دعای ندبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '<ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
*برخی معترضان به دعای ندبه می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، دعای ندبه را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، انسان نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به دنیا می‌آید، گریه و زاری کند و در فراقش اشک بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد جهان خلقت باشد و همه پیامبران الهی، نوید او را به پیروان خود داده باشند و به امّت خود از غیبت طولانی و انتظار او گفت‌وگو کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۰.</ref>. | *برخی معترضان به دعای ندبه می‌گویند: هنگامی که [[امام صادق]] {{ع}}، دعای ندبه را انشا فرموده، بیش از یک قرن به تولد [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} مانده بود، پس چگونه ممکن است، انسان نسبت به انسانی که بعد از یک قرن به دنیا می‌آید، گریه و زاری کند و در فراقش اشک بریزد؟! پاسخ این است که: این معنی درباره افراد معمولی متصوّر است، اما اگر فرد موردنظر گل سرسبد جهان خلقت باشد و همه پیامبران الهی، نوید او را به پیروان خود داده باشند و به امّت خود از غیبت طولانی و انتظار او گفت‌وگو کرده باشند، بسیار منطقی است که افراد دردآشنا در [[انتظار]] آمدنش ثانیه‌شماری کنند و از طول غیبتش گریه‌ها سر دهند<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۰.</ref>. | ||
*گروهی از اصحاب به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند مادر داغ‌دیده، سیل اشک، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی مؤمنان در دوران غیبت اشک می‌ریزند<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>. | *گروهی از اصحاب به محضر [[امام صادق]] {{ع}} شرفیاب شده و حضرتش را دیدند که روی خاک‌ها نشسته، همانند مادر داغ‌دیده، سیل اشک، روان کرده و ناله‌های جانسوز سر می‌دهد. هنگامی که از علت آن جویا شده بودند فرمودند که برای طولانی شدن [[غیبت]] [[حضرت قائم]] {{ع}} و پریشانی مؤمنان در دوران غیبت اشک می‌ریزند<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۳.</ref>. | ||
*بسیاری از [[امامان]]{{عم}} در قنوت نماز خود، از غیبت ولی، به پیشگاه خداوند شکایت می‌کردند و می‌فرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و منتظران مولا، دعای ندبه را هرصبح جمعه زمزمه می‌کنند. متن کامل این دعای ارزشمند در مفاتیح الجنان آمده است. علاوه بر دعای ندبه، یکی از زیارتنامه‌های سرداب مقدّس نیز "ندبه" نامیده می‌شود و آن زیارت، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | *بسیاری از [[امامان]]{{عم}} در قنوت نماز خود، از غیبت ولی، به پیشگاه خداوند شکایت می‌کردند و می‌فرمودند: {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا..."}} از جمله آنان، [[امام علی]]، [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]] و [[امام باقر]] {{عم}} است<ref>با دعای ندبه در پگاه جمعه، علی اکبر مهدی‌پور، ص ۳۴.</ref>. عاشقان و منتظران مولا، دعای ندبه را هرصبح جمعه زمزمه می‌کنند. متن کامل این دعای ارزشمند در مفاتیح الجنان آمده است. علاوه بر دعای ندبه، یکی از زیارتنامه‌های سرداب مقدّس نیز "ندبه" نامیده می‌شود و آن زیارت، مشهور به "[[زیارت آل یاسین]]" است<ref>همان، ص ۱۶۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۳۰.</ref>. | ||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||