پرش به محتوا

خانه امام مهدی چه نام دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«"[[بیت الحمد]]"، خانه‌‏ای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} چراغی در آن روشن شده‏. "بیت" در لغت به معنای خانه و "حمد" به معنای ستایش و ثنا است. این واژه در بعضی از روایات، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} معرفی شده است. مفضل گوید: شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا برای صاحب این امر، خانه‌‏ای است که بدان بیت الحمد می‌‏گویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می‏‌بخشد و تا روزی که با شمشیر قیام می‏‌کند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. جایگاه این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می‌‏رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین حجّت الهی، چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است. این روایت با همین مضمون از [[امام باقر]]{{ع}} نیز نقل شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۲۴ - ۱۲۵.</ref>.
::::::«"[[بیت الحمد]]"، خانه‌‏ای که از هنگام ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} چراغی در آن روشن شده‏. "بیت" در لغت به معنای خانه و "[[حمد]]" به معنای [[ستایش]] و ثنا است. این واژه در بعضی از [[روایات]]، به کار رفته و به عنوان جایگاهی مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} معرفی شده است. [[مفضل]] گوید: شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا برای [[صاحب]] این امر، خانه‌‏ای است که بدان [[بیت الحمد]] می‌‏گویند. در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می‏‌بخشد و تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] می‏‌کند، خاموش نخواهد شد<ref>{{عربی|" إِنَ‏ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ بَيْتاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ بَيْتُ‏ الْحَمْدِ فِيهِ‏ سِرَاجٌ يَزْهَرُ مُنْذُ يَوْمَ وُلِدَ إِلَى يَوْمٍ يَقُومُ بِالسَّيْفِ لَا يُطْفَأُ‏‏‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۹، ح ۳۱.</ref>. [[جایگاه]] این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می‌‏رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین [[حجّت]] الهی، [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این [[روایت]] با همین مضمون از [[امام باقر]]{{ع}} نیز [[نقل]] شده است <ref>شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶۷، ح ۴۸۳.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص:۱۲۴ - ۱۲۵.</ref>.
==پاسخ‌های دیگر==
==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{یادآوری پاسخ}}
خط ۲۴: خط ۲۴:
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برطبق فرمایش [[امام صادق]] {{ع}}، برای صاحب الزمان، خانه‌ای است که به آن "بیت الحمد" گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمی‌شود تا روزی که با شمشیر قیام کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.</ref>. احتمال می‌رود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین [[حجت]] الهی، به چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده است، اما به‌معنای خانه‌ای است که در بهشت ساخته می‌شود<ref>مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۸۶.</ref>.
::::::«برطبق فرمایش [[امام صادق]] {{ع}}، برای [[صاحب الزمان]]، خانه‌ای است که به آن "[[بیت الحمد]]" گفته می‌شود. در آن خانه چراغی است که از روز ولادت آن حضرت روشن است. این چراغ خاموش نمی‌شود تا روزی که با [[شمشیر]] [[قیام]] کند<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۲۶.</ref>. احتمال می‌رود منظور یک معنای کنایی باشد که با ولادت آخرین [[حجت]] الهی، به [[چراغ هدایت]] [[بشر]] با فروغی هرچه بیشتر به پرتوافشانی پرداخته و [[زمین]] را از [[نور]] وجود خود آکنده ساخته است. این واژه در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده است، اما به‌معنای خانه‌ای است که در [[بهشت]] ساخته می‌شود<ref>مسند احمد، ج ۴، ص ۴۱۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۸۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


خط ۴۴: خط ۴۴:
[[رده:مهدویت]]
[[رده:مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]]
[[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
۷۳٬۳۵۲

ویرایش