۳۳٬۷۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*شاید اطلاق کلمه "بیعت" به این معنا، از این جهت است که هریک از دو طرف، تعهّدی همچون دو معاملهگر در برابر دیگری میکنند؛ بیعتکننده حاضر میشود تا پای جان و مال و فرزند در راه اطاعت او بایستد و بیعتپذیر نیز حمایت و دفاع او را بر عهده میگیرد. | *شاید اطلاق کلمه "بیعت" به این معنا، از این جهت است که هریک از دو طرف، تعهّدی همچون دو معاملهگر در برابر دیگری میکنند؛ بیعتکننده حاضر میشود تا پای جان و مال و فرزند در راه اطاعت او بایستد و بیعتپذیر نیز حمایت و دفاع او را بر عهده میگیرد. | ||
*بیعت، سنّتی بود که پیش از اسلام، میان عرب رواج داشت؛ به همین دلیل در آغاز اسلام که طائفه اوس و خزرج موقع حج از مدینه به مکه آمدند و با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در عقبه بیعت کردند، برخورد آنها با مسأله بیعت، برخورد با یک امر آشنا بود. پس از آن نیز [[پیغمبر]]{{صل}} در فرصتهای گوناگون، با مسلمانان تجدید بیعت کرد. | *بیعت، سنّتی بود که پیش از اسلام، میان عرب رواج داشت؛ به همین دلیل در آغاز اسلام که طائفه اوس و خزرج موقع حج از مدینه به مکه آمدند و با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در عقبه بیعت کردند، برخورد آنها با مسأله بیعت، برخورد با یک امر آشنا بود. پس از آن نیز [[پیغمبر]]{{صل}} در فرصتهای گوناگون، با مسلمانان تجدید بیعت کرد. | ||
[[پیامبر اسلام]]{{صل}} بیعت زنان را نیز میپذیرفت؛ اما نه از راه دست دادن؛ بلکه دستور میداد ظرف بزرگی از آب حاضر کنند. سپس آن حضرت دست خود را در یک طرف ظرف فرو میبرد و زنان بیعتکننده در طرف دیگر. گفتنی است درباره [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} - که از سوی خدا نصب میشوند، به بیعت نیازی نیست؛ یعنی اطاعت [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} منصوب از سوی او، واجب است؛ چه بر کسانی که بیعت کردهاند و چه با آنان بیعت نکرده باشند. و به تعبیر دیگر، لازمه مقام [[نبوت]] و [[امامت]]، وجوب اطاعت است؛ همانگونه که [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ | [[پیامبر اسلام]]{{صل}} بیعت زنان را نیز میپذیرفت؛ اما نه از راه دست دادن؛ بلکه دستور میداد ظرف بزرگی از آب حاضر کنند. سپس آن حضرت دست خود را در یک طرف ظرف فرو میبرد و زنان بیعتکننده در طرف دیگر. گفتنی است درباره [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} - که از سوی خدا نصب میشوند، به بیعت نیازی نیست؛ یعنی اطاعت [[پیامبر]]{{صل}} و [[امام]]{{ع}} منصوب از سوی او، واجب است؛ چه بر کسانی که بیعت کردهاند و چه با آنان بیعت نکرده باشند. و به تعبیر دیگر، لازمه مقام [[نبوت]] و [[امامت]]، وجوب اطاعت است؛ همانگونه که [[قرآن]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ }}<ref> ای کسانی که ایمان آوردهاید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را نیز اطاعت کنید؛ سوره نساء، آیه: ۵۹.</ref> | ||
*حال این پرسش پیش میآید که اگر چنین است، چرا [[پیامبر]]{{صل}} از یاران خود یا تازه مسلمانان، بیعت گرفت که دو نمونه آن "بیعت رضوان و بیعت با اهل مکه" به طور صریح در [[قرآن]] آمده است؟ | *حال این پرسش پیش میآید که اگر چنین است، چرا [[پیامبر]]{{صل}} از یاران خود یا تازه مسلمانان، بیعت گرفت که دو نمونه آن "بیعت رضوان و بیعت با اهل مکه" به طور صریح در [[قرآن]] آمده است؟ | ||
*در پاسخ باید گفت: بدون شک این بیعتها یک نوع تأکید بر وفاداری بوده که در مواقع خاصی انجام میگرفته است؛ به ویژه برای مقابله با بحرانها و حوادث سخت از آن استفاده میشده است، تا در سایه آن، روح تازهای در کالبد افراد دمیده شود. | *در پاسخ باید گفت: بدون شک این بیعتها یک نوع تأکید بر وفاداری بوده که در مواقع خاصی انجام میگرفته است؛ به ویژه برای مقابله با بحرانها و حوادث سخت از آن استفاده میشده است، تا در سایه آن، روح تازهای در کالبد افراد دمیده شود. |