وراثت از پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها
←امام وارث علم انبیاء
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==امام [[وارث]] [[علم]] انبیاء== | ==امام [[وارث]] [[علم]] انبیاء== | ||
* | * از منابع [[علم امامان]]{{ع}} [[وصایت]] و [[وراثت]] [[انبیاء]] و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است،<ref>ر.ک. عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل چهارم، صفحه؟؟؟؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۴؛ عرفانی، محمدنظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۸۱؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸؛ تورانی، اعلا و خطیبی، زهرا، علم امام در آینۀ حکمت متعالیه، ص ۵۹</ref> [[امام]] از نظر [[کمالات وجودی]]، [[تالی]] تلو [[نبی]] بوده، و [[امامت]]، با [[نبوت]] اتصال و ارتباط [[بلافصل]] دارد لذا [[امام]]، [[وارث]] انبیاست<ref>ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص ۲۰ ـ ۲۲</ref> در [[اصل]] تمام [[علوم]] [[انبیای گذشته]] به [[پیامبر اسلام]] به [[ارث]] رسیده و ایشان هم، همۀ [[معارف]] و [[علوم]] خود را به اولین [[وصی]] خود، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[تعلیم]] داده و [[امام علی]]{{ع}} نیز به فرزندانش تا [[امام زمان]]{{ع}} منتقل کردند.<ref>ر.ک. مطهری، مرتضی، امامت و رهبری، ص ۲۹؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۱ و ۳۹۲؛ یوسفیان، حسن، علم غیب امام، ص ۳۴۸؛ مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت، ویژگی ها، ابعاد و مبادی آن، ص ۱۵۰</ref> | ||
*مطابق [[آیات]] و [[روایات]] [[علم غیب]] یکی از این [[علوم]] است، زیرا طبق آیۀ: «عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ غَیْبِهِ أَحَدًا *إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ مِن رَّسُولٍ»<ref>سورۀ جن، آیۀ ۲۶ و ۲۷</ref> [[خداوند]] [[علم غیب]] را به [[پیامبر]] و هر کسی که از او راضی باشد [[تعلیم]] داده است، در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۸۱، باب ۱۴</ref> «[[رسول الله]]{{صل}} که مرضیّ نزد [[خدا]] است [[غیب]] می‌داند، ما هم ورثۀ همان رسولی هستیم که [[خدا]] او را به هر مقدار از [[غیب]] خود خواسته [[آگاه]] کرده، پس ما هم می‌دانیم آنچه شده و آنچه تا [[روز قیامت]] خواهد شد».<ref>ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الامام و منابع ذلک العلم، ص ۲۵۸؛ خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۱۵۲</ref> [[علم غیب]] اختصاص به [[خداوند]] دارد و اگر برای [[پیامبر]] اثبات شده به واسطۀ [[تعلیم]] [[خداوند]] است از [[راه وحی]] و برای [[امامان]]{{ع}} نیز از راه [[وراثت از پیامبر]] ثابت می‌‌شود.<ref>ر.ک طباطبایی، سیدمحمد حسین، اسلام و انسان معاصر، ص ۱۹۸ و ۲۰۸ ـ ۲۱۱؛ خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۱۵۲</ref> | *مطابق [[آیات]] و [[روایات]] [[علم غیب]] یکی از این [[علوم]] است، زیرا طبق آیۀ: «عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ غَیْبِهِ أَحَدًا *إِلَّا مَنِ ارْتَضیَ مِن رَّسُولٍ»<ref>سورۀ جن، آیۀ ۲۶ و ۲۷</ref> [[خداوند]] [[علم غیب]] را به [[پیامبر]] و هر کسی که از او راضی باشد [[تعلیم]] داده است، در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} آمده است:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۲۸۱، باب ۱۴</ref> «[[رسول الله]]{{صل}} که مرضیّ نزد [[خدا]] است [[غیب]] می‌داند، ما هم ورثۀ همان رسولی هستیم که [[خدا]] او را به هر مقدار از [[غیب]] خود خواسته [[آگاه]] کرده، پس ما هم می‌دانیم آنچه شده و آنچه تا [[روز قیامت]] خواهد شد».