منظور از مهدویت نوعی و شخصی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
منظور از مهدویت نوعی و شخصی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۰
، ۱۴ مارس ۲۰۱۹←پرسش‌های وابسته
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
::::::«گاهی در تعبیرات از [[مهدویت]] شخصی و نوعی استفاده می‌شود، مثلاً گفته می‌شود: [[اهل سنت]] [[مهدویت]] نوعی را قبول دارند و [[شیعه]] امامی [[مهدویت]] شخصی را، مقصود از این دو چیست؟ [[شیعه]] قائل به [[مهدویت]] شخصی است؛ یعنی معتقد است به اینکه [[امام مهدی|مهدی موعود]] {{ع}} شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد، و او کسی جز فرزند [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} نیست. ولی [[اهل سنت]] معتقد به [[مهدویت]] نوعی است؛ یعنی معتقد است که در [[آخر الزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} به نام مهدی متولد شده، و ظهور خواهد کرد. و اوست کسی که زمین را پر از عدل و داد خواهد نمود همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد، گرچه وجود خارجی ندارد. | ::::::«گاهی در تعبیرات از [[مهدویت]] شخصی و نوعی استفاده می‌شود، مثلاً گفته می‌شود: [[اهل سنت]] [[مهدویت]] نوعی را قبول دارند و [[شیعه]] امامی [[مهدویت]] شخصی را، مقصود از این دو چیست؟ [[شیعه]] قائل به [[مهدویت]] شخصی است؛ یعنی معتقد است به اینکه [[امام مهدی|مهدی موعود]] {{ع}} شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد، و او کسی جز فرزند [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} نیست. ولی [[اهل سنت]] معتقد به [[مهدویت]] نوعی است؛ یعنی معتقد است که در [[آخر الزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} به نام مهدی متولد شده، و ظهور خواهد کرد. و اوست کسی که زمین را پر از عدل و داد خواهد نمود همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد، گرچه وجود خارجی ندارد. | ||
::::::تعبیر مهدی نوعی و شخصی کاربرد دیگری نیز دارد که نزد عرفا متداول است. برخی از عرفای [[اهل سنت]] همچون مولوی معتقدند به اینکه در هر زمانی باید یک مهدی موجود باشد خواه از نسل [[امام علی|علی]] و خواه از نسل [[عمر]]. مقصود آنان از مهدی، همان قطب عالم امکان است، ولی [[شیعه]] قائل است که در هر زمان باید [[امام]] [[معصوم]] موجود باشد، زیرا بدون آن زمین مضطرب خواهد شد»<ref>[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۸۰.</ref>. | ::::::تعبیر مهدی نوعی و شخصی کاربرد دیگری نیز دارد که نزد عرفا متداول است. برخی از عرفای [[اهل سنت]] همچون مولوی معتقدند به اینکه در هر زمانی باید یک مهدی موجود باشد خواه از نسل [[امام علی|علی]] و خواه از نسل [[عمر]]. مقصود آنان از مهدی، همان قطب عالم امکان است، ولی [[شیعه]] قائل است که در هر زمان باید [[امام]] [[معصوم]] موجود باشد، زیرا بدون آن زمین مضطرب خواهد شد»<ref>[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۸۰.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | |||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛}} | |||
[[پرونده:783993038.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[قنبر علی صمدی]]]] | |||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
:::::*«اگر چه اعتقاد به [[مهدویت]]، یک اندیشه عام اسلامی و فرامذهبی است، اما باید توجه داشت که در حوزه درون دینی و میان تقریر‌های گوناگون پیروان نحله‌ها و مذاهب اسلامی، تنها شیعه، تفسیر جامعی از ایده [[مهدویت]] ارائه کرده است. در حالی که اکثریت [[اهل سنت]] به "مهدی نوعی" غیرموجود که بعداً متولد خواهد شد معتقد می‌باشند، [[شیعه]] به "مهدویت شخصی" یعنی امامی حی و حاضر با خصوصیات مشخص شناسنامه‌ای اعتقاد دارند و این، یکی از ویژگی‌های مهم دیدگاه [[شیعه]] [[امامیه]ه نسبت به سایر فرق اسلامی است که سبب بالندگی آن شده است. از نظر [[شیعه]]، [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} که آیات [[قرآن]] و احادیث متواتر، [[ظهور]] او را بشارت داده است، فردی شناخته شده و معین است و هم اکنون نیز در میان ما حضور بالفعل اما غائبانه دارد. نام مبارکش، هم نام جدش [[پیامبر خاتم|رسول الله]]{{صل}} است و پدرش [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} مادربزرگوارش حضرت "نرگس {{س}}" و در پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری در شهر [[سامراء]] متولد شده است<ref>خصوصیات فردی و نسبی حضرت مهدی {{ع}} در منابع معتبر روایی شیعی، نظیر الکافی، الغیبة، نعمانی و طوسی، کمال الدین و... ذکر شده است.</ref>. از دوران کودکی تا سال ۳۲۹ هجری قمری بنا به مصالحی دوره [[غیبت صغری]] را سپری نموده و از آن زمان تاکنون در دوره [[غیبت کبری]] به سر می‌برد و از آن روز تاکنون، عموم انسان‌ها، خصوصاً جهان تشیع در انتظار به پایان رسیدن این ارتباط نامحسوس و صدور فرمان [[ظهور]] آن حضرت از سوی خداوند بسر می‌برند تا او بیاید و جهان پر از ظلم و جور را اصلاح و قسط و عدل را حاکم سازد. این دیدگاه شیعی، بر قطعی بودن ولادت [[امام مهدی]] {{ع}} برپایه مدارک تاریخی و دلایل قطعی استوار است. وجود دلایل و مدارک متقن تاریخی و روایی که بر مشخصات نسبی و شخصی [[امام مهدی]] {{ع}} و تاریخ و محل ولادت ایشان تصریح دارند و در منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] وارد شده‌اند، موجب شده است که بسیاری از چهره‌های علمی [[اهل سنت]] نیز با شیعیان هم عقیده شوند و نسبت به این موضوع اذعان و اعتراف نمایند و بلکه کتاب‌های ارزشمند و مستقلی را نیز در این مورد به نگارش در آورند<ref>ر.ک: خورشید مغرب، ص ۱۸.</ref>. نگاه واقع گرایانه اندیشه شیعی به موضوع [[مهدویت]] و تفاوت آن با قرائت خنثی و غیر کاربردی نوع علمای [[اهل سنت]] که عنوان "[[مهدی]]" را صرفاً یک نام برای فردی از دودمان [[پیامبر]]{{صل}} می‌دانند که در آینده نامعلوم، از پدر و مادری ناشناخته و در زمان و مکانی نامشخص متولد خواهد شد سبب پویایی تفکر شیعی و ژرف نگری آن در تفسیر آموزه‌های کلیدی قرآن نظیر مسأله [[مهدویت]] شده است. ظرفیت‌های ذاتی تفکر شیعی و پیوند آن با [[مهدویت]] اسلامی سبب شده است که خاستگاه اصلی فرجام‌شناسی اسلامی، تنها در اندیشه شیعی تبلور یابد»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص: ۴۲ - ۴۴.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | |||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||