پرش به محتوا

بیعت حضرت مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی'
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی')
خط ۱۷: خط ۱۷:
*در پاسخ باید گفت: بدون شک این بیعت‌ها یک نوع تأکید بر وفاداری بوده که در مواقع خاصی انجام می‌‏گرفته است؛ به‏ ویژه برای مقابله با بحران‏ها و حوادث سخت از آن استفاده می‌‏شده است، تا در سایه آن، روح تازه‏‌ای در کالبد افراد دمیده شود.
*در پاسخ باید گفت: بدون شک این بیعت‌ها یک نوع تأکید بر وفاداری بوده که در مواقع خاصی انجام می‌‏گرفته است؛ به‏ ویژه برای مقابله با بحران‏ها و حوادث سخت از آن استفاده می‌‏شده است، تا در سایه آن، روح تازه‏‌ای در کالبد افراد دمیده شود.
*همین امر در بیعت با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود که جنبه تأکید بر وفاداری دارد. یکی از کارهای نخست [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} هنگام ظهور، بیعت با یاران خود است. این بیعت، در مسجد الحرام و بین رکن و مقام صورت می‏‌گیرد<ref>  شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲؛ عبد الرزاق بن همام صنعانی، المصنف، ج ۱۱، ح ۲۰۷۶۹</ref>. همان‏گونه که پیش از این یاد شد، در روایاتی نقل شده است که نخستین بیعت‌‏کننده با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، جبرئیل امین است.
*همین امر در بیعت با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود که جنبه تأکید بر وفاداری دارد. یکی از کارهای نخست [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} هنگام ظهور، بیعت با یاران خود است. این بیعت، در مسجد الحرام و بین رکن و مقام صورت می‏‌گیرد<ref>  شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲؛ عبد الرزاق بن همام صنعانی، المصنف، ج ۱۱، ح ۲۰۷۶۹</ref>. همان‏گونه که پیش از این یاد شد، در روایاتی نقل شده است که نخستین بیعت‌‏کننده با [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، جبرئیل امین است.
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:"پس نخستین کسی که با او بیعت کند، جبرئیل است. سپس آن ۳۱۳ نفر بیعت می‌‏کنند "<ref>{{عربی|اندازه=120%|" فَيَكُونُ‏ أَوَّلُ‏ مَنْ‏ يُبَايِعُهُ‏ جَبْرَئِيلَ‏ ثُمَ‏ الثَّلَاثُمِائَةِ وَ الثَّلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا‏‏‏‏‏‏"}}، علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۴؛ نیز ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۱۸۴، ح ۳</ref>.
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:"پس نخستین کسی که با او بیعت کند، جبرئیل است. سپس آن ۳۱۳ نفر بیعت می‌‏کنند "<ref>{{عربی|" فَيَكُونُ‏ أَوَّلُ‏ مَنْ‏ يُبَايِعُهُ‏ جَبْرَئِيلَ‏ ثُمَ‏ الثَّلَاثُمِائَةِ وَ الثَّلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا‏‏‏‏‏‏"}}، علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۴؛ نیز ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۱۸۴، ح ۳</ref>.
*پس از این بیعت ویژه، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} با دیگر یاران خود بیعت خواهد کرد. افزون بر روایات [[شیعه]] در پاره‌‏ای از روایات [[اهل سنت]] نیز بر بیعت یاران حضرت با ایشان تأکید شده‏ است. [[صنعانی]] یکی از بزرگان [[اهل سنت]] درباره این بیعت در روایاتی اشاره کرده است<ref>  صنعانی، المصنف، ج ۱۱، باب المهدی، ح ۲۰۷۶۹؛ نیز: ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۲۳</ref>
*پس از این بیعت ویژه، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} با دیگر یاران خود بیعت خواهد کرد. افزون بر روایات [[شیعه]] در پاره‌‏ای از روایات [[اهل سنت]] نیز بر بیعت یاران حضرت با ایشان تأکید شده‏ است. [[صنعانی]] یکی از بزرگان [[اهل سنت]] درباره این بیعت در روایاتی اشاره کرده است<ref>  صنعانی، المصنف، ج ۱۱، باب المهدی، ح ۲۰۷۶۹؛ نیز: ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۲۳</ref>
*بنابراین بیعت فقط به دلیل تأکید بر دلدادگی یاران است و هرگز به سبب اعتماد و یا عدم اعتماد نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۲۶ - ۱۲۸.</ref>.
*بنابراین بیعت فقط به دلیل تأکید بر دلدادگی یاران است و هرگز به سبب اعتماد و یا عدم اعتماد نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۲۶ - ۱۲۸.</ref>.