیرا هدف اصلی رسالت آن حضرت، هدایت [[بشر]] به طریق جامع و کامل [[سعادت]] بوده است. [[قرآن کریم]] منبع و مصدر اصلی [[علوم]] [[وحیانی]] است<ref>سوره نحل، آیه ۸۹.</ref> و [[سنت نبوی]] به عنوان مبیّن کتاب [[الهی]]<ref>سوره نحل، آیه ۴۴.</ref>، دومین مصدر و منبع معارف و [[احکام اسلامی]] به شمار می‌رود، قرآن کریم و سنت نبوی از هرگونه [[خطا]] و اشتباهی مصون است<ref>سوره فصلت، آیه ۴۲.</ref>. [[فلسفه]] صیانت کامل [[خداوند]] از [[وحی نبوی]] ([[کتاب و سنت]]) این است که تعالیم وحیانی بدون هرگونه [[خطا]] یا اشتباهی به [[مردم]] [[ابلاغ]] شود<ref>سوره جن، آیه ۲۶-۲۸.</ref>. لازمه این [[هدف]] و [[تدبیر]] [[حکیمانه]] [[الهی]] آن است که باب [[مدینه]] [[علم پیامبر]]{{صل}} ـ [[حضرت علی]]{{ع}} ـ نیز از هرگونه خطا و اشتباهی مصون و [[معصوم]] باشد؛ بنابراین، [[حدیث]] «[[مدینة العلم]]» به روشنی بر [[عصمت علی]]{{ع}} دلالت می‌کند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۹.</ref>.

فراگیری معارف و احکام دینی از [[رسول اکرم]]{{صل}} از ویژگی‌های حضرت علی{{ع}} نبوده و دیگر [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} نیز متناسب با آمادگی و [[توانمندی]] ذهنی و شرایط [[زندگی]] خود از تعالیم [[نبوی]] بهره‌مند شده‌اند. چنان‌که نقل تعالیم نبوی به دیگران نیز از مختصات آن حضرت به شمار نمی‌رود. ویژگی ایشان در این خصوص، [[آموختن]] کامل تعالیم نبوی و نقل [[معصومانه]] برای دیگران بوده است. براین اساس، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در میان [[صحابه]] از ویژگی [[مرجعیت علمی]] به صورت کامل و جامع و [[میزان]] داوری در اختلافات [[روایی]] یا [[فکری]] در زمینه معارف و [[احکام الهی]] برخوردار بوده است. از این‌رو دیگر صحابه برای آن‌که از تعالیم وحیانی و نبوی به صورت کامل [[آگاه]] شوند، می‌بایست به [[امیر المؤمنین]]{{ع}} رجوع کنند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[حدیث مدینة العلم (مقاله)|مقاله «حدیث مدینة العلم»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۳ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی، ج۳]]، ص ۵۲۹.</ref>.