در زمان امام مهدی مجتهدان اجتهاد می‌کنند یا نه؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#هنگامی که [[معاذ بن جبل]] از طرف [[پیامبر خاتم|رسول گرامی]]{{صل}} به یمن می‌رفت، آن حضرت به او فرمودند: "در مواردی که می‌خواهی داوری کنی، از چه مدارکی استفاده می‌کنی؟ گفت: از آیات. [[پیامبر]] فرمود: اگر درباره موردی که می‌خواهی قضاوت کنی، آیه‌ای که خصوص حکم آن مورد را بیان کرده باشد، نیافتی، چه می‌کنی؟ گفت: از احادیثی که از شما شنیده‌ باشم. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: اگر حدیثی که خصوص حکم آن مورد را بیان کرده باشد نیافتی چه می‌کنی؟ گفت: [[اجتهاد]] می‌کنم. <ref>یعنی از کلیات و قواعدی که از آیات [[قرآن]] و روایات شما در دست دارم، حکم آن مورد مخصوص را استنباط می‌کنم</ref> [[رسول خدا]]{{صل}} خوشحال شدند و فرمودند: سپاس خدا را که فرستاده [[پیامبر]] خود را به راهی موفق داشت که آن‌راه، مورد رضایت پیامبر است"<ref>محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۱۲۱، قسم دوم.</ref>.

:::::#[[امام باقر]]{{ع}} به [[ابان بن تغلب]]<ref>که یکی از یاران فقیه و دانشمند آن حضرت بوده</ref> فرمود: ابان! در مسجد [[مدینه]] بنشین و فتوا بده. من دوست دارم که افرادی مثل تو، در بین دوستان و شیعیانم باشند <ref>الأصول الأصلیه، ص ۵۴.</ref>.  

::::::کوتاه سخن این‌که با استفاده از دلائل عقلی و نقلی، چنین استنباط می‌شود که [[اجتهاد]]، نه تنها در زمان [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} تعطیل نمی‌شود، بلکه به واسطه رشد علوم و تعالی مردم و ابداع و اختراعات جدید، نیاز به تطبیق فروع بر اصول، بیشتر می‌شود و جایگاه [[اجتهاد]]، نمود خاصی به خود می‌گیرد و طبیعی است که [[اجتهاد]] در آن زمان با [[اجتهاد]] مصطلح امروزی تفاوتهایی خواهد داشت»<ref>[[رسول رضوی|رضوی، رسول]]، [[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]، ص ۱۷۶-۱۸۰.</ref>.