منبع علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
←دومین منبع علم معصوم
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
#[[اسم اعظم]]: بر اساس [[روایات]] یکی دیگر از [[منابع علم امام]] [[اسم اعظم]] است.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | #[[اسم اعظم]]: بر اساس [[روایات]] یکی دیگر از [[منابع علم امام]] [[اسم اعظم]] است.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | ||
= | ==='''[[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]]'''=== | ||
#[[تعلیم]] از [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین: [[وصایت]] و [[وراثت از پیامبر]] یا [[تعلیم]] از [[پیامبر]] و [[آگاهی]] از [[سنت پیامبر]] از [[منابع علم امامان]]{{ع}} است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} تمام [[معارف]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} منتقل نمودند و از ایشان به [[امامان]] بعدی رسیده است.<ref>ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم، ص ۲۳۷؛ مکارم، ناصر، پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص ۳۲۲؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ مصطفوی، سید حسن، مروی، احمد، دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ افتخاری، سید ایراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۵۷ و ۵۸؛ نادم، محمد حسن، علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه، صفحه؟؟؟؛ لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> این [[وراثت]] هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[صدق]] می‌‌کند و باواسطه در مورد سایر [[امامان]]{{ع}}.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> همچنین [[تعلیم]] گاه به صورت عادی و از راه [[تعلیم]] و تعلّم بوده مانند [[جفر]] و [[جامعه]] و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه القا و افاضۀ [[پیامبر]].<ref>ر.ک. نادم، محمد حسن، معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱</ref> به عبارت دیگر ممکن است [[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]] شامل [[علم]] القرآن، [[علم]] دیگر [[کتب آسمانی]]، کتاب [[جامعه]] و... باشد.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه </ref> | #[[تعلیم]] از [[پیامبر]] یا [[امام]] پیشین: [[وصایت]] و [[وراثت از پیامبر]] یا [[تعلیم]] از [[پیامبر]] و [[آگاهی]] از [[سنت پیامبر]] از [[منابع علم امامان]]{{ع}} است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} تمام [[معارف]] را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} منتقل نمودند و از ایشان به [[امامان]] بعدی رسیده است.<ref>ر.ک. لاری، علی اکبر، فی کیفیة علم الإمام و منابع ذلک العلم، ص ۲۳۷؛ مکارم، ناصر، پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۹ ـ ۱۲۶؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص ۳۲۲؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ مصطفوی، سید حسن، مروی، احمد، دلایل عقلی و نقلی علم غیب امامان معصوم، فصلنامه قبسات، ص ۲۶؛ افتخاری، سید ایراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۵۷ و ۵۸؛ نادم، محمد حسن، علم امام از نگاه امیرالمؤمنین با تأکید بر نهج البلاغه، صفحه؟؟؟؛ لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش ۴۸، ص ۱۰ ـ ۱۶؛ حسینی، سید جواد، خبرهای غیبی در نهج البلاغه، ماهنامه مبلغان، ش ۹۵، ص ۳۷ ـ ۳۸؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸</ref> این [[وراثت]] هم گاه بدون واسطه و گاه باواسطه بوده است. بدون واسطه در مورد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[صدق]] می‌‌کند و باواسطه در مورد سایر [[امامان]]{{ع}}.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹</ref> همچنین [[تعلیم]] گاه به صورت عادی و از راه [[تعلیم]] و تعلّم بوده مانند [[جفر]] و [[جامعه]] و... و گاه به صورت غیرعادی، یعنی از راه القا و افاضۀ [[پیامبر]].<ref>ر.ک. نادم، محمد حسن، معارف کلامی شیعه، ص ۲۸۹ ـ ۲۹۱</ref> به عبارت دیگر ممکن است [[علوم]] انتقالی از [[پیامبر]] شامل [[علم]] القرآن، [[علم]] دیگر [[کتب آسمانی]]، کتاب [[جامعه]] و... باشد.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، دومین دوره مدرسه تابستانی کلام امامیه، پایگاه مطالعات کلام امامیه </ref> | ||
#کتاب و جامعۀ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}: از [[احادیث]] استفاده می‌‌شود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع [[پیامبر]]{{صل}} که با املای ایشان و با خط [[علی]]{{ع}} نوشته شده است و در آن هر [[حلال]] و حرامی و هر چیزی که [[مردم]] تا [[قیامت]] به آن نیاز دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر بدن.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | #کتاب و جامعۀ [[امیرمؤمنان]]{{ع}}: از [[احادیث]] استفاده می‌‌شود این کتاب، طوماری از جنس پوست بوده است به طول هفتاد ذراع [[پیامبر]]{{صل}} که با املای ایشان و با خط [[علی]]{{ع}} نوشته شده است و در آن هر [[حلال]] و حرامی و هر چیزی که [[مردم]] تا [[قیامت]] به آن نیاز دارند، وجود دارد؛ حتی دیه یک خراش بر بدن.<ref>ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۸۵ ـ ۱۶۹؛ باقری، سید محمد فائز، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۳ ـ ۱۲۲</ref> | ||