آیه انذار چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیه انذار چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۷
، ۲ ژوئن ۲۰۱۹بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '﴾' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده: | [[پرونده:13681144.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی رضا امامی میبدی]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا امامی میبدی]]'''، در کتاب ''«[[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«یکی از آیاتی که به روشنی بر [[ضرورت]] وجود [[هدایتگر]] و [[امام]] در تمام زمانها دلالت میکند، [[آیه]] ۷ سوره مبارکه رعد است، که میفرماید: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }}؛ و کسانی که [[کفر]] ورزیدند میگویند چرا بر او نشانهای از جانب پروردگارش نازل نمیشود بدرستی که تو فقط [[بیم]] دهندهای و برای هر گروهی [[هدایت کننده]] و [[رهبری]] هست. [[خداوند]] در این [[آیه]] به صراحت میفرماید: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }}؛ و این تعبیر بدون [[نیازمندی]] به توضیح و [[تبیین]]، میرساند که در میان تمام [[انسانها]] و اقوام [[بشر]]، افرادی که [[وظیفه]] [[هدایت]] نمودن [[بشر]] را بر عهده داشتهاند، وجود داشتهاند. | ::::::«یکی از آیاتی که به روشنی بر [[ضرورت]] وجود [[هدایتگر]] و [[امام]] در تمام زمانها دلالت میکند، [[آیه]] ۷ سوره مبارکه رعد است، که میفرماید: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }}؛ و کسانی که [[کفر]] ورزیدند میگویند چرا بر او نشانهای از جانب پروردگارش نازل نمیشود بدرستی که تو فقط [[بیم]] دهندهای و برای هر گروهی [[هدایت کننده]] و [[رهبری]] هست. [[خداوند]] در این [[آیه]] به صراحت میفرماید: {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }}؛ و این تعبیر بدون [[نیازمندی]] به توضیح و [[تبیین]]، میرساند که در میان تمام [[انسانها]] و اقوام [[بشر]]، افرادی که [[وظیفه]] [[هدایت]] نمودن [[بشر]] را بر عهده داشتهاند، وجود داشتهاند. | ||
خط ۳۳: | خط ۲۵: | ||
::::::[[ابو بصیر]] [[روایت]] میکند که گفت: به [[امام صادق]] {{ع}} عرض کردم معنای [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }} چیست؟ فرمود: [[رسول خدا]] {{صل}} در [[تفسیر]] آن فرموده: من منذرم، و [[علی]] [[هادی]] است. حال به نظر تو ای ابا [[محمد]]! آیا در امروز [[هادی]] و [[هدایتگری]] وجود دارد؟ عرض کردم: فدایت شوم، همواره از شما هادیانی یکی پس از دیگری وجود داشته تا نوبت به شخص شما رسیده. فرمود [[خدا]] رحمتت کند ای ابا [[محمد]]، اگر این چنین بود که وقتی آیهای که در [[حق]] کسی (امامی) نازل شده با مردن آن شخص، آن [[آیه]] نیز میمرد، [[قرآن]] میمرد؛ ولی [[قرآن کریم]] در بازماندگان جاری است چنانچه در گذشتگان جاری بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۱۹۲، ح ۳.</ref>. | ::::::[[ابو بصیر]] [[روایت]] میکند که گفت: به [[امام صادق]] {{ع}} عرض کردم معنای [[آیه]] {{عربی|اندازه=100%| {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }} چیست؟ فرمود: [[رسول خدا]] {{صل}} در [[تفسیر]] آن فرموده: من منذرم، و [[علی]] [[هادی]] است. حال به نظر تو ای ابا [[محمد]]! آیا در امروز [[هادی]] و [[هدایتگری]] وجود دارد؟ عرض کردم: فدایت شوم، همواره از شما هادیانی یکی پس از دیگری وجود داشته تا نوبت به شخص شما رسیده. فرمود [[خدا]] رحمتت کند ای ابا [[محمد]]، اگر این چنین بود که وقتی آیهای که در [[حق]] کسی (امامی) نازل شده با مردن آن شخص، آن [[آیه]] نیز میمرد، [[قرآن]] میمرد؛ ولی [[قرآن کریم]] در بازماندگان جاری است چنانچه در گذشتگان جاری بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۱۹۲، ح ۳.</ref>. | ||
