امر ناگهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام باقر]] {{ع}} نیز در تفسیر آیه شریفه {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لا يَشْعُرُونَ}}﴾}}<ref>سوره زخرف، ۶۶. </ref> مى‌فرماید: مراد از ساعت، ساعت قیام قائم {{ع}} است که ناگهان بر ایشان مى‌آید<ref>بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۴. </ref>‌. [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} نیز در نامه خود به [[شیخ مفید]] مى‌نویسد: {{عربی|اندازه=155%|"... فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ"}}<ref>احتجاج طبرسى، ج ۲، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵. </ref>؛ فرمان ما به‌طور ناگهانى فرامى‌رسد. دو واژه "بغتة" و "فجاة" هر دو، به یک معناست که عبارت از ناگهانى رسیدن امر است و ظاهر سخن این است که منظور از "امر" در نامه مبارک، همان ظهور [[حضرت ولى عصر]] {{ع}} است. و اما نشانه‌هاى قطعى‌اى که پیش از ظهور رخ مى‌دهد، روز ظهور را مشخص نمى‌سازد و ظهور آن حضرت براى مردم، به‌ویژه براى کسانى که به خاطر بها ندادن به مسأله یا ضعف عقیده به [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}}، پیرامون وجود گرانمایه او و ظهورش نمى‌اندیشند، ناگهانى‌تر و غافلگیرکننده‌تر خواهد بود<ref>امام مهدى {{ع}} از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینى، ص ۳۷۸</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۲.</ref>.