<ref>ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الامام و منابع ذلک العلم، ص ۲۵۸؛ خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۱۵۲</ref> [[علم غیب]] اختصاص به [[خداوند]] دارد و اگر برای [[پیامبر]] اثبات شده به واسطۀ [[تعلیم]] [[خداوند]] است از [[راه وحی]] و برای [[امامان]]{{ع}} نیز از راه [[وراثت از پیامبر]] ثابت می‌‌شود.<ref>ر.ک طباطبایی، سیدمحمد حسین، اسلام و انسان معاصر، ص ۱۹۸ و ۲۰۸ ـ ۲۱۱؛ خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۱۵۲</ref> | ||
==دلیل به [[ارث]] رسیدن [[علم]] غیب== | ==دلیل به [[ارث]] رسیدن [[علم]] غیب== | ||
*یکی از [[دلایل]] به [[ارث]] رسیدن [[علوم]] و از جمله [[علم غیب]] آن است که [[علم]] از طرف [[خداوند]] است و اگر به [[ارث]] نرسد [[مردم]] [[جاهل]] مانده، [[نظام]] خلق فاسد می‌گردد و [[خداوند]] نیز حجّتی بر [[مردم]] نخواهد داشت بلکه بر عکس خواهد بود، بنابراین چون [[خداوند]] [[حکیم]] است، [[حکمت]] او مقتضی توارث [[علم]] و دوام [[عالم]] است تا [[حجت]] بر [[مردم]] تمام گردد.<ref>ر.ک. شیخ زاده، قاسم علی، رابطۀ علم غیب امام حسین و حادثۀ عاشورا، ص ۷۱ ـ ۷۳</ref> [[علم]] [[ائمه اطهار]]، علومی الهی است که نسل به نسل از [[رسول خدا]]{{صل}} به [[ارث]] برده‌اند و [[علوم]] ایشان [[اجتهاد]] و [[استنباط]] مصطلح نیست،<ref>ر.ک. نصیری، محمد حسین، گسترۀ علم امام از دیدگاه آیات و روایات، صفحه؟؟؟</ref> لذا می‌توان [[کلام]] یکی از آنها را به دیگری نسبت داد.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی{{ع}}، صفحه؟؟؟</ref> اصولاً از آنجایی که [[امامت]] در راستای [[خاتمیت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} قرار گرفته، [[وراثت]] معنای خاصی دارد که به معنای شرح آموزه‌های [[پیامبر]] در راستای نیاز [[مردم]] است.<ref>ر.ک. حجامی، حسین، علم امام وحی و خاتمیت، پایگاه اطلاع رسانی مؤسسۀ آینده روشن </ref> | *یکی از [[دلایل]] به [[ارث]] رسیدن [[علوم]] و از جمله [[علم غیب]] آن است که [[علم]] از طرف [[خداوند]] است و اگر به [[ارث]] نرسد [[مردم]] [[جاهل]] مانده، [[نظام]] خلق فاسد می‌گردد و [[خداوند]] نیز حجّتی بر [[مردم]] نخواهد داشت بلکه بر عکس خواهد بود، بنابراین چون [[خداوند]] [[حکیم]] است، [[حکمت]] او مقتضی توارث [[علم]] و دوام [[عالم]] است تا [[حجت]] بر [[مردم]] تمام گردد.<ref>ر.ک. شیخ زاده، قاسم علی، رابطۀ علم غیب امام حسین و حادثۀ عاشورا، ص ۷۱ ـ ۷۳</ref> [[علم]] [[ائمه اطهار]]، علومی الهی است که نسل به نسل از [[رسول خدا]]{{صل}} به [[ارث]] برده‌اند و [[علوم]] ایشان [[اجتهاد]] و [[استنباط]] مصطلح نیست،<ref>ر.ک. نصیری، محمد حسین، گسترۀ علم امام از دیدگاه آیات و روایات، صفحه؟؟؟</ref> لذا می‌توان [[کلام]] یکی از آنها را به دیگری نسبت داد.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی{{ع}}، صفحه؟؟؟</ref> اصولاً از آنجایی که [[امامت]] در راستای [[خاتمیت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} قرار گرفته، [[وراثت]] معنای خاصی دارد که به معنای شرح آموزه‌های [[پیامبر]] در راستای نیاز [[مردم]] است.<ref>ر.ک. حجامی، حسین، علم امام وحی و خاتمیت، پایگاه اطلاع رسانی مؤسسۀ آینده روشن </ref> | ||