::::::[[مرحوم علامه]] بعد از [[ذکر]] این [[روایات]] میگوید: یکی از مصادیق این [[آیه]] [[حضرت علی]] {{ع}} است که [[روایات]] فراوانی به آن تصریح شده ولی این به معنای انحصار در ایشان نیست و چنانچه از این [[احادیث]] روشن میشود، دیگر [[ائمه]] {{عم}} نیز مصادیق [[آیه شریفه]] میباشند<ref>المیزان، ج ۱۱، ص ۳۲۸.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۷۲-۷۵.</ref>. | ::::::[[مرحوم علامه]] بعد از [[ذکر]] این [[روایات]] میگوید: یکی از مصادیق این [[آیه]] [[حضرت علی]] {{ع}} است که [[روایات]] فراوانی به آن تصریح شده ولی این به معنای انحصار در ایشان نیست و چنانچه از این [[احادیث]] روشن میشود، دیگر [[ائمه]] {{عم}} نیز مصادیق [[آیه شریفه]] میباشند<ref>المیزان، ج ۱۱، ص ۳۲۸.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۷۲-۷۵.</ref>. | ||
==پاسخهای دیگر== | |||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛}} | |||
[[پرونده:15207.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[علی اصغر رضوانی]]]] | |||
::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«[[خداوند متعال]] خطاب به پیامبرش کرده، میفرماید: {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }}<ref>«همانا تو بیم دهندهای و برای هر قومی هدایتگری است» سوره رعد، آیه ۷</ref> از [[آیه]] فوق به طور وضوح استفاده میشود که برای هر قومی در هر عصر و زمان [[هدایت]] کنندهای است به [[حق]]ّ و [[حقیقت]]. و این مقتضای [[ربوبیت خداوند]] است. و نیز استفاده میشود که [[زمین]] هیچ گاه از [[هادی]] به [[حق]]ّ خالی نمیگردد، خواه [[نبی]] باشد یا غیر [[نبی]]، زیرا اطلاق [[آیه]] حصر مصداق [[هادی]] در [[انبیا]] را نفی میکند، همان گونه که [[زمخشری]] در ذیل [[آیه شریفه]] فوق به آن اشاره کرده است، در غیر این صورت لازم میآید در عصرهایی که از [[نبی]] خالی است [[حجت]] و [[هادی]] [[بشر]] وجود نداشته باشد. | |||
::::::[[طبری]] در [[تفسیر]] خود در ذیل [[آیه]] فوق از [[ابن عباس]] به [[سند صحیح]] [[نقل]] کرده: هنگامی که [[آیه]] {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }} نازل شد، [[پیامبر]] {{صل}} دست خود را بر سینه گذاشت و فرمود: من منذرم و برای هر قومی [[هادی]] است. آن گاه اشاره به شانه [[امام علی|علی]] {{ع}} نمود و فرمود: تنها به واسطه تو است که [[هدایت]] شوندگان، بعد از من [[هدایت]] میگردند.<ref>{{عربی|لمّا نزلت {{عربی| {{متن قرآن|نَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}} }} وضع یده علی صدره، فقال: أنا المنذر ولکل قوم هاد، وأومأ بیده إلی منکب علیّ، فقال: أنت الهادی یا علیّ، بک یهتدی المهتدون بعدی}}؛ جامع البیان، ج ۱۳، ص ۱۴۲</ref>. [[حاکم نیشابوری]] به [[سند صحیح]] از [[امام علی]] {{ع}} در ذیل [[آیه]] فوق [[نقل]] کرده که فرمود: {{عربی|رسول اللَّه المنذر و أنا الهادی}}<ref>«[[پیامبر خاتم|رسول خدا]] منذر و من هادیام.» مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۲۹</ref>. کلینی به [[سند صحیح]] از [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]] فوق [[نقل]] کرده که فرمود: {{عربی|رسول اللَّه المنذر ولکلّ زمان هادٍ یهدیهم إلی ما جآء به نبیّ اللَّه...؛}}<ref>«[[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} منذر و برای هر زمانی امام و هادی ای است که مردم را به آنچه پیامبر خدا{{صل}} آورده دعوت میکند...» کافی، ج ۱، ص ۱۹۱</ref>. | |||
::::::و نیز از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] کرده که در ذیل [[آیه]] فوق فرمود: {{عربی|رسول اللَّه المنذر وعلیّ الهادی، أما واللَّه ما ذهبت منّا وما زالت فینا إلی الساعه}}<ref>[[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} منذر و علی هادی است. آگاه باش! به خدا سوگند که آیه از ما بیرون نخواهد رفت و دائماً در بین ما است تا روز قیامت.» کافی، ج ۱، ص ۱۹۲</ref>»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۲۹۱.</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||