آیه اکمال دین: تفاوت میان نسخه‌ها

*قبل از آیه اکمال، آیه ابلاغ نازل شده بود که فرمان گماشتن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} به جانشینی خدا بود: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}﴾}}<ref> ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند؛ سوره مائده، آیه: ۶۷.</ref>. برخی از مفسران سنی از قبیل [[طبری]]، [[سیوطی]]، [[طنطاوی]] و [[آلوسی]] با [[شیعه]] هم نظرند که آیه مذکور در شأن [[امام علی]]{{ع}} نازل شده است <ref>جامع البیان، ج۶، ص ۱۹۸؛ الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۸؛ المنار، ج۶، ص ۴۶۳؛ روح المعانی، ج۶، ص۱۶۸.</ref>. بر اساس گزارش [[شیخ صدوق]] در کتاب امالی، [[پیامبر]]{{صل}} درباره این آیه به [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود:" اگر آنچه به من امر شد از [[ولایت]] تو، که به مردم ابلاغ کنم را انجام نمی‌دادم، موجب حبط عملم می‌شود<ref>{{عربی|اندازه=120%|" لَوْ لَمْ‏ أُبَلِّغْ‏ مَا أُمِرْتُ‏ بِهِ‏ مِنْ‏ وَلَايَتِكَ‏ لَحَبِطَ عَمَلِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ نور الثقلین، ج۱، ص۶۵۴.</ref>. [[واحدی]] از مفسرین [[اهل سنت]] در "اسباب النزول" با سند خود از [[ابی سعید خدری]] از اصحاب [[رسول الله]]{{صل}} می‌گوید: این آیه در روز غدیر در مورد [[امام علی| علی بن ابی طالب]]{{ع}} نازل شد <ref>اساب النزول، ص۱۰۶.</ref>. [[ابن ابی حاتم رازی]] از مفسرین [[اهل سنت]] در کتاب "تفسیر القرآن العظیم" و [[سیوطی]] در تفسیر "الدر المنثور" نیز این روایت را ذکر کرده‌اند <ref>تفسیر القرآن العظیم، ج۴، ص۱۱۷۲؛ الدر المنثور، ج۲، ص۲۹۸.</ref>. در "شواهد التنزیل" این دو روایت نیز ذکر شده است: به اسناد خود از [[حذیفة بن یمان]] نقل می‌کند: این آیه در مورد [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} است. وقتی آیه نازل شد، [[پیامبر]]{{صل}} دنبال او فرستاد. سپس دستش را بلند کرده و فرمود: {{عربی|اندازه=150%|" مَنْ‏ كُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَعَلِيٌ‏ مَوْلَاهُ‏ اللَّهُمَ‏ وَالِ‏ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}. [[عبدالله بن أبی أوفی]] گوید: در روز غدیر خم از [[رسول الله]]{{صل}} شنیدم که این آیه را قرائت می‌کند و دست [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} را بلند نمود و فرمود: "آگاه باشید که هرکس که من مولای او هستم، علی مولای اوست... خداوندا، تو شاهد باش" <ref>شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۵۲ و ج۲، ص۳۹۱.</ref><ref>[[مهوش السادات علوی|علوی، مهوش السادات]]؛ [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۷۱ - ۷۲.</ref>.